จริงๆไม่ใกล้เท่าไร แต่ทำงานแวดวงราชการด้วยกัน

ตอนแต่งผมก็ดูละ เรียก 1 ล้านทอง 10 บาท ตอนนั้นบาทละสองหมื่นกว่า แกก็ทำงานพิเศษ ขายของ รับทำวิจัย หาเงินมาจนได้ทั้งที่ตัวเองก็ปานกลางบ้านราชการธรรมดา จากหล่อๆกลายเป็นแก่ลงเยอะเลย แต่ก็หาได้ ผมนี่อิจฉาเลยนะ ไม่ได้ขอพ่อแม่ด้วย

พอแต่งเสร็จ โดนบังคับกู้ร่วม สร้างบ้านให้พ่อแม่เมีย บอกทำเป็นร้านค้าจะได้มีรายได้ด้วย สองชั้นสวยงาม ผมไปขึ้นบ้านใหม่อยู่

แต่สักพักผมรู้สึกว่า.. มันแปลกๆว่ะ ฉากหน้าดี แต่ฉากหลังนี้ บางครั้งที่คุยกันแกชอบพูดว่า ผมก็ดีนะยังไม่มีภาระอะไร พอดีตอนนั้นผมโสด บางทีผมเดินดูรถผมแล้วบอกมันมีรอย มันเปื้อน แล้วก็พูดว่าถ้าเป็นบ้านนี้ไม่ได้เลยนะ ต้องสะอาดตลอด

ตอนแรกก็นึกว่าแกขิง แล้วก็ดูไม่ออกว่าเศร้าหรืออะไรเพราะเป็นคนเงียบๆ แต่ก็ดูออกอยู่ว่าพูดน้อยลง

ผมก็ห่างไปซักพัก มาได้ข่าวอีกทีตอนย้ายพื้นที่ไปที่อื่น บอกทนไม่ไหว โดนกดดันให้ไปค้ำไปกู้อะไรเพิ่มอีก จะไปสังสรรค์ก็ไม่ได้ ทรัพย์สินต่างๆซื้อไว้ก็เป็นชื่อเมียชื่อแม่ แต่เมียไม่ให้หย่าเพราะให้ผ่อนบ้านช่วยก่อน ซึ่งผมดูแล้ว.. คงจะยันเกษียณนู่นแหละมั้ง มีลูกอีกสองคน

มันเลยกลายเป็นว่า จริงๆผมเสียดายอนาคตแกนะ เป็นคนที่ขยันสุดๆเท่าที่ผมรู้จักเลย แต่ดันเจอเหลี่ยมบ้านเมียเยอะไป แล้วความพอดีก็ไม่มี

แล้วค่านิยมที่ว่าจะซื้ออะไรให้ซื้อเป็นชื่อเมีย มันก็เริ่มมากขึ้นทุกที ผมก็ไม่เข้าใจว่ามันเป็นกระแสอะไร แบบว่าถ้าหย่ากันก็จะเอาหมด มันก็ดูย้อนแย้งในโลกที่มีการเรียกร้องความเท่าเทียมเยอะแยะไปหมดแต่เวลาปฏิบัติดันเหลี่ยมใส่กัน

แชร์ประสบการณ์แต่อย่าแชร์ลงเฟส

ค่านิยมปัญญาอ่อน คิดแต่จะเอาเปรียบผู้ชาย

เงินหามาได้เอามาตั้งต้นชีวิตผัวเมียจะไม่ว่าอะไรเลย แต่พอมีพ่อแม่มาเอี่ยว พังเละทุกราย

ไอ้ประเภททึ่ว่าจะเก็บเงินไว้กันลูกโดนทิ้งแม่งข้ออ้างเอาเงินไปหมุนชัดๆ

แต่งแล้วทุกข์ของแทร่

ยิ่งในสังคม ตจว มีคนรู้จักมาปรึกษา มาระบายเรื่องทำนองนี้หลายคนเลย

แต่สุดท้ายผมมองว่าใดใดก็แล้วแต่ล้วนขึ้นอยู่กับตัวเราเป็นหลัก เรามีสิทธิ์เลือกที่จะรับหรือไม่รับอะไรก็ได้

เจอ ตจว นี่งานหยาบ ๆเยอะมาก ๆ เอาสินสอดแพง ๆ เพราะกลัวเป็นขี้ปากชาวบ้าน

ยิ่งพวกชอบหน้าใหญ่ ๆ ตจว เนี่ยจะมาบอกว่า โห ได้ลูกเคย ค่าดองน้อยจังนั้นนี่ไม่ได้เลยนะ

คนหัวอ่อนไม่ควรไปเจอพ่อแม่สะใภ้เอาแต่ได้อ่ะ ไม่งั้นทั้งชีวิตคือทำงานเลี้ยงสองครอบครัว ซึ่งในสังคมคน ตจว ค่านิยมมันเป็นงั้นจริงๆ คือแข่งกันขิงว่าลูกสะใภ้ใครจะเปย์ตัวเองได้มากกว่ากัน

ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าแกหนักไง มารู้ตอนจะหย่ากันแล้ว นี่ก็ยังไม่มีโอกาสได้เจอเลย ถ้าเจอจะชวนไปตีหรี่ซักยก

ของผมตอนไปขอเมีย โดนเรียก 1 ล้าน ทอง 5 บาท งานโต๊ะจีน ญาติๆ นี้ตัวดีเลย ชงแล้วชงอีก ชงเข้มๆ บอกด้วยหน้าที่การงานหน้าตาทางสังคมและรายได้ของผู้หญิง มันก็ต้องให้สมฐานะกันหน่อย

แต่ผมโชคดีตรงที่ว่า พ่อเมียแกไม่ยุ่ง จะให้หรือไม่ให้ก็ได้ ลูกเป็นฝั่งเป็นฝาพอแล้ว รีบๆ แต่ง พ่อจะได้หมดห่วง และแม่เมียแกตกลงหลังฉากกับผมไว้แล้ว พอผมโดนกดดันหนักๆ เข้า ผมโพล่งตัวเลขที่แม่เมียตกลงกับผม แม่เมียแกตัดบทจบเลย โอเค ญาตินั่งอึ้ง บอกทำแบบนี้ไม่ได้ บลาๆๆๆๆ

ตอนนี้บ้านเมียผมยังโดนคนในหมู่บ้านและญาติพี่น้องนินทาพูดไม่จบอยู่เลย ทำแบบนี้ได้ไง เสียชื่อหมด ขาดทุน บลาๆๆๆ แต่บ้านเมียผมแกไม่สนครับ

มันก็พูดยากครับ ในเมื่อเราดันมาเกิดในประเทศแถวๆนี้ที่มีวัฒนธรรม ลักษณะนี้ (ดีแย่แล้วแต่)

คือผมว่า มันก็เหมือนการวัดดวงนะครับเรื่องพวกนี้ เพราะเราไปทำความรู้จักกับอีกฝ่ายโดยที่เราไม่รู้ข้อมูลอะไรเลย เราก็แค่รู้สึกชอบที่รูปลักษณ์ภายนอกและอยากทำความรู้จัก

พอได้เป็นแฟน ก็คงคบกันเป็นเรื่องปกปติ ซึ่งผมว่ามีน้อยคนมากๆที่จะรู้เรืื่องราวเบื้องหลังของแต่ละครอบครัวเป็นยังไง ซึ่งต่อให้มีบางอย่างมันแย่อีกฝ่ายก็คงไม่ได้เล่าให้เราฟังอยู่แล้ว (ซึ่งรวมถึงฐานะ, ทัศนคติต่างๆของคนในบ้าน)

แบบที่บอกเลยครับว่าเหมือนวัดดวงเลย

ผมก็ช็อคอยู่ ตอนแม่ภรรยาเรียก เงินสด 2 ล้าน ทอง 20 ..... ก็ต่อๆกันไปครับ เมียมาบอกลับหลังว่า แม่ไม่รู้ว่าต้องเรียกเท่าไร เพราะไม่มีคนแต่งเข้าบ้านมาเกือบ 20ปีแล้ว แม่ยายบอกเมียผมว่าก็เรียกไปงั้นๆ ต่อเท่าไรก็ให้อยู่แล้ว

สุดท้ายพอแต่งเสร็จ แม่เค้าก็คืนทั้งหมดนั้นแหละมาให้ แถมเงินมาให้อีกก้อนด้วย

บ้านภรรยาผมก็ ตจว เหมือนกัน (อุทัย) ซึ่ง...มันแล้วแต่บ้านจริงๆนะครับ

ดีครับ สอนให้แกรู้ว่า 2-3 พันบางทีก็สุขได้ไม่ต้องจ่ายแพงแบกอะไรเยอะแยะ


ปล.เข้าใจแกนะว่าที่แกยอมเลือกรับความลำบากตอนนั้นคงเพราะรักแหละ แต่ถ้าย้อนเวลาได้อยากรู้ว่าแกจะเลือกปฏิเสธไปตั้งแต่แรกเลยไหม? ผมว่าการตัดสินใจเลือกของเรานี่แหละสำคัญ มันส่งผลต่อความสุข ความทุกข์ของตัวเราเองที่สุดแล้ว

แชร์ประสบการณ์ตัวเองเลย

ไปขอแม่เค้า แม่บอกว่า แม่ไม่เรียกสินสอดนะ
แต่เอามาวางให้สมฐานะแล้วกันนะ จบงานแม่คืนให้
จบงานแม่เค้าให้กลับมาเกินเกือบ5แสน

ก็ตามนั้นแหละครับ เรื่องแบบนี้มันแล้แต่ครอบครัว