วันนี้เป็นวันนัดฟังผลเรื่อง MRI สมองของแม่เมื่อวันที่ 11 ม.ค. 68 ที่ไปสแกนสมองที่ผ่านมาครับ ก่อนจะไปโรงพยาบาลวันนี้ เมื่อวานผมค่อนข้างเครียดและวิตกจริตมากๆครับ คืออย่างว่ากลัวจะเป็นอะไรร้ายแรงมากๆครับ เมื่อวานผมนอนไม่หลับเลย น่าจะนอนตอนตีสองตีสามเนี่ยแหละครับ
พอตอนเช้าวันนี้ ก็ออกจากบ้านไปโรงพยาบาลประมาณ 7 โมงเช้าครับ พอถึงโรงพยาบาลก็กดบัตรตามปกติไป ก่อนจะฟังผล มีการประเมินแม่ผมอีกทีครับ แบบถามคำถามประมาณว่า ทำร้ายตัวเองบ้างไหม,ทำอะไรเองได้ไหม หรือกินข้าวเองได้ไหม บลาๆ แล้วก็สอบถามอาการทั่วไป ผมนึกว่านี้คือฟังผลนะ สรุปไม่ใช่ครับ รอหมอเรียกอีกทีครับ
พอถึงเวลาที่หมอเรียกแล้ว ผมนี้เอาไอ้ฟีลม์ที่สแกนสมองให้หมอเลยครับ หมอบอกว่าไม่ต้องๆค่ะ มีผลในคอมแล้ว อ้าว...ไอ้ฟีล์มนี้ให้เราเลยเหรอนั้น ไอ้ผมก็ไม่ได้ดูและแตะมันเลย นึกว่าฟีล์มที่สแกนสมองต้องให้หมอ แล้วเอามาแขวนตามผนังเหมือนในหนังอะครับ ที่ให้หมอให้แค่ CD ครับ เอาไว้ลงคอมให้หมอดูในห้องตรวจครับ
เอาละผมเครียดและตื่นเต้นมาก หมอก็บอกว่า
"เป็นสมองเสื่อม มีปัญหาเกี่ยวกับเส้นเลือดมากกว่า ไม่มีอัลไซเมอร์"
จบครับ ผมนิ่งและงงอยู่ คือต้องบอกก่อนว่า ผมเตรียมตัวรับความเครียดมาเลย นึกว่าจะร่ายยาวอะไรทำนองนี้ ผมก็เงียบสักพัก ผมก็ถามย้ำว่า
"ไม่มีอัลไซเมอร์ใช่ไหมครับ"
หมอบอกว่า
"ใช่ค่ะ หาไม่เจอเลย"
คือผมยอมรับว่าโล่งมากๆ ผมพยายามมองโลกในแง่ดีนะ คือที่ผมคิด นึกว่าแบบคุณต้องให้แม่ผ่าตัดสมองนะ มีเนื้องอกในสมอง หรือเป็นมะเร็งอะไรแบบนี้ครับ
โอเคแหละ สมองเสื่อมมันก็ไม่น่าดีใจหรอก อนาคตก็อาจจะเป็นอัลไซเมอร์หรือร้ายแรงกว่านี้ก็ได้ อย่างที่บอกครับ ผมพยายามมองโลกในแง่ดีไว้ครับ ขออย่างเดียว อย่าอาการหนักไปกว่านี้เลยหรือชะลออาการช้าลงให้ได้นานที่สุด คือผมก็ไม่โกหกตัวเองนะ ว่าโรคนี้มันไม่มีทางหายถาวร มีแต่ชะลออาการให้ช้าลงครับ
แล้วหมอจิตเวช เขาก็ส่งต่อไปอายุรกรรมครับ หมอบอกว่าไทรอยในเลือดต่ำอะไรเนี่ยแหละครับ พอไปเอายา เภสัชก็บอกว่าไทรอยต่ำมันทำให้ระบบรวน เลยเพิ่มยาไทรอยมาครับ
เดี๋ยวต่อไปก็ไปทำเรื่องเบิกตรงครับ ยังหารถไปไม่ได้เลยครับ ญาติๆเขาไม่สะดวกอยู่ไกลกัน คนที่ส่งไปโรงพยาบาลประจำเขาก็ไม่รู้ทาง มีครั้งหนึ่งผมเคยพาเขาหลงครับ ก็เลยไม่อยากกวนเขาครับ
ขอบคุณครับ
ปล.มื้อเย็นวันนี้ ผมกินเกาเหลาครับ แม่ผมกินหอยทอดครับ