สิงคโปร์ไม่มีทรัพยากรอะไรเลย เป็นเกาะเล็ก ๆ บรรจุคนได้ไม่เยอะ เรียกว่าเริ่มต้นใหม่แทบทุกอย่าง

กับ

ไทยมีทรัพยากรแทบทุกอย่าง โดยเฉพาะภาคเกษตร สภาพอากาศดี แต่มีกลุ่มอำนาจเก่าซ่อนตัวอยู่เบื้องหลัง

ยากคนละแบบครับ


สิงคโปร์ ประชากร มีการศึกษาสูงกว่าไทย มาตั้งนานแล้ว ตอนเป็นเอกราช ก้มีพื้นฐานประชากรดีกว่าไทย แต่ทรัพยากรต่างๆ ก็น้อยสุดๆ ขนาดน้ำจืดยังไม่มีจะใช้


ไทย ทรัพยากรเยอะกว่า ประชากรเยอะกว่า แต่คุณภาพด้อยกว่า ต่อให้คัด TOP100 ของไทย ผมว่า ก็ยังสู้ TOP100 ทางสิงคโปร์ไม่ได้ ปัญหาทางชายแดนก็มี พรรคคอมมิวนิสต์มาเคาะประตูบ้านเลย


อังกฤษ วางระบบราชการไว้ให้สิงคโปร์ และ มาเลเซียดีมาก

เคยมีคนระดับมันสมองของไทย เคยพูดว่า การเมืองมาเลเซีย มันก็เน่าพอๆ กับไทย แต่ระบบราชการบ้านเขาดีกว่า ถึงการเมืองจะเน่า แต่ประเทศก็ยังเดินหน้าไปได้

มุมผมไทยยากกว่าเพราะคนส่วนใหญ่โดนล้างสมองให้รักผู้มีอำนาจมาเป็น 100 ปี จะเปลี่ยนตรงนี้ยากมาก

และการมีทรัพยากรเยอะนี่แหละทำให้คนไม่รู้สึกเดือดร้อนกับการถูกกดมากเท่าไร ทั้งที่จริงๆ ทรัพยากรขนาดนี้ประเทศมันต้องดีกว่านี้มากๆ

อุปสรรคประเทศไทย คือคนไทยและระบบแบบไทยๆ ครับ

อยู่กันแค่นี้แหล่ะ

50-100 ปี ก็แบบนี้

สิงคโปร์พื้นที่น้อย บริหารแบบเผด็จการเป็นเสร็จง่ายกว่า

ที่เหลือก็เป็นเรื่องวิสัยทัสน์การพัฒนาประเทศของผู้มีอำนาจแล้ว


ของไทยต้องกระจายอำนาจ แบ่งอำนาจการปกครองไปยังท้องถิ่นต่างๆ เพราะขนาดพื้นที่กว้างใหญ่

กว่าจะสร้างโครงสร้างพื้นฐานให้ครอบคลุม ไฟฟ้า น้ำปะปา ถนน การศึกษา ให้ทั่วประเทศก็ใช้เวลาเยอะกว่า

การบริหารประเทศไม่น่ามีคำว่าง่าย
และความยากง่ายแต่ละประเทศมันไม่เหมือนกันแน่นอน
บริบท สภาพแวดล้อม ปัจจัยด้านทรัพยากร คุณภาพประชากร ฯลฯ มันต่างกัน

แต่ที่แน่ๆ คือ ผู้บริหารประเทศสิงค์โปร์เขามีฝีมือมากกว่าไทยแน่นอน

แมนยูยากสุด

จุดแข็งของ สิงคโปร คือ ทรัพยากรบุคคลนี่แหละ มีความทั้งยากและง่าย

แค่รัฐซ้อนรัฐ และความมาเฟียของแต่ละจังหวัดแต่ละพื้นที่ ก็ยากมากละ

ถ้าไทยเหลือแค่ กทม.และปริมณฑล​ อันนั้นอาจจะอีกเรื่อง

ทรัพยากรนี่ นอกจากน้ำมัน ผมไม่เห็นว่ามันจะสำคัญอะไรเลย ไม่งั้นประเทศแอฟริกาใต้เป็นมหาอำนาจไปหมดล่ะ ไม่ยากจนอย่างงี้หรอก ทรัพยากรโคตรๆเยอะ ส่วนสิงคโปร์ก็ใช่ว่าจะไม่มี เค้ามีทำเลเทพ อยู่ตรงปลายแหลมพอดี

สิงคโปร์บริหารง่ายกว่าเยอะ คนน้อยกว่า ดูแลง่ายกว่า ไทยเรามันใหญ่ คนเยอะ ต้องบริหารหลายอย่างรอบด้าน สิงคโปร์เค้าทำแต่บริการก็เลี้ยงคนทั้งประเทศได้ แต่ของเรามันทำแบบนั้นไม่ได้ไง

สิงค์โปร มีพื้นฐานที่อังกฤษวางไว้เป็นเมืองท่า มีแรงผลักดันร่วมกันของประชากรทั้งประเทศตอนโดนมาเลเซียทิ้ง มีฐานหลักคือความขยัน+ความรู้เรื่องบริหาร+การค้าของจีน มีฐานทรัพยากรบุคคลที่ดี และกฏหมายที่แรง

ไทย เด่นเรื่องทรัพย์ในดิน จนมีคำว่า ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว แต่ไทยมีข้อเสียคือ ทำอะไรตามใจคือไทยแท้ กับ แนวความคิดเรื่องเอาตัวเองมากกว่าส่วนรวม กฏหมายที่สภาพบังคับหย่อนยาน ยอมๆกันไป

สรุป บริหารสิงค์โปรมีโอกาสทำให้เจริญง่ายกว่า

เวลาเปรียบเทียบสิงค์โปร์กับไทย ผมมักมองเอาแค่กรุงเทพเพียวๆไปชนมากกว่า 555 ถึงจะสู้ไม่ได้แต่ สเกลและ GDP น่าจะเทียบกันง่ายกว่ารึเปล่า

Singapore เคยผ่านจุดที่ยากที่สุดมาแล้ว

ส่วนไทยปัจจุบัน ยากขึ้นเรื่อยๆ

สิงคโปร์มันคนมีการศึกษา + ไม่มีระบอบทหารมาบีบ

ที่นี่ระบอบทหาร ระบอบบ้าบอเต็มไปหมด เดินทางทีแห่ไปทั้งจังหวัดงานการไม่ต้องทำ คงเจริญล่ะครับ

ไทยครับ คนไทยถูกสอนให้ถ่วงและไม่ส่งเสริม

ประเทศจะเจริญ คนคือสิ่งผลักดัน