ผมไม่เลิกนะ

เค้าเป็นก่อนมาเจอเรา ไม่ใช่เป็นตอนอยู่ก้บเรา

ผมเชื่อว่าทุกคนเคยมีเรื่องที่ตัดสินใจพลาดกันมาทั้งนั้น อยู่ที่ว่าเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่

"เคย" คือ อดีต

ถ้าปัจจุบันไม่ได้ติดต่อ หรืออะไรแล้ว

ผมก็ไม่เลิกนะ

เราก็มีอดีตของเรา เขาก็มีของเขา

ทุกอย่างอยู่ที่ ปัจจุบัน ครับ

คำถามคือคบเราอยู่แล้วไปเป็นน้อยเค้า เฮ้ยยย รับได้เหรอ

นึกว่าปัจจุบันสังคมเราหล่อหลอมให้ผู้ชายเลือกมากไม่ได้ หรือเงียบแล้วก้มหน้าก้มตาไปซะอีกนะครับเนี่ย แหม่
มีคำถามแบบนี้ขึ้นมาได้ทำให้ผมใจชื้นขึ้นหน่อยนึง

มองที่ปัจจุบันว่าเรื่องดังกล่าวจบหมดแล้วหรือยัง? คือผมก็ไม่ได้เดินทางสะอาดสดใสอะไรก่อนที่จะเจอฝ่ายหญิง เรียกว่าแฟร์ๆกัน คนเรากลับตัวได้เสมอ แต่ถ้าเกิดเรื่องขึ้นมาอีกก็ฟ้องหย่าแยกย้ายกันไป

สมัยก่อนรุ่นพ่อรุ่นแม่เราก็มีเรื่องบ้านเล็กบ้านน้อยแยะนะครับ แค่ยุคนั้นไม่มีสื่อโซเชียล เพื่อนของเราบางคนก็อาจจะเป็นลูกของน้อยก็ได้

เลิกครับถ้าตั้งใจเป็นน้อยแล้วจะแย่งหลวง

เว้นแต่โดนหลอก ก็อักเรื่อง

ถ้าไม่รู้ผมรับได้นะ ก็เหมือนเคยมีแฟนนั่นแหละ แต่ถ้ารู้แล้วยังยอมเป็นน้อย คงต้องคุยกันยาว ไม่กล้าฟันธงเลยว่าจะเลิกมั้ย เพราะเรื่องมันเกิดก่อนรู้จักกับผม ขอคุยกันก่อน

แฟนท่านไม่เคยดูดหำคนอื่นมาก่อนเหรอ

ผมเคยคุยกับ ผญ คนนึงที่เป็นแบบนี้ ไปเป็นน้อยเขาด้วยความไม่รู้ แต่พอรู้ก็แย่งมาจนสำเร็จจนเขาต้องหย่ากัน

เขาสารภาพกับผมทุกอย่าง อะไรที่ไม่ดีในชีวิต ณ ตอนนั้นผมคิดหนักเลยนะ แต่ด้วยความลุ่มหลงเลยคิดว่ารับได้

จนเวลาผ่านไปเราก็ไม่ได้คบกัน ทุกวันนี้ชีวิต ผญ คนนั้นเหมือนจะมีความสุข แต่ไม่เลย และคงต้องทนทุกข์ตลอดไป

ถ้าเกิดขึ้นจริง ความผิดนั้นมันเกิดขึ้นก่อนเขาจะได้เจอผมอะ

แล้วถ้าหากวันนี้เขาอยู่กับผมคนเดียวและเป็นแม่ที่ดีของลูก ผมว่าใจแคบไปไหม ถ้าจะเลิกกันด้วยเรื่องเก่าๆที่เขาไม่ได้ผิดอะไรต่อผมเลยแม้แต่นิดเดียว

ไม่เคยว่ะ เน้นตีหรี่ไม่มีแฟน