การเดินทางสู่จุดสุดยอดของสตรีเปรียบดังการชมพระอาทิตย์ขึ้นยามรุ่งอรุณ เริ่มต้นด้วยสายลมอ่อนๆ ที่พัดผ่านทิวไม้ ค่อยๆ ปลุกธรรมชาติให้ตื่นจากการหลับใหล
เส้นทางนี้ต้องการความละเอียดอ่อน ดั่งผีเสื้อที่เกาะกลีบดอกไม้ด้วยความทะนุถนอม การสัมผัสต้องนุ่มนวลดุจสายน้ำที่ไหลผ่านโขดหิน ค่อยๆ ซึมซาบและหล่อเลี้ยงพื้นดินทีละน้อย
จังหวะและลีลาสำคัญยิ่ง เหมือนดั่งคลื่นที่โถมซัดชายหาด บางครั้งรุนแรง บางครั้งแผ่วเบา สลับกันไปตามจังหวะของธรรมชาติ ความร้อนค่อยๆ ก่อตัวดั่งแสงแรกของวันที่ทอประกายขึ้นทีละน้อย
เมื่อถึงจุดหนึ่ง ธรรมชาติจะเริ่มส่งสัญญาณ ดั่งต้นไม้ที่เริ่มสั่นไหวก่อนพายุใหญ่จะมาเยือน ลมหายใจจะเริ่มถี่ขึ้น เหมือนสายลมที่พัดแรงขึ้นเรื่อยๆ ก่อนฝนจะตก
จุดสูงสุดนั้นเปรียบดั่งฟ้าแลบที่สว่างวาบท่ามกลางราตรี เป็นช่วงเวลาที่ดอกไม้บานสะพรั่งเต็มที่ เป็นจังหวะที่คลื่นซัดสาดกระเซ็นเป็นละอองขาวโพลน เป็นวินาทีที่พระอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้าพอดี
หลังจากนั้น ร่างกายจะผ่อนคลายลง ดั่งท้องฟ้าหลังพายุฝนที่สดชื่น ดั่งทะเลที่สงบนิ่งหลังคลื่นลูกใหญ่ผ่านพ้น เหลือเพียงความอิ่มเอมใจและความสุขสงบที่แผ่ซ่านไปทั่วร่าง
การเข้าถึงจุดสุดยอดของสตรีนั้นต้องใช้เวลาและความเข้าใจ เหมือนการรอคอยให้ดอกไม้ค่อยๆ บาน ไม่อาจเร่งรัดหรือฝืนธรรมชาติได้ ต้องค่อยๆ สร้างความรู้สึก ค่อยๆ กระตุ้น จนกว่าจะถึงจุดที่ธรรมชาติพร้อมจะปลดปล่อยพลังอันงดงามออกมา