ดาร์คไซด์ในธุรกิจเแฟรนไชส์ ฟู้ดคอร์ดในห้าง

บางธุรกิจขึ้นห้างมันเก้บทั้งค่าที่ ทั้ง%ขาย

คนรู้จักไปซื้อแฟรนไชส์ห้างต่อจากเจ้าของเดิม ได้ยินมาแค่ราคา

มาฟังคลิปนี้แล้วโมเดลเหมือนกับปั้นสาขาให้ได้ยอดขายสูงๆแล้วขายออกเอาตัวรอด

เจอสภาพเศรษฐกิจแบบนี้เหนื่อยกันเกือบหมด

ขายดีจนเจ๊งไม่เอามาใช้กับพวกตั้งราคาไม่ดูต้นทุนสิ

แบบนี้ใครก็ทำได้

ฟังจากที่เล่า แล้วผมก็ งง เหมือนกันนะ
ว่าถ้าเกิดเคส แบบนี้ ขึ้นจริง แล้วทำไม อีก หลายเจ้าในห้างเค้าถึงอยู่ได้



เพราะจากที่ฟังมา คือคนเล่าเค้าเป็นประเภท ใช้เงินทำงาน ไม่ได้ทำเอง คือใช้เงินจ้างคนมาขายของ

ซึ่งผมการการทำแบบนี้ อาจจะไม่เหมาะกับการขายอาหารในฟูตคอร์ตมากกว่า เพราะมันมีปัจจัยหลายอย่างที่ควบคุมไม่ได้ ซึ่งปัจจัยหลักเลย ผมว่าเป็นราคา ที่ต้องขายให้แพงกว่านี้ เพื่อให้ได้กำไรมากขึ้น และ อีกอย่างที่สำคัญ ก็คือค่า GP ที่มันก็ขยับ ไปตามราคาที่เราปรับขึ้นด้วย ทำให้กำไรที่ได้จากการปรับราคามันก็ไม่เยอะเท่าที่ควรจะได้


ฟังเรื่องนี้ แล้วทำให้ผมคิดถึงพวก ร้านอาหารต่างๆ ในห้างที่แต่ละเมนู มันแพงซะเหลือเกิน แต่ก็เพราะเค้าหักลบต้นทุนต่างๆแล้ว เค้าถึงอยู่ได้

ผมกินก๋วยเตี๋ยวแฟรนไชส์เจ้าหนึ่ง คุยกับเขาเขาบอกว่าจบสัญญาไม่ต่อแฟรนไชส์แล้วเพราะลูกค้ารับรู้ตัวตนของเขาแล้ว ปล.ผมชอบวิธีคิดเอาตัวรอดนะเจ้าของแฟรนไชส์ไม่ชอบวิธีนี้หรอก หลังจากนี้ไม่รู้นะผลเป็นอย่างไรเห็นแต่งรถซิ่งเงินกำไรอาจจะหมดกับตรงนี่แทน(อาจจะ)

ขายดีจนเจ๊ง ผมนึกถึงพวกร้านค้ามาขายตัดกันจนไม่คุ้ม ตัดไปตัดมาจนกำไรเหลือนิดเดียวไม่คุ้มกับที่ลงแรงไป แถมโดนภาษีอีก