บางทีก็ไม่ต้องรู้สึกว่าโดนบังคับให้คิดแบบเดียวกันก็ได้นี่ครับ

จริงๆผมก็อยากอ่านความเห็นจากหลายๆคนนะ

คือก็ถือว่าคุยเล่น ในscenario ที่ จขม. ยกมาถาม แต่ผมเข้าใจคนแบบคุณนะ เวลาเจอคำถาม หรือการยกตัวอย่างอะไรที่รู้สึกไม่มีประโยชน์ต่อชีวิต ก็จะรู้สึกไม่อยากเสียจะเวลามาคุยมาถก

แต่ผมบางครั้งก็ชอบฟังIdeologyต่างๆ

ในกระทู้ผมนั่งอ่านแต่ละเม้น เหมือน ทุกคนกำลังดูหนังคนละเรื่อง แล้ววิเคราะห์คนละแบบ

จริงมันก็เหมือนเราดูหนัง เราก็วิจารณ์หนังได้ ผมก็อยากฟังการวิเคราะห์จากหลายๆคนนะ

คือแต่ละคอมเม้นก็จะบอกว่า ถ้าscenario เป็นแบบนี้ฉันจะทำ คืออีกคนก็มาแย้ง แต่scenarioที่เอามาแย้งมันคนละอย่างกันไง เพราะฉะนั้นถ้าจะถกเรื่องนี้มันต้องเป็นหนังเรื่องเดียวกันก่อน

ซึ่ง จขม.เค้าก็ถามชัดเจนนะ ว่าตัดเรื่องเหตุปัจจัยนิสัยส่วนตัวของสองฝั่ง เอาแค่ถ้าเกิดแม่โดนรุมตบจะช่วยหรือไม่ แต่คนมาตอบต่างพูดในเรื่องราวที่ต่างกันออกไปเช่น นิสัยแม่ผมเป็นงี้/แม่ผมไม่หาเรื่องใครก่อน/หรือ ในคลิปมันหาเรื่องก่อน/ผชผิด มันยกตัวอย่าง มากันคนละอย่าง แบบนี้100ร้อยก็ร้อยเงื่อนไขแล้ว

เพราะฉะนั้นมันต้องวิเคราะห์จากบทเดียวกันก่อน

สาเหตุที่ผมโควทท่านคือ เหมือนเราดูหนัง แล้วสมมติเราตั้งคำถามว่า ถ้าเราเป็นตัวละครนี้เราจะทำอย่างไร

แล้วให้ท่านมาวิเคราะห์ ก็แค่วิเคราะห์จากตัวละครนั้นหนิครับ ไม่ได้แปลว่าการที่ได้รับคำถามแบบนี้แล้วจะคือถูกยัดเยียด

เช่นสมมติผมถามว่า ถ้าท่านถูกผญ2คน ถือปืนมาเล็งมาที่ท่าน แล้วท่านมีแค่มือปล่าว ในห้องกว้างแค่2*2เมตร ประตูถูกล็อคจากข้างนอก ท่านจะทำยังไง ไม่ว่าผู้ตอบจะตอบอย่างไร มันก็แค่การวิเคราะห์อะครับ ไม่ได้เกิดขึ้นจริง ผมเลยไม่รู้สึกว่ามันยัดเยียดตรงไหน หรือถ้าท่านมีความรู้สึกว่ามันยัดเยียดยังไงท่านตอบผมก็ได้ครับ แล้วแต่ท่านจะสะดวก