ผมว่าเผลอๆไทยต้องไปดูงานนู่นอะ อิตาลี
นิสัยแทบจะก็อปๆกันมา

ชนชาติเก่งบอลที่เหมือนไทยแทบทุกอย่างจริงๆ ยกเว้นฝีเท้า คือ เม็กซิโก

พื้นฐานการใช้ชีวิตของแต่ละชาติไม่เหมือนกัน สุดท้ายทุกชาติเค้าก็ way ตัวเองแหล่ะ

จริง แม้แต่การใช้ชีวิต เหมือนไทยเรามาก
และเม็กซิโก เก่งอีกอย่าง คือมวยสากล ตำนานของเขาที่คนไทย ในวงการมวยสากลรู้จักเขาดี
นั่นคือ ริคาร์โด้ โรเปส เจ้าแชมป์โลก 3 สถาบัน
ของเราก็มีเขาทราย ที่เป็นคนไทยคนเดียวที่มีชื่อ ในฮอลอ๊อฟเฟรม

จากที่เคยอ่านหนังสือการ์ตูนสมัย10กว่าปีก่อน
ไม่รู้ใช่ของจริงไหมนะ แต่คิดว่าน่าจะอ้างอิงมา

รร.จะมีแข่งระดับเขต ระดับจังหวัด ระดับประเทศ

จากนักเตะจะมี ทีมเขตมาคัดเด็กไปเข้าทีม(ชั่วคราวแข่งทัวร์นาเมนท์)
ก็เตะกันเองในจังหวัด จังหวัดก็จะคัดคนในจังหวัดอะมาเข้าเข้าทีม
ละส่งแข่งในนามทีมจังหวัดอีกที

แล้วก็จะคัดเข้าทีมชาติuนั้นๆอีกทีนึง

ถ้าใช้ระบบนี้คือเด็กทุกคนมันแทบจะเข้าระบบหมด
ทำให้คัดเลือกตัวดีๆเก่งๆออกมาได้ทุกๆเขต(ถ้าไม่มีคอรัปชั่นเด็กเส้น)

แต่ของเราไม่รู้คัดเด็กยังไงเหมือนกัน ส่วนใหญ่น่าจะตามรร.ดังๆ
อาจจะงบน้อย เลยไม่อาจจะคัดได้หมดตามจ.ไกลๆ ก็เน้นจากพวกรร.ดังๆนี่แหละ
เพราะพวกนี้ก็ไปคัดมาอีกที(แต่นอนว่ามันไม่ทั่วประเทศ) ทำให้มีช้างเผือกตามที่ห่างไกลเยอะผมว่า


อย่างรร.ผม วัดสุทธิวรารามไปคัดตัวนักกีฬา(โครงการช้างเผือก) ไม่รู้โครงการใครนะ
ก็ไปได้บดิน ผาลา มาที่แ.กุดข้าวปุ้น จ.อุบล บอกเลยอ.นี้เป็นอ.เล็กๆห่างไกลไม่เจริญ
เพราะผมก็อยู่ที่นี่ตั้งแต่เด็กเหมือนกัน บดินนี่โชคดีมากนะที่มีโครงการนี้ ไม่งั้นก็ทำไร่ เป็นผู้บ่าวไทบ้านละมั๊งผมว่า555
แล้วผมเชื่อว่าเด็กแบบ บดิน ผาลา(และเก่งกว่า)ยังมีอีกเยอะที่ไม่ได้โอกาสแสงส่องไม่ถึง
งบประมาณความใส่ใจล้วนๆ

นักกีฬาบ้านเราส่วนใหญ่ก็ผ่าน รร ดังๆนี่แหละ กรุงเทพคริสเตียน อัสสัม สาระ เทพศิริน สวนกุหลาบ อัสสัมธน พวกนี้จะอยู่ตามuต่างๆ
เทพจริงๆถึงจะได้ขึ้นมาพรีเมีย ขึ้นมาทีมชาติ เด็กตามแนวตจว.น้อยๆมากๆ น่าจะมีงบลงไปหน่อยให้เค้าสร้างทีม
จังหวัดละทีมก็ยังดี ให้เค้าไปหาเด็กในจ.นั้นๆห้ามโอนซื้อขายกันเด็ดขาดจะดีมาก

สโมสรฟุตบอลสำหรับเด็ก 6-12 ขวบ 3000 แห่ง
แค่นี้ก็กินไทยขาดแล้ว ของไทยมีไม่น่าถึง 50 ที่ได้มาตราฐาน อย่าว่าแต่สโมสรเด็ก เอาแค่สนามหญ้ามาตราฐานให้เด็กทุกคนได้เตะบอลตลอดยังมีน้อยเลย ต้องเตะพื้นปูน สนาามเล็กกันซะส่วนใหญ่ซึ่งคล้ายฟุตซอลมากกว่า

