มันไม่ได้อยู่ที่สูตรครับ มันอยู่ที่ไอเดีย ต่อให้เป็นเจ้าสัวก็ไม่มีทางคิดไอเดียทั้งหมดในโลกออกอะครับต่อให้มี R&D มหาเทพขนาดไหนก็ไม่มีทางการันตีว่า ไอเดีย แบบไหนที่ติดตลาด

ทีนี้เจ้าสัวชุบมือเปิปเห็นของชิ้นไหนขายดีตัวเองก็ลอกมาทำบ้างขายข้างๆกัน

จริงๆแล้วรากของปัญหาที่คนมองไม่เห็นคือ การผูกขาดของร้านสะดวกซื้อ ครับ ถ้าเราลองมองให้ลึกๆจะเข้าใจว่าที่เจ้าสัวมันทำแบบนี้ได้เพราะเจ้าของ product ไม่มีตัวเลือกต้องเอาของไปฝากขายก็ 7-11 เพราะมันแทบจะเป็นร้านสะดวกซื้อจ้าวเดียวในประเทศ

ทีนี้ลองคิดนะครับว่าถ้าประเทศเราเหมือนญี่ปุ่นคือมีร้านสะดวกซื้อเป็น 100 จ้าวทั่วประเทศ เข้าของ product ก็สามารถเลือกได้ว่าจะเอา product ลงของจ้าวไหน แต่ละจ้าวก็ต้องแข่งขันกันดึงดูดผุ้ผลิตสินค้าให้มาวางสินค้ากับร้านตัวเอง มันเป็นการแข่งขันไปในตัว แล้วก็จะไม่มีร้านจะดวกซื้อจ้าวไหนกล้าลอก product ลูกค้า เพราะว่าลูกค้าจะไม่อยากเอา product มาวางขายร้านตัวเอง

สรุปคือไปแก้เรื่องผูกขาดครับ จบเลย  

เจอตอกด้วยเม้น ChatGPT ตอบไปเรื่อย

ไอตัวแถไม่กล้าตอบกลับเลย 555555

เป็นผมโคตรอายอ่ะ จะเอา CHATGPT มาโชว์ความฉลาด แต่โคตรโง่เลยยยยยยยยยยย  

เห้ย คุณด่าตัวเองไมอะ ก็คุณบอกเองนี่ว่าถ้ากอปได้ก็จะขายได้ ในยูทูบมันเหมือนจริงๆ หลายคลิปก็ Blind test แล้ว ถ้าแบบนี้ไม่ได้ แล้วต้องแบบไหนอะ  

ขอนอกเรื่องแพพ

ดูเรื่อง Hunger เชฟกินคำเดียวรู้เรื่องเลย เอาอะไรมาทำอะไรก่อนแล้วปรุงยังไงต่อ

อันนี้หนังหรือเรื่องจริง

 

การพยายามแกะสูตรแล้วทำตามจากโปรดักส์ไม่ใช่ปัญหาครับ

ประเด็นคือถ้าคุณคุมช่องทางจัดจำหน่ายส่วนใหญ่ในประเทศไว้ แล้วบังคับให้คนที่เข้ามาต้องมาเปิดเผยสูตร เปิดเผยโรงงาน

แล้วพอเขาขายดีก็มาทำตาม อันนี้คือการก็อปครับซึ่งไม่โอเคเลย

และเอาตรง ๆ ต่อให้เป็นการแกะสูตร หากครอบครองเป็นเจ้าของทั้ง Supply chain ในสัดส่วนมากเกินไปก็ไม่โอเคอยู่ดีครับ เพราะท้ายที่สุดตัวเล็ก ๆ ที่เป็นกระดูกสันหลังของประเทศก็จะทำเงินไม่ได้ เงินก็จะกระจุกตัว เศรษฐกิจก็จะแย่ลงไปเรื่อย ๆ อีก

อันนี้มองแบบภาพรวมเลยนะครับ พอแข่งขันกันตอนแรก เจ้าใหญ่อาจจะถูกกว่า พอเจ้าเล็กเจ๊ง เจ้าใหญ่ก็ขึ้นราคา พอเจ้าใหญ่ขึ้นราคามันก็ไม่มีลง สินค้ามันก็ราคาสูงขึ้นกันไปเรื่อย ๆ ไม่เหมือนการที่มีหลาย ๆ เจ้าแข่งขันกันเอง อันนี้ราคาจะเข้าจุดสมดุลและการขึ้นราคาจะทำได้ยากครับ

ดังนั้นผมจึงพูดหลายรอบแล้วว่าประเทศที่ผลิตได้อย่างเราเนี่ย มันเป็นไปไม่ได้จริง ๆ หรือที่จะลดค่าครองชีพ การขึ้นค่าแรงเป็นวิธีการที่ บ ใหญ่จัดการง่ายมากคือ ขึ้นราคา ในขณะที่เจ้าเล็กก็จะมีแต่ตาย แล้ว บ ใหญ่ก็จะขึ้นราคาไปเรื่อย ๆ

ดังนั้นสิ่งที่ต้องโฟกัสไม่ใช่ได้ค่าแรงเพิ่มขึ้น แต่จะทำอย่างไรให้ค่าครองชีพลดลงให้ได้

ส่วนเรื่องก็อปก็ตามอธิบายไปครับ มันไม่ได้ส่งผลเสียต่อคนที่โดนก็อป มองภาพใหญ่มันส่งผลต่อทุกคนในประเทศนะครับ  

แน่นอนว่าการผูกขาดเป็นเรื่องที่ควรแก้ไข และใครๆก็อยากจะแก้ หรือ พูด มันอาจจะง่าย
แต่ในทางปฎิบัติโคตรยากเลยครับ ยากแบบเฮียๆ เลยครับ ขนาด อเมริกาที่ว่าแน่ๆ
ยังมีการผูกขาดในอุตสาหกรรมต่างๆเลย และ นักธุรกิจ หรือผู้ถือหุ้น ต้องการจะให้ผูกขาดอยู่แล้วด้วย
ยกตัวอย่างเช่น ข่าวไม่นานมานี้เลย ทรัมป์ ดำเนินนโยบาย การให้บริษัทเอกชนในอเมริกา ซื้อกิจการ Tiktok โดยร่วมทุนกับรัฐบาล โดยต้องการจะผูกขาด social แพลตฟอร์ม ด้านเทคโนโลยี ถึงแม้จะมีจุดประสงค์แอบแฝงของ รัฐบาลอเมริกาด้วยก็ตาม กลับมาที่ไทย ยิ่งประเทศเราเป็น ทุนนิยมด้วยแล้ว เหมือนอเมริกายิ่งเป็นไปยากจริงๆ ถ้าจะลดการผูกขาดลง แต่สิ่งที่ผมคิด คือ ทดแทน สิ่งเหล่านั้นไปเลย..ซึ่งมันก็สามารถใช้ได้แค่บาง ผลิตภัณฑ์ เท่านั้น  

โจทย์คนละระดับเลยครับ ที่ท่านพูดมามันเคส aquisition มันยากและซับซ้อนกว่าเยอะ แล้วก็บริษัทพวกนั้นเป็นผู้นำในสายของตัวเองจริงๆไม่ได้พึ่งการผูกขาด หรือก็คือ product เค้า mass จริงๆอะ

แต่เคสร้านสะดวกซื้อคือง่ายกว่าเยอะ ไม่ได้ซับซ้อนเหมือนกันซื้อกิจการและร้านสะดวกซื้อมันก็ไม่ใช่อะไรที่คนจะยึดติดเหมือนพวก tech ด้วย