เพราะกดดันไปเองหรือเปล่า เห็นบางคนในไทยลีกก็ยิงเอายิงเอา
เห็นยิงในทีมชาติแบบนี้แล้วเพลีย กี่ยุคกี่สมัย กากจริงๆ

บางลูกแบบยิงได้ก็รอออออ จนติดบล๊อก เหมือนอยากจะรอยิงจนชัวร์
บางลูกคือมันน่าด่าจริงๆ คืออย่างน้อยต้องตรงกรอบ

เพลีย

อันนี้มาจากความคิดส่วนตัวล้วนๆเลย ผมว่าส่วนนึงมันมาจากสโมสรที่ใช้นักเตะต่างชาติมาเป็นดาวยิงประจำทีม ทำให้นักเตะไทยขาดสัญชาติญานในการยิงประตู คล้ายกับเคยชินกับการที่มีคนยิงให้จนสัญชาติญานการยิงประตูของตัวเองด้อยลง สังเกตจากเผยพิมายเมื่อวานก็ดูเหมือนจะสอดคล้องกับแนวคิดนี้ ศูนย์หน้าที่ไม่กล้ายิงประตูนี่แปลกมาก ขนาดจะลากบอลไปยิงยังไม่กล้าเลย หาช่องจ่ายซะงั้น งึดหลาย

นักเตะไทยที่มีแววเพชรฆาตเต็มเปี่ยมคือพาตริกนั่นแหละ ใช้จังหวะน้อย มีโอกาสยิงก็ยิง แต่ต้องเสริมความคมขึ้น
เจ้าแบงค์ทำท่าว่าจะเป็นปีกไปแล้วแม้ว่าจะยิงคมแต่ด้วยตำแหน่งก็ทำให้ต้องสร้างสรรค์เกมมากกว่าเป็นคนยิง
ฟรองค์ก็เหมือนแบงค์ กลายเป็นคนสร้างสรรค์เกมในแนวรุกมากกว่าจะเป็นยืนรอยิง

ชาตินี้เราจะมีกองหน้าแบบฮาลันด์ซักคนได้มั้ยเนี่ย ถถถ แข็ง คม ไปกับบอลได้ ซ้ายขวาดีเนี่ย ถถถ

ถ้าบ้านเราโอนสัญชาติง่าย ๆ
อยากได้่ Bissoli มายืนหน้าเป้่าเลย

เท่าที่สังเกตนะ จังหวะยิงคือไม่มองประตูก่อนเลยแต่ละคนเหมือนรีบกลัวไม่ได้ยิงอะ กองหน้าเบอร์ 1 ไทยยังไงก็ต้องมุ้ย จะแก่แค่ไหนก็เถอะยังไงมุ้ยก็มีประโยชน์หวังว่าหายเจ็บแล้วจะเรียกกลับมา จังหวะพาทริคเข้าใจได้นะมันพลาดกันได้ แต่จังหวะเผยพิมายนี่ดิตัวเองเป็นกองหน้าแต่ไม่กระหายจะยิงประตูเองอันนี้แปลกๆ

จับมานั่งดูเรืื่อง Blue Lock ครับเพิ่มความเบียว จริงๆในเรื่องมันสอนดีนะ กองหน้าต้องมีอีโก้ อันนี้มันพื้นที่ของชั้น มันเขตแดนของชั้น อันนี้ระยะทำการของชั้น (ดังนั้นใส่เต็มเท้าตลอด) ไม่มีหรอกมารอพ่งรอเพื่อน เข้าไม่เข้าขอรับผิดชอบเอง เพราะหน้าที่กองหน้าคือทำประตู

ถ้าตอบจริงจังคือมันเกร็งกันหมดครับ จืตวิทยาฝั่งนั้นได้ผลแหละ ถึงจะมีคนบอกว่าไม่ แต่ดูไทยกลัวแพ้มากกว่ากลัวไม่ชนะ ดูอย่างระดับเช็ค แบงค์ ก็ยิงเกร็งๆ ลูกเช็คตัดเข้าในถ้าเป็นปกติเต็มตาข่ายไปแล้ว ส่วนแบงค์ก็หนักกว่ายิงแป้กๆไม่มีแรง เหมือนกลัวไม่ได้ยิง
ส่วนธีระศักดิ๋ลูกแรกที่วิ่งตามช่องแล้วยิงลูกนั้นทำถูกแล้ว แต่สกิลไม่ถึงแค่นั้นแหละ หักไม่เข้าเสาแรก อายุยังน้อยต้องเก็บเวลเพิ่มอีก แต่ที่น่าด่าคือลูกก่อนหมดเวลา มายึกยักไรไม่รู้ ทำเสียกับแบงค์สองคนแทนที่จะได้ยิง
พาทริกจริงๆดีนะ สังเกตมาหลายเกม สัญชาตญานแกใช้ได้ แกยิงแบบไม่คิดมากอะ คือไม่คิดเลย ลูกหลุดเดี่ยวก็เรื่องสกิลแหละ แปออกไปไกล อายุยังน้อยต้่องฝึกเพิ่มอีกเยอะ

สรุปสกิลส่วนบุคคลล้วนๆ ถ้าเปลี่ยนเป็นมุ้ยร่างทอง ก็คงมีต่ำๆ 3 เม็ด

ทักษะพื้นฐานฝึกกันมาขนาดนี้ทำได้ทุกคนแหละ แต่เวลาถึงเวลานั้นจริง อยู่ที่ใจล้วนๆ กองหน้าดังๆ ระดับท็อปยังยิงออกกันเยอะแยะเลย ทั้งที่พวกนั้นเบสิก ทักษะไม่ต้องพูดถึง

มันมีไม่กี่คนหรอก เวลาอยู่หน้าประตูแล้วมองโกลเป็นของเล่น ของสนุก ส่วนมากกดดัน

แล้วยุคหลังโกลปิดมุมเก่งขึ้นเยอะ ยิ่งเจอพวกยืนตำแหน่งดีแบบโกลศรีลังกา ผมว่ายิงแกยากอยู่นะ

อย่างเดอะตุ๊ก ทำไมช่วงพีกแกยิงประตูแล้วดูง่าย เพราะแกสนุกเวลาเจอผู้รักษาประตู

ซ้อมดี พัฒนาตัวเองมามากแค่ไหน แต่สโมสรไม่ได้โอกาสลง มันก็เป็นแบบนี้แหละ
กองหน้าไทย = พลเมืองชั้น 2 ในไทยลีค


เหมือนกับฝึกโยกเอว พริ้วๆ แต่พอลงสนามจริง ล่มปากอ่าว นกกระจอกไม่ทันกินน้ำ ฉันใดก็ฉันนั้น

ชายไทย แพ้ภัยความกดดัน

บ้านเราถูกปลูกฝังว่าการ์ตูนโตแล้วอย่าไปดูเยอะ การ์ตูนทำให้เสียการเรียน เสียเวลา

ต่างกับญี่ปุ่นที่มีรูปสึบาสะติดอยู่ทางเข้าห้องแต่งตัวนักเตะทีมชาติญี่ปุ่น