ขี้อยู่ นึกว่าเบ่งแล้ววูบ ตกใจชิบ

อยู่ชั้น 34 หมอบลงใต้โต๊ะอยู่ ตึกโยกแรงมากแถวพระราม 3 ตอนแรกคิดว่าไม่รอดแล้ว
แล้วสักพักวิ่งไปบันไดหนีไฟ บันไดหนีไฟก็ชันและคนเยอะอีก คิดดูเดินลงจากชั้น 34 แล้วคนเยอะ ๆ

อยู่ในถ้ำลำคลองงูเมืองกาญจน์ ออกมาหลอนเลย

อุจจาระ

เตรียมข้อมูลไปประชุมช่วงบ่าย ไม่รู้เรื่องเลยจนคนในออฟฟิศบอกว่ารู้สึก ผมอยู่อุดรนะ

นั่งกับคนไข้ อยู่ในอาคาร

คนชั้น8/9ลงลิฟท์มาวิ่งกันไม่แวะบอกกูหน่อยเลย

ขรี้ อยู่ดีๆขาแกว่งเฉย

พึ่งดูดหรี่เสร็จ เดินกลับเข้ามานั่งหน้าคอม ทำไมเราเซๆวะ ไม่ได้ปั๊มไรหนัก เงยหน้ามองเพดาน เห้ยโลกหมุน ซักพักคนอื่นเป็นด้วย ได้ยินแว่วๆแผ่นดินไหว รีบหยิบมือถือโกยเลย...เชื่อว่า 80% คนไทยคิดว่าตัวเองมึนหัวผิดปกติ เกิดมาไม่เคยเจอจริงๆ

กำลังจะขับรถไปร้านกาแฟ รถสั่นแม่งนึกว่ารถเสีย

นั่งขรี้อยู่ในตึกออฟฟิศครับ สักพักทำไมชักโครกมันพาเราเอียงหน้าหลัง ไปๆมาๆ ประตูในห้องน้ำโครมครามๆเลย รีบตัดจบแล้ววิ่งออกไปเก็บของ รีบลงกับเพื่อนๆออฟฟิศ42ชั้น รีบเอารถออกตึก รถก็ติด เมื่อยก็เมื่อย พรุ่งนี้คงต้องหาร้านนวด

ผมกำลังพาคนไข้ ICU วิกฤติหนัก ไปเจาะตับ แล้วก้เวียนๆหัว คิดว่าพักผ่อนน้อย

สักพักพี่พยาบาลบอกว่า หมอ แผ่นดินไหว เท่านั้นแหละ

ทำงานออกพื้นที่ครับ

ประชุมอยู่ ตอนแรกมึนๆหัวนึกว่าแดกกาแฟเยอะไป วันนี้ 3 แก้วละ สักพักเริ่มสั่น สะเทือน มีเสียงครืนๆด้วย ผมมุดใต้โต๊ะก่อนกลัวมีอะไรตกลงมา แต่มีคนตะโกนว่าอพยพบันไดหนีไฟ เลยรีบออกมาเลย กว่าจะให้เข้าไปเก็บของก็เย็นละ ระหว่างเดินลงบันไดตื่นเต้นสุดๆ ไกลชิบหาย ได้ยินเสียงอะไรแตกตลอดทางด้วย โชคดีออฟฟิศผมไม่มีคนวิ่งหรือกรี๊ดเลย เดินเร็วลงบันไดกันมีระเบียบมากทั้งที่คนอย่างเยอะ

ขับรถกลับจาก รพ. ผมไม่รู้เรื่องอะไรเลยครับ กลับถึงบ้านคนในหมู่บ้านออกมาถนนกันเต็มผมนึกว่าเขานัดประชุมหมู่บ้านกัน แต่ก็แปลกใจทำไมประชุมกันตอนบ่ายว่ะ เลยถามแม่ว่าเขาออกมาทำอะไรกัน