ไม่แน่ใจเป็นเฉพาะคนไทยไหม
ผมไม่ค่อยเข้าใจ อย่างนัดเพื่อนตีแบด

ในกลุ่มผมลงชื่อตีแบด บางคนช้าตั้งแต่ขั้นตอนการลงชื่อ
จริงๆควรลงชื่อให้ไวๆหน่อย เพราะจะได้จองจำนวนสนามและเวลาถูก

พอลงชื่อเสร็จถึงเวลาตี สมมุติมี15คนในกลุ่ม
จะมีคนมาทันประมาณ2-3คน(รวมผม)

ส่วนคนอื่นๆค่อยๆทยอยมาได้ตีจริงๆเลทไป30-60นาที
นี่ยังไม่นับว่าคนมาถึงช้าต้องสวมรองเท้ายืดเส้นวอร์มอีก

พอผมแซวถามก็หาข้ออ้างสารพัดติดนั่นนี่
คนช้าก็คนเดิมๆ

อย่างบางวันสมาชิกมี6คน
มาเลท3คน1ชั่วโมง เหลือกัน3คนทำไง?

ผมเป็นคนแรกๆที่มาสนามก่อนตลอดเสมอ สวมรองเท้ายืดเส้นเสร็จก่อนเวลาด้วยซ้ำ

สังคมแบบนี้ไม่เฉพาะตีแบดนะ ผมไปเตะบอลก็เป็นแบบนี้

ส่วนตัวผมก็มีธุระเหมือนกันไม่ได้ว่าง
แต่พอใกล้เวลาผมก็ปิดทุกอย่างเพื่อให้ทันสนาม

ผมว่าการมาช้าแบบนี้โคตรส่งผลเสียต่อภาพรวมเลย
อย่างกรณีมา6คน ช้า3คนตั้ง1ชั่วโมง โคตรแย่
เสียทั้งเงินค่าสนามฟรีๆ เสียเวลา และไม่ให้เกียรติต่อผู้นัดด้วย
คนที่มาสายก็คือคนเห็นแก่ตัว

พวกที่อ้างสารพัดถ้าผมบอกว่ามีรางวัลให้วันละ10,000บาท ถ้าใครมาทัน
ผมเชื่อว่า15คนนั้น ตลอด1ปี จะไม่มีใครกล้ามาสายสักวันเดียว

ปล.อยู่ต่างจังหวัดนะครับขับรถ5-15นาทีถึงสนาม

อยู่ที่การเลี้ยงดูและปลูกฝังของครอบครัวครับ บ้านผมก็ซีเรียสเรื่องนี้มากตั้งแต่เด็ก ถ้าช้าโดนหวด

เลยให้เราได้นิสัยซีเรียสเรื่องเวลามาก และไม่เคยผิดนัดหรือมาช้าเลย มีเพื่อนประเภทโอ้เอ้เหมือนกัน

ผมให้โอกาสช้าแค่ครั้งเดียว ถ้ามีครั้งที่สองผมไม่ไปไหนด้วยอีกเลย


สมัยเรียนก็เคยด่า ผญ.เรื่องช้าจนร้องไห้ไปฟ้องแม่มาเอาเรื่อง โดนผมด่าสวนไปด้วย

เหตุเกิดจาก นั่งรอรถตู้ รับ-ส่ง มีประมาณ 12 คน มาพร้อมหมด 11 คน นั่งรออยู่คนเดียว

ประมาณครึ่งค่อนชั่วโมง มีคนไปตาม 2-3 รอบ ก็ยังไม่มา สุดท้ายที่มาช้าเพราะนั่งเมาท์กับเพื่อนอยู๋

แต่อีก 11 คนนั่งรอตาแป๋วจะกลับบ้าน บางคนก็มีเรียนพิเศษต่อต้องเลท(รวมถึงผม) เจอผมด่าเสียหมา

คนทั้งรถสะใจ(ไม่กล้าด่า ผมด่าแทน) ตบมือทั้งรถเลย นั่งร้องไห้กลับบ้านมันฟ้องแม่ แม่มันให้ท้าย

ตามมาเอาเรื่องถึงบ้านผม เจอผมกับแม่ด่าไล่กระเจิงเลย หลังจากวันนั้นมันไม่กล้าช้าเลย ไม่ต้องให้ไปตาม

