สำหรับตลาดหุ้นไทยเป็นดังนี้ครับ
1. เจ้าของรู้ว่ากิจการถึงจุดอิ่มตัวและเริ่มมีคู่แข่งมากขึ้น มีความไม่แน่นอนในอนาคต จึงโยนความเสี่ยงให้ผู้ถือหุ้น เช่นหุ้นหม้อต้มเจ้าหนึ่ง
2. เจ้าของรู้ว่ากิจการย่ำอยู่กับที่ แต่ต้องการให้โตแบบพลุแตกแล้วแยกย้าย จึงจ้างที่ปรึกษาการเงินมาปั้นงบสร้างอิมเมจ สัญญาว่าจ้างจบลงที่ยอดดอยของ ผถห เช่นกลุ่มโลจิสติกส์ ค้าปีกภูธรทั้งกระจุก ไฟแนนหลายตัว
3. เจ้าของอยากเกาะกินธุรกิจตัวเอง โดยใช้ทุนชาวบ้าน เอาเข้าตลาด ผู้บริหารเงินเดือนเยอะๆๆๆทั้งกรรมการ ญาติติโกโหติกาทั้งแผง ซื้อขายวัสดุอุปกรณ์โยนเงินกันในกลุ่มกงสี อันนี้เกินครึ่งในตลาด
4. เจ้าของอยากโชว์อ๊อฟ เป็น someone someบอดี้ ไต่เข้ากลุ่มelite เก่งทั้งละครและไซฟ่อนเงิน เข่น บ บันเทิง และ หุ้นบิสุท
5. เจ้าของเป็นนอมินีนักการเมือง หรือ ทับซ้อนเกื้อหนุนกัน ผ่องถ่ายเงิน สัมปทานอำนาจพิเศษ ดูดซับและสารพัดเพื่อเป็นฐานเงินเลือกตั้ง ฟู่ฟ่าหนุนกันไปมา