โคตร Toxic
ผมว่าถ้าคุณรู้จักคำว่า"ช่างแม่มัน"บ้าง(กับคนประเภทนี้)
น่าจะดีกับคุณขึ้นเยอะนะครับ
ใดๆคือหงุดหงิดแทนที่ต้องเจอคนประเภทนี้

ผมว่าบางที เสื้อผ้าของใช้คุณมันเก่าไป ผมเข้าใจผมก็เป็น ใช้จนเก๊าเก่า ก็แบบเปลี่ยนบ้างไรบ้าง แต่ไม่ได้เปลี่ยนให้เค้าเลิกบูลลี่คุณ แต่เปลี่ยนให้คุณดูดีขึ้นแค่นั้นแหละ ส่วนคำบูลลี่ช่างมันได้ก็ดี แต่ก่อนจะช่างมันได้ เปลี่ยนอะไรๆ ในตัวเองบ้างสักนิสนึงให้มันดูดีหน่อยก็จะดี

คนเหล่านั้นแม่งอยู่ด้วยกันได้ยังไงวะนั่น พาตัวเองออกมาไม่ได้ก็ช่างแม่งอย่างเดียวครับ

อืม อันนี้ก็จริง

ยากเนอะชีวิต จะเข้าสังคมนี่แมร่ม ยากจังวะ

สังคมเรียบง่ายๆไม่ค่อยจะมี ต้องโน่นนี่นั่น โว๊ะ

ทุกวันนี้ทำงาน เลิกงานกลับบ้าน นี่แมร่ม Dev งานในมือเสร็จ งานวนน๊อครอบพวกแมร่งไปละยังไม่เสร็จ

แต่ก็แบบ พอมันเป็น Dev แล้วมันก็ เสื้อแจ็คเกตยีนส์เก่าๆ เสื้อยืดหลาดนัด เกงยีนส์ Tiktok

วนๆอยู่แค่เนี้ยะ กำลังสงสัยว่า ชีวิตมันต้องยากจังว๊า

หดหู่ว่ะ

ขอบคุณครับ

อยากคิดให้ได้แบบนั้นจัง อาจเป็นเพราะผมเฟรนลี่ แล้วเค้าก็ชวนคุย

แล้วก็มาละ หยามเหยียดกรูอีกละ

แล้วจะชวนกุคุยทำไม ทำเพื่ออะไร 55555

ต้องเลือกอย่างหลังละครับ

งานเค้าล้นไม่ทัน มางานฝั่งผมละ แล้วผมก็กลับดึก ปั่นงานไวจนเสร็จ

หลังจากหมาที่บ้านตาย ชีวิตก็วนลูป มากกว่าเดิม

ซึมจัด

ดีอ่ะมีเพื่อน มีการจัด Type ด้วยนะ

บอกผมคือกลุ่มตลาดล่าง แบบว่า อีเหี้ย ด่าในใจนะ

พวกนี้บ้ายอครับ ต้องยอปนด่าไปด้วย

คนที่เหยียดคนอื่น เพราะลึกๆเขามีปมครับ

สงสารเขาเถอะที่ชีวิตเขา ความสุขคือการบูลลี่คนอื่น

15 วันรออยู่

โดนแบน

เราจะกลัวอะไรครับ ปล่อยให้มันหนักที่หัวเขา ทุกวันนี้ผมใส่ยืดเปล่าไม่ก็มือสองตลาดปัฐ กางเกงซื้อจาก Export เป็นแบรนด์โล๊ะๆ กางเกงมือสองผมก็ใส่ รองเท้าซื้อจากเอ้าเลท กินข้าวกลางวันก็โรงอาหารของบริษัท 20-40บาท ไม่เห็นต้องแคร์เลยครับ พวกแต่งตัวทำทรงผมเห็นโดนฟ้องเป็นหนี้บัตรอยู่คนนึงทยอยผ่อนเดือนละ1500 4ปี อนาถจัด

หันกล้บไปมองหน้ามัน แล้วพูดว่า"เสือกอะไรเรื่องของกุ"

เป็นผมๆสวนอ่ะ " ขอโทษด้วยละกันการที่ใช้ชีวิตแบบนี้แล้วไปหนักหัวกบาลพวกคุณ/ หรือเป็นอุปสรรคต่อการใช้ชีวิตของพวกคุณทำให้พวกคุณเติบโตมาอย่างยากลำบาก " ไม่แคร์พวกมันหรอก

มีวิธีคิดอย่างนึง แม้จะดูฝืนในแง่มนุษยธรรมหน่อย แต่อาจได้ผล

คือให้คิดว่า เรามันคนละชั้นวรรณะ ตรรกะ กับพวกนั้น
เรานะครับ ที่อยู่ระดับชั้นสูงกว่าพวกไก่กานั้น
เราคือผู้ตกตระกอน รู้จักชีวิต และความสุขที่แท้จริงในการไม่ยึดติดกับวัตถุ
พวกเขาเหล่านั้นคือคนไม่บรรลุ หลงใหลเวียนวนกับสิ่งนอกกาย
เดี๋ยวแก่ๆไปถึงอาจจะเข้าใจ หรือตายไป ถ้าได้ย้อน วิญญานคงสมเพชตัวเอง ืี่ตายไปก็เอาอะไรไปไม่ได้

ตอนนี้ ถ้าพวกเขากระทำการเหยียดใดใด นั่นมันคือทุกข์เขาเอง
น่าสมเพช น่าเวทนา แล้วแต่มันพวกนั้นละกัน



อย่าไปให้ค่ากับพวกชั้นต่ำกว่าเราครับ คิดแบบนี้ไปให้สุดก็ได้ ทานได้ทานไป

อย่าไปคุยกับแม่ม