ถ้าหารเท่าแล้วยังมาช้า ก็ช่างหัวมันเถอะครับ วินัยแต่ละคนไม่เท่ากัน

มักจะเป็นคนเดิม ๆ ด้วยนะ คือแบบจะมาก่อนเวลาไม่ได้ ต้องแบบเลทนิด ๆ
คือ คิดถึงคนอื่นน้อยไปอะครับ

ส่วนผมนี่ไม่ชอบให้ใครรอ ก็ไปแต่ไก่โห่

ถ้าเป็นกิจกรรมกลุ่ม เราสามารถสปอยเพื่อนที่ไม่สายได้นะครับ
ก็อย่าไปเอาพวกสายมาเล่นซะก็สิ้นเรื่อง
หรือตัดไม่ได้จริง ก็นัดแกล้งมัน เช่น มันมาสาย ให้มันมารอพวกเรากลับแทน เป็ฯต้น เช่น ช่วงมัธยมมันจะมีไอ้จอมสายอยู่คนนึงในกลุ่ม กลุ่มผมเลยนัดแกล้งมัน เช่น บอกว่าจะไปเที่ยวกัน 10 โมง ถ้าตามหลักมันจะมาสายชั่วโมงนึง ก็จะถึงประมาณ 11 โมง แต่ผมก็นัดแนะคนอื่นหมดแล้วว่า เรามาบ่ายกันนะ (แต่ไม่บอกมัน) สรุปมันก็มา 11 โมงจริงๆ และเพื่อนคนอื่นมาบ่าย มันก็โมโหใส่ไลน์บอกว่าทำไมรอตั้งนานไม่มีใครมา ไม่มีใครตอบไลน์ และก็หนีกลับบ้านไปเลย หลังจากนั้น ผมกับมันก็แยกกลุ่มกันไปเอง

อันนี้มันเรื่องจิตสำนึกอ่ะ บางคนคิดถึงแต่ตัวเอง ไม่ชอบไปรอใครแต่ก็ไม่คำนวณเวลาให้ดี กว่าจะทำไรเสร็จกว่าจะออก

วิธีแก้คือไม่ต้องไปสนใจพวกมาสายหรือทำไรช้ามาก ลงชื่อช้าก็ปล่อย มาสายก็ปล่อย พอโดนแบบนี้บ่อยๆ ถ้ามันไม่เข็ดมันก็หายจากกลุ่มไปเอง

หรือถ้ามันมีกันแค่นั้นและเลือกไม่ได้จริงๆ บวกกับคุณรู้อยู่แล้วว่าพวกนี้จะสาย 30-60 นาที คุณก็กะเวลาไปให้พอดีกัน ไม่ต้องไปเป๊ะ ส่วนพวกที่สายน่าเกลียดก็ปล่อยเหมือนเดิม ให้นัดเสมือนว่าทำกิจกรรมกันแค่สามคนพอ ไม่ต้องไปตามหรือทำอะไร

พวกนี้นิสัยเสียครับ แก้ยากเพราะว่าทำแล้วไม่มีคนว่า เพื่อนพร้อมให้อภัยเสมอ ไม่คิดเลยว่าคนอื่นเขาก็ต้องจัดสรรเวลาเหมือนกัน

ตจว.ด้วยรถไม่น่าติด

อย่างกลุ่มผมนัดเตะบอลกัน 6.30 มันก็จะมากันทุ่มนึง

พอผมเห็นว่ามากันช้าเลื่อนเวลาเป็นนัดทุ่มนึง มันก็มากันทุ่มครึ่ง

แฟนผมก็เป็น นิสัยชอบมาสาย ไม่รู้จักเผื่อเวลาแล้วก็อ้างรถติด

อยู่ที่การเลี้ยงดูและสังคมที่โตมา คุณอาจจะโตมากับครอบครัวที่ตรงเวลาตลอด มันเลยเป็นปกติ ไอ้เพื่อนคุณที่มันมาสายน่ะ

พอมันมีลูก เดี๋ยวลูกๆเขาก็จะมาสายเหมือนพ่อแม่เขานั่นแหละ เพราะเขาคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติไง แต่ของผมมันแปลกนิดนึง

พี่ผมเนี่ยเป็นคนที่ไม่รักษาเวลาเลย เวลาเรียกแกร๊บมารับ ก็จะรอให้แกร๊บมาถึงแล้วโทรตามก่อน แล้วค่อยเดินลงไป

