ออกตัวก่อนว่า พอดีเห็นมีหลายๆคนใช้คำว่าสร้างภาพในแง่ร้าย ส่วนตัวผมเองค่อนข้างเห็นต่าง

การทำงานไม่ว่าจะทำงานหนักหรือแทบไม่ได้ทำงาน การสร้างภาพย่อมเกิดขึ้นได้

คนที่ไม่ได้ทำงานแล้วสร้างภาพ อันนี้ไม่ควรสนับสนุน แต่คนที่ทำงานหนักแล้วสร้างภาพ อันนี้ก็ควรที่จะให้เขาสร้างภาพต่อไป

ต้องเข้าใจก่อนว่าการทำงาน มันเป็นไปไม่ได้ที่จะให้ทุกคนเห็นว่าเราทำอะไร ดังนั้นการสร้างภาพจึงเป็นสิ่งจำเป็น ต้องทำให้คนอื่นเห็นต้องทำให้คนอื่นรู้ ว่าเราทำอะไร

ไม่เช่นนั้น การทำงานไปก็จะเหมือนเป็นการทำงานไปเรื่อยๆ ไม่มีผลลัพธ์เกิดอะไรขึ้นกับตัวเราทั้งนั้น ต้องเข้าใจว่าทุกคนที่ทำงาน อยากได้สิ่งตอบแทน ไม่ว่าจะเป็นเงินทอง ทรัพย์สมบัติชื่อเสียง หรืออื่นๆ เราจึงไม่ควรมองการสร้างภาพเป็นเรื่องลบ

ควรสนับสนุนให้ทุกๆคนทำงานจริงและสร้างภาพเป็น เพื่อที่ผู้ให้ผลตอบแทนจะได้ให้ผลตอบแทนถูกต้อง ตามผลงานที่ทำ

อันนี้เป็นประเด็นที่คิดขึ้นมาได้แล้วก็อยากจะ พิมพ์แสดงความคิดเห็นในพื้นที่นี้ครับ

ถ้าทำงานแล้วส่งรูปไปตามความจริง = ส่งงาน
ถ้าทำงานแล้วส่งรูปดีกว่าความจริงหรือไม่ได้ทำแล้วจัดฉากถ่ายรูป = สร้างภาพ
ผมตีความประมาณนี้

ถ้าพูดถึง ชช สำหรับผมแล้วคิดว่าที่แก live แต่ละรอบคืออยากให้เห็นการทำงานจริงๆนี่แหละ

ซึ่งเวลา live มันชัดนะว่าทำจริงๆ อยู่ตรงนั้นจริงๆ ไม่ได้อยู่แปบๆด้วย

และที่เห็นชัดคือการตอบคำถามนี่แหละ ถามอะไรก็ตอบได้แบบคนเข้าใจงานจริงๆ

แถมตอบแบบคนมีภาวะผู้นำอีก

คำว่าสร้างภาพมันเป็นความหมายในแง่ลบอยู่แล้วถ้าเป็นคำโดดๆ ไม่เชื่อลองเอาคำนี้ไปใช้ได้เลยจะบริบทไหนก็เถอะ ถ้าจะไม่ให้เป็นแง่ลบต้องมีคำอธิบายตามหลังมาอีกเยอะ แล้วก็ไม่ได้ทำให้คำนี้มีความหมายดีซักเท่าไหร่

เพราะงั้นคำนี้ไม่เหมาะกับคนที่ตั้งใจทำงานแล้วมีภาพสื่ออกไปครับ ไม่ว่าบริบทไหนก็บั่นทอน