ผมเข้าใจนะเมนท์ที่บอกว่าทำตามญี่ปุ่นยาก

คือมันไม่ใช่ตั้งใจแค่ในแคมป์แล้วจะทำได้ แต่ระบบการใช้ชีวิตในสังคมทั้งทัศนคติและสภาพแวดล้อมมันต้องเอื้ออำนวยหมด

แคมป์ฝึกมันแค่ส่วนหนึ่งของชีวิต ไทยเราเด็กมันโตมาในสภาพแวดล้อมที่สบายๆชิวๆ​ ทำก็ได้ไม่ทำก็ได้​ แถมพวกสตาฟฟ์โค้ชยังพาเด็กไปปาร์ตี้อยู่เลย​ คนเข้มมาก็โดนเลื่อยขาอีก

ทำงานแบบไทยๆ จะเอาจากที่ไหนมาเจแปน​

บดิน ผาลา เนี่ยเรียนโรงเรียนเบ็ญจะมะมหาราชรุ่นเดียวกับผมเลยนะคับ เค้าได้โควต้านักกีฬาฟุตบอลตอนเข้ามา

จนประมาณ ม.4-ม.5 ก็ได้ทดสอบฝีเท้าที่กรุงเทพฯ แล้วย้ายโรงเรียน ตอนนั้นพวกเพื่อนๆก็คุยกันอยู่ว่า อนาคตมันไปไกลแน่ ถ้าไม่ติด...ซะก่อน

เหมือนกำลังบอกว่าประเทศเรายังไม่พัฒนา เพราะงั้นไม่ต้องพัฒนาคนก็ได้
ผมละไม่ชอบความคิดแบบนี้เลย

เจแปนเวย์มันคือ ระบบโครงสร้างฟุตบอล
ทางลัดที่เราเอามาใช้คือ ก็ระบบที่ลอกเลียนแบบมา โดยไม่ต้องมานั่งคิดระบบเองตั้งแต่เริ่ม
ซึ่งก่อนมีเจแปนเวย์ เจแปนก็ปรับมาจากฝรั่งเศสเวย์อีกทีนึงเหมือนกัน
พอมีฐานถึงจะมียอด อยากได้ยอดแบบไหนก็ค่อยมาปรับเอา
ไม่ใช่แค่เรื่องของนักฟุตบอลอย่างเดียว

ไอเรื่องวินัยนักบอลนั่นจะคนชาติไหนๆถ้าเป็นนักกีฬาระดับสูงก็ต้องมี
คนบราซิล คนฝรั่งเศษ อาเจนติน่า อิตาลี คนทั่วไปเฉลี่ยก็คงไม่ได้วินัยดีกว่าคนญี่ปุ่น แต่เค้าก็เก่งกันได้นิ
เราไม่ได้ต้องการคนไทยทุกคนมีวินัย แต่เราต้องการนักกีฬาที่มีวินัย

อ่าวหรอ นึกว่าได้จากโครงการช้างเผือก เห็นไปคัดที่อ.ผม แล้วบดินก็คนอ.เดียวกัน เพราะอยู่ดีๆก็โผล่มาเรียนช่วงๆยั้นพอดี55555 แสดงว่าวีดสุทธิไปซื้อมาหรอ ปกติไม่มีเงินซื้อนะ มีแต่พวกกรุงเทพคริสเตียนซื้อ(ให้ทุน ให้ไรก็ว่ากันไป)


ไปดูประวัติมาละ ไม่ได้มาจากบ้านนอกจริงๆด้วย อาจจะบังเอิญเฉยๆ เพราะเป็นคนอุบล อ.กุดข้าวปุ้นเหมือนกัน แล้วรร.ผมก็ไปคัดเด็กที่นั่นเหมือนกัน5555555

ไทยทำได้แค่ตอนเด็ก โตขึ้นมาก็ตัน

ชุดใหญ่ทีมชาติญี่ปุ่นเล่นลีกใหญ่ๆหมด

ลีกใหญ่ในประเทศใช้พัฒนาเด็กไปเล่นลีกใหญ่ๆ

จากที่อ่านมาน่าจะต้องใช้ทุนเยอะ ซึ่งวงการบอลญี่ปุ่นนี่ทุนหนาพอตัวเลยถ้าทำได้ขนาดนี้
อีกเรื่องคือฟุตบอลน่าจะเป็นวัฒนธรรมอย่างนึงเลยมั้ง
ทุกภาคส่วนมีความรู้สึกร่วมและพร้อมขับเคลื่อนกันหมด

คุณภาพประชากรให้ได้ก่อน