มันก็ตั้งแต่ยุคหินแล้ว
ผู้ชายที่หาอาหารเก่งกว่าก็ดึงดูดกว่า

แต่ผมเห็นใจเค้านะ
สมัยนี้กับสมัยก่อนมันไม่เหมือนกัน
สมัยก่อนเกิดมาก็มีแต่ตัวเหมือนกัน ต่างกันหลักๆก็แค่ร่างการครบสมบูรณ์32

สมันนี้ไม่ใช่แบบนั้นโดยเฉพาะบ้านเรา โอกาสมันไม่เท่ากัน ผมว่ามันก็น่าน้อยใจตรงนี้แหละ เกิดมาถ้าเป็นคนดีตั้งใจเนียนไม่สำมะเลเทเมา ถ้าเกิดมาบ้านพอมีเงิน ได้เรียนดีๆในกทม. ชีวิตไปเรื่อยๆโตมามันก็โอเคของมันเอง

กลับกันบ้านยาจน โตมารู้สึกตัวอีกที เป็นฐานปิรามิดไปละ

ปั่นครับ


เงินเดือน 9000


ขาอ่อน ไม่ได้เห็นหรอก

ได้ไปทีนึง ยังจะตัดพ้ออีกนะ

ปล่อยไปเลย หาคนที่เข้ากับเราได้ครับ

เค้าหล่อเค้าอาจจะได้สาวสวยบ้างอยู่ครับ แต่ระยะยาวก็ไม่รอดอยู่ดี

ี้ผมว่าสมัยนี้อย่าว่าแต่9พันเลย พูดกันเรื่องหลักแสนขึ้นไปดีกว่าถ้าจะมีแฟน

ผู้หญิงไม่สวย+น่ารัก = ไม่ใช่ความรักดีๆสำหรับเขาหรือเปล่า

กฎความเท่าเทียมนั่นล่ะ ถ้าไม่มีเงินแต่หล่อ ก็หาได้, หรือมีเงินแต่ไม่หล่อก็หาได้


แต่ถ้าเราไม่มีเงิน ไม่หล่อ ไม่มีอะไรเลย จะไปคาดหวังอะไร ส่องกระจกแล้วชอบตัวเองไหมล่ะ ถ้าไม่ชอบนั่นล่ะคำตอบ

ช่วงนี้ผู้หญิงชอบแชร์คำสอนหนุ่มกรรชัย

Loser จัดๆ

ความรักดีๆ = คนสวย น่ารักหุ่นดี?

สมแล้วที่โดนเค้าทิ้ง

.

ซุยแหละ เจอกันครั้งแรกแล้วเปิดห้อง ไม่น่าจะได้ไปตั้งแต่แชร์ค่าอาหารแล้ว ถ้าผู้หญิงเค้าคิดแบบนั้น

เปิดห้องเฉย ไอ้หนุ่ม
จะมาบ่นอะไร

ผู้ชายยังเลือกถูกใจเลยครับ ทุกเพศมีมาตรวัดบางอย่างแหละ

ขี้แพ้
ตัดว่าเรื่องแต่งหรือเปล่าออกไปนะ

เงินเดือน 9,000 พอจะเดาได้ว่าทำงานอะไร
ไลฟ์สไตล์ การศึกษา สังคม

ถ้าจะจริงจังมันก็ต้องหาคนระดับเดียวกันด้วย
ต่างกันมาก ไปกันไม่รอด

ความรักไม่ใช่แค่นัดไปเอากัน

ผมกังแฟน คบกันตั้งแต่ผมเงินเดือน15k

แฟนผมมีทั้งรถ คอนโด การงานมั่นคง (รัฐวิสาหกิจ) เงินเดือนก้เยอะกว่า

แถมผมยังต้องเช่าบ้านอยุ่ แต่เขาไม่เคยต้องขอให้ผมเลี้ยงนะ คบกันไป2ปี แต่งงาน ตอนผมเงินเดือน 25k ผมเก็บเงินเพื่อแต่งงาน จำได้คร่าวๆว่าเดือนละ10k อยุ่ราวๆปีกว่าๆ

แต่งไป2ปี ก้ขยับเงินเดือนขึ้นมา35k มีลูกคนแรก จนตอนนี้ผมเงินเดือนเกินครึ่งแสน เพิ่งจะมีลูกคนที่ 2เมื่อธันวาที่ผ่านมา

แฟนผมไม่เคยร้องขอให้ดูแล ช่วยsupport กันตลอด มีปัญหาก้ช่วยกันแก้

ผมว่าอยุ่มี่คนแหละ ถ้าพัฒนาตัวเองเพื่อให้พร้อมเป็นผู้ดูแล เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดี มันก้ไม่ได้แย่อะไร

รักดีๆ เริ่มได้จากรักตัวเองจ๊ะ