หรือบางทีแกร๊บโทรตามแล้วแกยังไม่ตื่นเลย สงสารแกร๊บมาก แต่แกร๊บก็รอนะ คือที่แกอยู่รอดมาได้เพราะพูดจาดี คนเลยโกรธไม่ลง

ส่วนตัวผมเนี่ยเนื่องจากเจอไอ้พี่คนนี้มาเยอะ ทั้งต้องไปรอมัน หรือไปกับมันแล้วทำให้คนอื่นต้องรอ ผมรู้สึกอายมาก

เลยเลือกที่จะเป็นคนตรงต่อเวลา ไม่อยากให้คนอื่นมารอ เพราะเรารู้ว่าคนมารอมันรู้สึกยังไง

บางคนไม่ได้อยากมาจริงๆหรอก ประเภทอยากมีส่วนร่วมสักนิดซะมากกว่า เห็นคนจะไปเยอะก็เฮโลตามไปบ้าง แค่นั้นจริงๆ แบบลำดับความสำคัญไว้หลังสุดนั่แหละ ถ้าเผื่อเสร็จทันแวะไปได้ ออกตัวไปก่อนว่าจะไป

วันหลังนัดเวลาเดิม แล้วเช่าสนามช้าไป 1 ชั่วโมง แล้วเค้าน่าจะมาเวลาปรกติได้ เราต้องช่วยเค้า

* กระทู้นี้โอเคเลย สะท้อนความคิดผมได้ดีมาก มันคล้ายๆกับเพื่ิอนผมคนนึง มันมีพฤติกรรมที่ผิดนัดผิดเวลาเป็นสันดานสม่ำเสมอเลย คือเหมือนมันคำนวณชีวิตตัวเองไม่ได้อะ


สมัยก่อนเรียนจบใหม่ๆ ทำงานมีเงินก็นัดกันไปกินเหล้ากินเบียร์ นัดกันเวลาไหนจะต้อง + เวลาเผื่อเพื่อนคนนี้ 1-2 ชั่วโมงตลอด ก็ไม่รู้สาเหตุคืออะไรนะ


จนปัจจุบันก็ยังเป็นแบบนี้อยู่ บางทีนัดมากินเหล้าที่บ้านผม สมมติเจอกันบ้านผม 1 ทุ่ม ผมก็รอไปทุ่มนึงก็แล้ว ทุ่มครึ่งก็แล้ว สักพัก 2 ทุ่มโทรมาบอกเดี๋ยวเข้ามา สรุป กว่าจะเข้ามาบ้านผม 3 ทุ่ม กว่าจะโอ้เอ้ๆเริ่มกินเกือบ 4 ทุ่ม อะไรแบบเนี้ย


อันนี้คือตัดเงื่อนไขภาระหน้าที่ของแต่ละคนออกไปนะ เอาเรื่องการตรงต่อเวลาล้วนๆ แต่ละคนมีสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ ฉะนั้น ควรเคลียร์ต้องเอง ประเมินสถานการณ์ และคำนวณเวลาที่เสร็จสิ้นเพื่อไปตามนัดได้ด้วย


หลังๆ เวลาเพื่อนคนนี้นัด ผมนอนหลับรอเลย ถ้ามาแล้วบ้านผมหลับหมดก็อดกินละกัน


อย่างล่าสุดก็เห็นว่าออกจากงานละ หลังจากทำมาเป็น 10 ปี สาเหตุส่วนนึงก็จากการไปทำงานสายประจำและโดนแผนกรายงานไปข้างบนแหละ (มันทำงานบริษัทเอกชน) แต่มันก็ให้เหตุผลกับผมว่ามันก็เบื่อๆงาน ซ้ำซากจำเจด้วย มีเหตุการณ์นี้มันเลยลาออกดีกว่า จะได้ไม่เสียประวัติ


คือเพื่อนผมมันมองว่าตัวมันไม่ได้ทำงานบกพร่องอะไร และด้วยภาระที่บ้านคือมันมีลูกอะนะ มันเข้างานได้ 9 โมง แต่ผมก็ไม่รู้มีการพูดคุยกันก่อนจะเกิดเรื่องหัวหน้าเรียกไปคุยไหมนะ อีกอย่างแผนกอื่นก็มีคนมาสายพอๆกับมันนะ เพียงแต่ว่าแผนกนั้นๆเขาไม่ได้รายงานให้ข้างบนทราบ ดันมีแผนกมันแผนกเดียวที่รายงาน

ใครมาเลทจำไว้ คราวหน้านัดก็ลบเวลาที่เลทไป