ขอพูดถึงการตัดสินของรายการตระกูลเชฟ
คือผมก็ดูรายการเรียลลีตี้มาตั้งแต่เด็กนะ พวกเดอะดาว AF หรือรายการแข่งขันจากเวิร์คพ๊อย
มาถึงยุค The Voice หรือ Rapper อะไรก็ตาม
มันก้าวผ่านคำว่า สคริปท์ หรือ การตัดสินที่ห่วง RATING ไม่กล้าให้บางคนออกไป
แต่พอดูรายการเชฟซึ่งผมเพิ่งเริ่มตามมาตั้งแต่ Hell's Kitchen
ผมรู้สึกว่ามันเรียลลีตี้ดี หาได้น้อยมากที่จะเจอสคริปท์ หรือ การตัดสินที่ขัดใจ ตัดสินโดยกังวล Rating
ซึ่งถ้ามีตัวเรียก Rating จริงๆ ก็แค่ให้โอกาสแข่งเพิ่มด้วยโจทย์ใหม่ ลุ้นอีกทีนึง
หลายคอมเมนท์บอกว่า มีบท การแสดง ก็ถูกนะ กรรมการทุกคนดูโหดเขาก็ใส่การแสดงนี่ล่ะ
แต่เชฟที่แข่ง เขาคือเชฟ ไม่ใช่นักแสดง ไม่พอใจ ลุ้น ตกใจ เศร้า เครียด สีหน้ามันออกมาจริงๆ
ส่วนบท มันก็ต้องมี แต่มันมาเป็นในแบบอุปสรรค
เช่นโจทย์ที่ยาก เพื่อล่อให้เกิดความผิดพลาด ล่าสุดสลับวัตถุดิบกันไรงี้
สรุปมันคือการแข่งจริง ชนะจริง แพ้จริง โดยมีโจทย์ประสาทแดก และกรรมการที่คอยกดดัน
สีหน้าเมื่อรู้ว่าคนที่เก่งมากๆออก โคตรได้อารมณ์