บีนส์ๆ

หลายปัจจัยมากเลยครับ
1.โค้ช
ถ้าตอนป๋าอยู่ นักเตะดาวรุ่งที่ก้าวขึ้นมาได้จะอยู่ในระเบียบและไม่เหลิง ต่อให้มีแรงอวยแค่ไหนก็เถอะ ถ้าอยู่นอกกรอบก็โดนป๋าไล่ตะเพิดหมด โค้ชหลังจากนั้นก็ไม่ค่อยเด็ดขาด แต่พอเจอคนเด็ดขาด บอร์ดก็ไม่สนับสนุน

2. บอร์ด
บอร์ดสนับสนุนนักเตะมากกว่าโค้ช พวกที่มีปัญหาถึงยังได้อยู่ลอยหน้าลอยตาได้ มูคือตัวอย่างที่เห็นชัด ไหนจะเลือกพวกที่ทำงานไม่เป็นมาทำงานอีกทั้งค่าตัว ค่าเหนื่อยมั่วไปหมด

3.ทัศนคติ
ตัวนักเตะเองเมื่อแสงส่องแล้ว แถมได้การสนับสนุนจากบอร์ดและแฟนบอลก็กร่างก็พาวเวอร์ขึ้นมาเลย ใครทัศนคติดีหน่อยก็ก้มหน้าก้มตาพัฒนาตัวเองต่อไป แต่ถ้าเหลิงก็อย่างที่เห็น

พวกลูกหม้อมันเด็กท้องถิ่นเพื่อนเยอะ พวกปลิงเกาะชีวิตก็เยอะ เพื่อนเยอะก็ปาร์ตี้บ่อย ปลิงเวลามันเกาะมันจะพูดเฉพาะเรื่องที่เข้าหูนักเตะทั้งนั้น เพื่อนไม่แท้มันเอาแต่อวยให้ชีวิตล่มจม ไม่เตือนเพื่อนด้วยความจริงหรอก

ดูไอ่แรชมันถ่ายรูปตอนโต้ตอบข่าวอโมริมซิ รายล้อมด้วยคนที่มันบอกว่าครอบครัวหนุนหลัง
หรือจะดูป็อกบาที่ถูกพี่ชายตัวเองแบ็คเมล์ โดนครอบครัวดูดเลือดราวกับปลิง

พูดถึงไวรัสนี่ ภาพชัดเลยคือ ตอนสลาตันมา

คือพอได้ลูกพี่ใหญ่ แบบนี้ ไอ้กีกี้พวกนี้ไม่มีแตกแถว

ก้มหน้าก้มตาเล่นบอล ไอ้แรซเป็นเด็กไข่ต้ม ป๊อกก็สีสันในห้องแต่งตัว ลิงกากนี่ก็ฟอร์มดี

เพราะลูกพี่มันเอาแต่เรื่องบอล จะโม้ จะโว เน้นเรื่องบอลเป็นหลัก

เสียดายที่สลาตันเป็นลูกพี่ใหญ่ในแคมป์ได้เพียงช่วงเวลาสั้นๆ

พอออกไป แก๊งบีนๆ นี่เติบโต เป็นไวรัสแพร่แบบที่น้ามูว่าเลย

งงตรง เล่นดีฤดูกาลเดียว ต่อ 350k โคตรโง่