พี่หล่อมั้ยน้อง พี่หล่อมั้ยน้อง

อาจารย์ ชช แกก็มีดีแหละ ไม่ได้โดนด่าอย่างเดียว

ถ้าไม่มีคู่แข่งสมน้ำสมเนื้อเลือกแกก็ไม่แย่ครับ

อย่างที่ผมเคยเถียงกับพวกบัวใต้ตมสมัยก่อนว่า

จะ PR จะสร้างภาพ จะ LIVE ก็ทำมาเถอะ

ขอให้ Live ลงพื้นที่จริงๆ ทำจริง แก้จริง

เพราะสมัยนี้ (หรือสมัยก่อนๆ) ถ้าพวกผู้มีอำนาจไม่ลง ไม่เดินผ่าน

งานมันไม่ขยับหรอก

ตัวอย่างสมัยก่อนก็ ถนนกากๆ พอมีท่านผู้มีเกียรติต้องใช้เส้นนั้น

พวกพี่ๆ เค้าเสกให้ถนนเรียบ พื้นสะอาด ต้นไม้สวยงาม

เผลอๆ หมาจรยังไม่เห็นเลย

ตกใจเหมือนกันที่มีคนเกลียดวิธีการทำงานของอาจารย์เยอะขนาดนี้

ผมเคยเรียนและร่วมสัมนาบ้าง สมัยแกสอนอยู่ ฬ แกเป็นคนเก่ง และจริงจังเลย

ตอนเป็นผู้ว่าก็บุคลิคก็ดูไม่มีปัญหากับใครเลย แค่อยากทำงาน ส่วนที่ตัวเองทำได้

ส่วนตัวไม่ใช่คนกทม มองกลางๆ ไม่เห็นว่าใครจะฉลาดและเก่งกว่า หรือโปรไฟล์การศึกษาดีกว่าอาจารย์

แต่สมัยหน้าอาจจะมีคนโปรไฟล์เริดหรูกว่าก็ได้ รอชมครับ

เพราะยุคนึงสมัยนึง เราถูกสอนว่า “พระจะสมบูรณ์ได้ ต้องมีคนปิดทองหลังพระ” ซึ่งผมก็นึกแย้งมาตลอด โดยเฉพาะนักการเมือง หรือคนทำงานหน้างาน เพราะมันแยกไม่แยกระหว่าง คุณไม่ทำ 5 อะไรเลย หรือแอบทำงาน คนที่ทำงานจริงๆ มีสิทธิจะโชว์ออฟด้วยซ้ำไปให้คนที่จ้าง/ฝากความหวังไว้ใจ

ผมว่าเราต้องสร้างแนวคิดนี้เยอะๆ เพื่อกลบไอ้วาทกรรมปิดทองหลังพระไรนี่

ในแง่นักการเมืองผมเห็นด้วยกับการโชว์ผลงานให้ประชาชนเห็นเสมอ ไม่ว่าคนจะตีความว่า PR สร้างภาพ หรือ propaganda ก็ตาม

ยกตัวอย่างถ้าไทยเชี่ยวชาญเรื่องpropagandaจริง ทำไมครบ1ปีถึงไม่เคยมีรูปใหม่ๆเลย รู้ไหมว่าคนตัดต่อปวดหัวแค่ไหนกับการหารูปมาลง

ขนาดฮ่องเต้สีคุมทุกอย่างในอุ้งเท้าหมีได้หมด คะแนนนิยมในจีนยังตกได้เลย

เราก้ต้องพรีเซนซ์ตัวเองในระดับที่เหมาะสมนี่ล่ะคัรบ ดีที่สุดแล้ว อะไรทำจริงสามารถบอกกล่าวคนอื่นได้เลย

ถ้าคุณต้องเสียแรง เสียเวลา ทำอะไรซักอย่างให้องค์กรที่ทำงาน แล้วจะไม่มีใครเห็นตรงนั้น ไม่มีใครเห็นคุณค่า อยากให้พิจารณาดูก่อนจะทำ

เพราะคุณถ้าคุณจะเสียเวลาทอะไร คุณควรเลือกทำงานที่ได้ประโยชน์ต่อทั้งองค์กรและก้ตัวคุณเองด้วย ถึงจะไม่ถึงกับต้องป่าวประกาศ

แต่คนส่วนใหญ่ควรต้องรับรู้บทบาท หน้าที่ ความสามารถ ของคุณ ไม่งั้นคุณเสียผลประโยชน์ครับ นี่เป็นเรื่องของการรักษาผลประโยชน์

สมัยก่อนจะมีอยู่คนนึงมีภาพออกสื่อทุกวันตอนค่ำๆ สลิ่มยังปลื้มปริ่มน้ำตาไหล

มาตอนนี้มันต่างกันตรงไหน...

จะหาว่าเค้าสร้างภาพอะไรก็ว่าไป แต่ถ้าเค้าลงพื้นที่จริง ทำงานจริง ตอบคำถามได้ทุกอย่าง บริหารจัดการได้ดีจนทุกฝ่ายยังต้องออกมาชื่นชม

ถ้าไม่ให้กำลังใจคนทำงาน ทำได้แค่นั่งแซะเค้าหน้าจอคอมอยู่ในห้องเล็กๆ งั้นแค่อยู่เงียบๆก็พอ