ผมว่ากากจริงครับ หลักฐานที่ประจักรชัดคือ

1.พระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ ไม่แต่งตั้งเจ้าฟ้าเอกทัศให้เป็นวังหน้าหลังเจ้าฟ้ากุ้งตาย
แต่กลับข้ามหัวไปแต่งตั้งเจ้าฟ้าอุทุมพรซึ่งเป็นน้องแทน
ซึ่งถือว่าผิดธรรมเนียม แสดงว่าต้องเห็นอะไรบางอย่าง

2.เจ้าฟ้าเอกทัศใช้ความเป็นพี่น้องกดดันพระเจ้าอุทุมพรให้ยอมสละบัลลังก์
แทนที่จะใช้กำลังยึดอำนาจตรงๆ แสดงให้เห็นว่าไม่มีขุนนางที่มีอำนาจมากพอหนุนหลัง

3.ตอนสงครามพระเจ้าอลองพญา กลุ่มขุนนางรวมตัวกันไปกดดันพระเจ้าเอกทัศ
ให้พระเจ้าอุทุมพรซึ่งตอนนั้นบวชอยู่มาบัญชาศึกแทน
แปลว่าขุนนางเห็นตรงกัน ว่าพระเจ้าเอกทัศไม่มีความสามารถพอรับศึกพม่าได้

4.ตอนสงครามคราวเสียกรุง กลุ่มขุนนางรวมตัวกันไปขอร้องพระเจ้าอุทุมพร
ให้มารับศึกพม่าเหมือนเดิมเป็นรอบที่ 2 แต่คราวนี้พระองค์ไม่ช่วยแล้ว


ส่วนที่พม่าอวยว่าอยุธยารบเก่ง อันนั้นเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว
เพราะยิ่งอวยศัตรูว่าเก่งเท่าไหร่ มันก็เท่ากับอวยตัวเองที่เป็นผู้ชนะว่าเก่งมากเท่านั้น
แต่ถ้าเราไปดูหลักฐานร่วมสมัยของบาทหลวงฝรั่งเศส ที่อยู่ในอยุธยายุคนั้น
จะบรรยายถึงความกากของทหารอยุธยา ตอนสงครามคราวเสียกรุงไว้ชัดเจน

อยุธยาสมัยนั้นรบกับใครมันก็ไม่ชนะหรอกการทหารตำราพิชัยสงครามมันไม่ได้อัพเดท ขุนนางที่เคยคุมทหารออกรบจริงสมัยนั้นไม่มีเลย

เจ้าเอกทัศถ้าแกไม่แน่จริงแกขึ้นมาเป็นผู้นำทางการเมืองไม่ได้หรอก สมัยนั้นแกต้องคุมขุนนางคุมกำลังพลส่วนใหญ่ได้แบ่งผลประโยชน์ลงตัวกลุ่มที่สนับสนุนแกก็ต้องมีฐานกำลังคนพอสมควรเลย

ส่วนเรื่องการแย่งชิงอำนาจสมัยเจ้าเอกทัศมันเป็นเรื่องปกติในสมัยนั้น กษัตริย์อยุธยาก็แย่งชิงอำนาจกันทั้งนั้นมันไม่ใช่เรื่องที่หลายร้อยปีจะมีแต่เขาทำกันเป็นปกติ

บ้านเมืองสมัยนั้นที่มันไปไม่ไหวเพราะหลาย ๆ อย่างมันเป็นขาลงจริง ๆ อำนาจต่อหัวเมืองต่าง ๆ ที่อยุธยาเคยมีสมัยนั้นก็เหลือน้อยเต็มที พิชัยสงครามต่าง ๆ ก็ไม่ได้อัพเดทเลย กำลังคนก็น้อยเพราะคุมหัวเมืองได้ไม่ไกล กำลังขุนนางก็น้อยเพราะเปลียนผู้นำทางการเมืองทีก็ต้องประหารขุนนางเก่าด้วยเพราะอิทธิพลมันสูงเก็บไว้อันตราย

ประเด็นคือถ้าขุนนางหนุนพระเจ้าเอกทัศเยอะจริง

1.ทำไมพ่อถึงข้ามหัวไปแต่งตั้งน้อง
2.ทำไมถึงไม่ใช้กำลังยึดอำนาจจากน้องตรงๆ
3.ทำไมตอนรับศึกพม่า ทั้ง 2 ครั้ง ขุนนางถึงกดดันให้ไปเอาพระเจ้าอุทุมพรมาคุมทัพแทน

ดูภูมิฐาน นี่สินะที่เขาเรียกว่าผู้ดีมีชาติตระกูล

จริง ๆ เราก็ไม่รู้ว่าบริบททางการเมืองสมัยนั้นมันเป็นยังไงเพราะหลักฐานต่าง ๆ ที่มีก็ผู้หลักผู้ใหญ่ยุคหลังเขียนชำระคนละห่วงเวลากัน แต่ที่เรารู้แน่ ๆ คือเจ้าเอกทัศแกได้ขึ้นมาจริง

เรื่องตั้งน้องไม่ตั้งพี่ตรงนี้มันก็พออธิบายได้ว่ามันเป็นเรื่องของจิตพิศวาสส่วนตัวของคนเป็นพ่อก็ได้

ทำไมไม่ยึดอำนาจ ? ถ้าเราอ่านจากหลักฐานมันก็ไม่ต่างจากยึดอำนาจเพราะเจ้าเอกทัศแกบีบให้เจ้าอุทุมพรไปบวชได้ก็แสดงว่าเจ้าเอกทัศแกมีไพ่เหนือกว่า หลังจากนั้นขุนนางข้างเจ้าอุทุมพรก็โดนประหารไม่ก็จับไปขังลืมหมดซึ่งตรงนี้ไม่ได้ต่างอะไรกับการทำ รปห

ทำไมขุนนางถึงเชื่อมือเจ้าอุทุมพรมากกว่า ? ตรงนี้เราก็ไม่รู้ว่าจริง ๆ มันเป็นยังไง อาจจะเป็นไปได้ว่าเจ้าอุทุมพรแกแตกฉานชำนิชำนาญพิชัยสงคราม หรือที่ขุนนางไม่กล้ารับตำแหน่งแม่ทัพคุมกำลังพลเพราะกลัวเจ้าเอกทัศจะระแวงสั่งประหารเอาดื้อ ๆ เพราะรู้ว่าแกขี้ระแวงเลยพยายามเอาตัวรอดกัน หรืออาจจะรู้ว่าตัวเองไม่มีความสามารถในด้านการรบถ้าออกไปรบแพ้กลัวเจ้าเอกทัศจะลงอาญาหนักซึ่งมันเป็นไปได้หมด

อารมณ์หน้าจะเหมือนกลับมากราบไหว้ บรรพบุรุษแหละ เข้าใจได้ เป็นผมก็อยากมาดูสักครั้ง