Marc Overmars จุดเริ่มต้นที่เด่นชัดครับ เวงเกอร์เอาไปเล่นซ้าย ทั้งที่ถนัดขวา ส่วนฝั่งขวาก็ถนัดซ้าย อันนี้คือเด่นแบบแผนเป็นรูปเป็นร่าง เป็นความตั้งมจ

เริ่มเมื่อไหร่ไม่รู้ แต่เห็นชัดๆสุดคือ ร็อบเบ้น

David Ginola ครับยุค Newcastle โคตรคลาสสิค

ตัดเข้าใน รู้ว่าจะยิงแต่หยุดไม่อยู่ คิดถึงแต่ร๊อบเบนเลย

Harry kewell ยุคอุลลิเย่ห์ เกมส์นัดไหนจำไม่ได้ พี่แกใส่kewell ปีกขวา
งงเลย เพื่อหวังตัดในยิง

รอบเบนWowแบบชัดเจน
ตอนอยู่เชลขี

ปีแรสแนว​ วิ่งแทรบอิน(สอดเข้าไปยิง)

ชิโนล่ากับโอเวอมาร์ ไม่ทันนะ ทันแค่ปิแรส แต่ก็ไม่ใช่เหมือนรอบเบนที่จะตัดเข้าในแล้วเน้นปั่นอย่างเดียว ปิแรสจะแบบตัดเข้าในแล้วทำทุกอย่าง ยิง ส่ง ทำชิ่ง วิ่งทำทาง ไม่เหมือนรอบเบนที่พอตัดเข้าในแล้วก็จัดเลย

เหมือนจุดที่จะตัดเข้าใน รอบเบนจะเลี้ยงไปตัดเข้าในในระยะใกล้ประตูมากกว่า

แว้บแรกคือ ร็อบเบน เลยครับ

คนที่ 2 คือ ฮาซาร์

ที่นึกออก

เมสซี่จริงๆก็ทำนะ แต่ถูกโยกไปเล่นหน้าเป้าจนเป็นตำแหน่งหลัก

ดาวิด ชิโนล่าเลยครับ แต่ต้องเป็นแฟนบอลรุ่น 40++ นะ อายุตำกว่านั้นคิดว่าไม่ค่อยจะทันแล้ว

ถ้าจะเล่าเรื่องนี้ ผมว่าต้องอธิบายในเชิงแทคติกนิดนึง ให้เห็นภาพมากขึ้นครับ

คือจริงๆนักบอลที่ชอบตัดในเข้ามายิงหน้ากรอบเขตโทษ ไปป้วนเปี้ยนตรงจุดที่สมัยนี้เรียกว่าฮาฟสเปช คือมีมานานแล้วครับ แต่ไม่ใช่ผู้เล่นตำแหน่งปีก (Winger) จะเป็นผู้เล่นในสไตล์ที่เป็นหน้าต่ำ (Second Striker) ในระบบ 4-4-2 เช่น บักโจ้, เดลปิเอโร่, สตอยคอฟ, เบิร์กแคมป์, ราอูล, โซล่า เป็นต้น โดยตำแหน่งนี้ ค่อนข้างจะได้อิสระจากโค้ช ที่จะวิ่งไปซ้ายไปขวาได้ตามใจ ช่วยสร้างสรรค์เกม

หรือถอยต่ำลงมาหน่อยเป็นมิดฟิล์ด์ Playmaker เบอร์ 10 (Attacking Midfield) เล่นหลังคู่กองหน้าก็ได้ ในระบบ 3-5-2, 3-4-1-2, 4-4-2 Diamond ใน role นี้ก็เป็นที่นิยมมากในยุคก่อนๆ เช่น มาราโดน่า, ซีดาน, ซิโก้, จอจี้ฮาจี้ เป็นต้น

แต่ถึงช่วงต้นปี 2000 ความนิยมการใช้กองหน้าคนเดียวเริ่มมา ตัวอย่างที่ชัดๆคือแมนยูในระบบ 4-5-1 ยุคใหม่ของป๋า ที่ให้พี่รุดเป็นหัวหอกคนเดียว (แต่จริงๆในยุโรปเขาเล่นกองหน้าตัวเดียวกันไปสักพักแล้ว) แต่ปีกก็ยังไม่ใช่สายตัดใน ยังเป็นสายคลาสสิคโยนจากด้านข้างอยู่ ถ้าใครยังจำได้ CR7 ยุคแรกๆยังยืนปีกขวาอยู่เลย

ส่วนตัวผมคิดว่าเริ่มผู้ปฏิวัติคือน้ามูในระบบ 4-3-3 นะ ปี 2004 ที่แกมาคุมเชลซีแล้วใช้ ดัฟ & ร็อบเบน ถึงแม้ว่าจะถนัดซ้ายทั้งคู่ ระหว่างเกมก็สลับกันไปยืนขวา (คือยุคนั้นมันมีแทคติกเรียกว่า Swap Winger ซึ่งยุคนี้ไม่ค่อยเห็นแล้ว) แต่คนที่ไปยืนปีกขวากลับไม่ได้แย่ เผลอๆบางจังหวะมิติการเล่นกว้างกว่า เป็นการค้นพบอะไรบางอย่าง แต่ผมก็ยังมองว่าสองคนนี้ยังยืนชิดเส้น ค่อนข้างจะเป็น "Winger" อยู่

แต่พอมาปี 2005 ปีที่โรนัลดินโญ่ได้บัลลังดอร์ บาซ่าได้ดับเบิลแชมป์ลีก+UCL เหยินน้อยคือเอสของทีม คือชัดเจนมากขึ้น บาซ่าของไรการ์ดในระบบ 4-3-3 ใช้เหยินน้อยยืนปีกซ้าย แต่พอดูในรายละเอียด เหยินน้อยค่อนข้างจะยืนใกล้กับหัวหอกตัวเป้า ไม่น่าจะเรียกปีกได้ ผมเลยคิดว่าจุดกำเนิดของตำแหน่งยอดนิยมในยุคถัดมา "Inside Forward" น่าจะมาจากความสำเร็จของเหยินน้อย

พอปี 2005 เป็นต้นไป ก็อย่างที่ทุกคนทราบคือเทรนด์มันมาละ CR7, เมสซี่ ก็ยิ่งมาตอกย้ำประสิทธิภาพของ Inside Forward เข้าไปอีก จนมาถึงยุค 10-15 ปีที่ผ่านมา ที่มีเยอะมาก เช่น โมซาล่า, ซอนเฮืองมิน, มาเน่, เอเดน อาซา, เบล เป็นต้น

ถ้ายุคนี้ วินิซีอุสเลย ทุกนัดต้องมีแน่ๆ1ดอก

มันเป็นคนที่ไวมากๆ คิดจะเลี้ยงตัดเข้ามา เยื้องๆหลบคนหน่อย โคตรง่ายสำหรับมัน

เหมือนรอบเบนอะรู้จะไปทางนี้ แต่ไปไม่ทันไง555

เสียอย่างเดียว ตีนไม่คม

โอเว่น

ต้นตำรับปีกยุคปัจจุบัน คือ CR7 ก่อน CR7 ไม่มีปีกที่ยิงเยอะกว่ากองหน้า