คาเฟ่ครับ

คนบางส่วนไม่มีเงินใช้จ่าย คนอีกส่วนมีเงินแต่ลดการใช้จ่ายลง

แถวบ้านผมสมัยก่อนสี่ห้าทุ่มรถยังวิ่งเต็มถนน(ออกไปเที่ยวกลางคืน ไปสังสรรค์) เดี๋ยวนี้สองทุ่มก็เริ่มโล่งล่ะ

ผมฟรีแลนซ์ งานน้อยลงแบเห็นได้ชัด
อยู่ได้จากคอนเนคชั่นเดิมๆ
ส่วนขายของออนไลน์นี่ผมพับเก็บไปละ

สัมผัสได้เลยว่าซื้อขายยากมาก
จากที่ดูตามกลุ่ม ของบางชิ้นปกติราคานี้ออกอย่างไว
แต่ตอนนี้คือตั้งเป็นอาทิตย์ก็ไม่ออก

ตั้งแต่ต้นปีมาการเงินผมค่อนข้างตึง
ผ่อนรถใหม่
รายจ่ายอย่างตึง
ปกติข้าวสั่งกินซื้อกิน ทุกวันนี้ทำกินเองอาทิตย์ละ6วัน

ที่ผ่านมา ลดโบนัสและปรับเงินเดือนขึ้นน้อย
ล่าสุดขอสวัสดิการ ขอปรับเพิ่มที่เกี่ยวกับตัวเงิน ค่าครองชีพ ค่ารักษาพยาบาล โดนปัดตกหมด อย่างเซ็ง

ส่วนแถวบ้านเงียบมาก ร้านอาหารเงียบก็เงียบ ขับรถกลับ้านตอน 2 ทุ่มเงียบเงย คนเริ่มกินดื่มอยู่บ้านมากขึ้น ผมวัดจากเบียร์ขวดร้านประจำในหมู่บ้านไม่ค่อยวุ้นล่ะ (แอบถามบอกขายดี แช่เย็นไม่ทัน )
ร้านอาหารประจำปรับราคาสินค้าบางตัว (ของแพงอ่ะมั้ง) ต่อไปคงต้องรัดรายจ่ายของเรามากขึ้น เพราะรายได้มันแทบไม่กระดิกขึ้นเลย

อันนี้เห็นด้วยเรื่องเบียร์เลยครับ

บ้านผมเดี่ยวนี้ไม่วุ้นแล้ว เติมตลอด เหมือนกัน

ผมโดนตัดลดงบประมาณวิจัยครับ ลดลงเยอะมาก ปกติหักที่เราขอไปอย่างมากก็ไม่เกิน 20% แต่ตอนนี้สำนักงบตัดงบลงพอสมควร ตอนนี้ติดงบที่ขอไปแทบจะ 50% เหตุผลคือไม่มีงบ

ลงขายหนังสือ ปกติออกง่ายมากๆ นี่ยังขายไม่ได้สักเล่ม โคตรงง

งานบริการ ไปได้เรื่อยๆ

ผมว่าข้าวของแพงขึ้นมากเลย โดยเฉพาะของใช้ประจำวัน

น้ำอัดลมที่ผมชอบกินนี่ ขวดลิตรครึ่งราคาต่ำกว่า 30 แทบหาไม่ได้แล้ว ยาสีฟันก็หลอดเป็น 100 สบู่ แชมพู ผงซักฟอก น้ำยาปรับผ้านุ่ม แพงหมด

แต่งานผมปีที่แล้วเหมือนบริษัทโตเยอะ ได้โบนัส 8แสนแบบงงๆ