เพิ่งฟังจบเลย

ของผมถ้าถึงตอนนั้นยังไม่มีลูกก็ชิวๆเลย แต่ถ้ามีลูกน่าจะมืดแปดด้านอยู่

ไม่ได้คิดเผื่อถึง50เลยแฮะ คิดแค่ 3-5-10 ปีเอง เดี๋ยวเลิกงานละไปลองฟังบ้างดีกว่า

ผมเคยโดนตอนเกือบจะอายุ 30 ปี ดีที่ตอนนั้นยังไม่มีภาระ

เดี๋ยวนี้พาดหัวข่าวกันง่ายๆ เอะอะๆก็ ช็อค!

เคสนี้โดนเหลี่ยมชิง lay off ก่อนทำงานครบสามปีพอดี แต่ส่วนตัวถ้าทำงานเอกชนจนอายุ 50 กว่า มันก็ต้องมีเก็บเงินให้ตอนตัวเองแก่บ้างแหละ

ผมอายุเกือบ ๆ 40 พึ่งโดนมา เคว้งอยู่ตอนนี้ ไปสมัครงานก็ไม่ค่อยมีคนเรียก เพราะสายงานค่อนข้างแคบ พอเจอที่ตรงๆ เรียกแล้วฐานเงินเดือนดันสูงเกิน range ไปเยอะอีก

ที่ผมทำอยู่คือหา Input เพิ่มมาชดเชยรายได้หลักแสนที่หายไป

1. งานฟรีแลนซ์ที่ทำมาหลายปีแล้ว โชคดีได้ต่อสัญญา (ปีต่อปี) แต่เดือนนึงแค่ไม่กี่หมื่น
2. ไปลงทะเบียนว่างงาน ได้เงินชดเชย หลายพันอยู่

ยังดีเป็นคนไม่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย แบรนด์เนมไม่เคยซื้อ รถยุโรปไม่เคยมี เลยมีเงินเก็บไว้พอสมควร ประมาณ 7.5- 8 Mil ไม่แน่นอน เพราะกองทุนหุ้นที่ซื้อไว้อาจจะขึ้นในอนาคต 55 รวมเงินสด PVD กองทุน พอร์ตหุ้น เลยยังพอถูไถไปได้

ค่าใช้จ่าย มีหนักแค่ผ่อนรถที่ Fix กับค่ากิน บ้านอยู่กับพ่อแม่อยู่แล้ว ไม่มีปัญหา

ตอนนี้กำลังหาลู่ทางอยู่ว่าจะหาอะไรทำเองดีไหม คือทำงานกินเงินเดือนมาตลอด ไม่เคยทำอะไรเป็นของตัวเองเลย เรียกว่าอ่อนจัดๆ ของแทร่ แล้วก็ทยอยซื้อกองทุนกับหุ้นปันผลให้มีกระแสเงินสดเข้ามาบ้าง กับมีเวลาศึกษาเรื่องการลงทุนเยอะขึ้น แล้วก็มีเรียนภาษาจีนเพิ่มด้วย คือผมไม่มี hard skill ที่ตลาดต้องการพวก Coding หรือ Connection เยอะ เลยเรียนภาษาเนี่ยแหละ คิดว่าเป็นไว้ก่อนไม่เสียหาย ได้ใช้แน่ๆ เพราะอีกหน่อยจีนครองเมืองแน่นอน

ส่วนวิถีชีวิต เปลี่ยนไปบ้าง แต่ไม่ลำบากอะไร แค่ก่อนใช้คิดเยอะขึ้นมากกกก

1. ทริปไปต่างประเทศ งดไปก่อน ปกติผมจะพาที่บ้านไปปีละ 1-2 ครั้ง
2. ร้านอาหารดีๆ แพงๆ กินน้อยลงเยอะ เข้าหรูสุดก็ Sushiro/MK นานๆ ที ร้านกาแฟแพงๆ นานๆ ที เข้าห้างเดี๋ยวนี้ กินฟู้ดคอร์ท 70%
3. ของฟุ่มเฟือย จริงๆ เลิกซื้อมานานแล้ว มีแค่หนังสือที่ยังเลิกซื้อไม่ได้ ผมก็รอซื้อตอน Double Day เสื้อผ้าแทบไม่ซื้อเพิ่มเลย

โชคดีอีกอย่างคือพ่อแม่บอกไม่ต้องส่งเงินให้ คือแกก็มีรายได้ของตัวเองอยู่บ้าง ผมเลยไม่ได้โดนกดดันอะไร บวกกับไม่มีครอบครัว ไม่มีลูก ถ้าดูแลตัวเองคนเดียวคิดว่าพออยู่รอดจนตายได้แหละมั้ง บ้านรถก็มีหมดแล้ว ค่าใช้จ่ายใหญ่ๆ ที่น่าห่วงอย่างเดียวคือค่ารักษาพยาบาลถ้าเกิดป่วยหนักขึ้นมา เพราะประกันสุขภาพยิ่งแก่ยิ่งแพง

อยากแชร์ประสบการณ์ไว้ เพราะผมว่าการ Lay Off เกิดได้กับทุกคน แล้วจะเกิดเยอะขึ้นเรื่อยๆ ด้วย ผมไม่เคยคิดว่าจะโดนก็โดน ขนาดอยู่บริษัทใหญ่ ถ้าไม่รีบหา Source of income ใหม่ๆ ที่ 2-3-4 หรือหา Connection ไว้เยอะๆ (เห็นคนที่โดน Lay Off ไปด้วยกัน 80% ได้งานจาก Connection ส่วนตัวทั้งนั้น ช่วยๆ กันส่งไป ช่วยๆ กันหา) ก็ต้องเป็น Elite Professional ที่โปรไฟล์โดดเด่น 5-10% บนของสายงาน ถึงจะได้งานเร็ว ส่วนตัวผมไม่ได้เก่ง (แต่ตอนประเมินผลงานไม่เคยต่ำ average นะครับ คือเหมือนคนส่วนใหญ่แหละ เกาะกลุ่ม ไม่ได้ตก mean) และมี Connection เยอะ เลยลำบากหน่อยครับ

สำคัญคืออย่าเสียความมั่นใจ ผมเคยว่างงานอยู่นานสุดเกือบปีครึ่ง ก็ยังโชคดีมีคนรับเข้าทำงาน ตอนนี้เหมือนเจออุปสรรคอีกรอบ ชีวิตบางทีมันต้องอาศัยจังหวะด้วยรับ โชคมีส่วนมาก

น่าสนใจคับ จะได้เตรียมตัว

คนที่คิดว่า งานประจำที่ทำอยู่เป็นของตาย
เท่ากับว่าคุณตายไปแล้ว