ทำไมคถณให้แฟน/เมีย ดูแลเงินไม่กลัวแบบแฟนเอาเงินไปหมดทิ้งแต่หนี้ไว้ให้เหรอ หรือไปติดพนัน จนเอาเงินไปละลายหมด ยิ่งเป็นแฟนอันนี้มีอะไรเลิกกันคุณรับคนเดียวเต็มๆ ถ้าเป็นเมียยังพอได้รับผิดชอบร่วมกันบ้าง

คู่ผมแต่งงานกันแล้วของผมแยกกระเป๋าตังนะครับ รายได้ใครรายได้มัน แต่ก็เวลาไปทานข้าวหรืออะไรก็ผลัดกันจ่ายบ้าง

ไม่ได้อยากให้นะ

ผมดูแลบัญชีธุรกิจ ภรรยาดูแลบัญชีรายจ่ายในบ้าน

คือแค่ดูกิจการก็ปวดหัวแล้ว

ส่วนตัวที่เคยเห็นคือผู้ชายถือเงินไม่อยู่ มีเงินแล้วเอาไปเลี้ยงเพื่อน เด็ก นู่นนี่นั่น จนครอบครัวมีปัญหา เมียจับได้ เลยต้องให้เมียยึดเงิน เพื่อให้ลูกมีข้าวกิน กับผัวไม่เอาเงินไปใช้จ่ายมั่ว

อยากมีชีวิตรอด

เห็นหลายบ้านทำแบบนี้ ผมงงมากเหมือนกันนะ

แล้วบอกว่าตัวเองไม่มีวินัย ให้เมียเก็บดีกว่า

โตป่านนี้แล้ว ทำไมต้องขอเงินเมีย รับเงินเดือนจากเมียอีก

แล้วส่วนมากเลย เป็นเงินที่ผัวหาด้วยนะ

อยากได้อะไรแต่ละที เหมือนไปขอแดก (แล้วส่วนใหญ่เมียก็ดุมากซะด้วย)

ก็ไม่อยากก้าวก่าย ความคิดใคร

แต่เป็นผม ผมไม่เอาอะ ถ้าจะต้องใช้วิธีนี้ ขอเป็นโสดดีกว่า

เมื่อก่อนแยกกระเป๋ากัน เงินของใครของมัน จนวันนึงผมไม่อยากให้แฟนต้องขับรถไป-กลับ จากที่ทำงาน

เลยบอกว่าให้เอาเงินเก็บของแฟนมา2แสน
มาลงทุนขยายธุรกิจของผม
แล้วก็ไม่ต้องไปทำงานอีก ผมจะยกเงินที่หาได้ให้หมดเลย แค่เลี้ยงดูผมต่อไปก็พอ
หลักๆคือมีเวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้น ไม่มีปัญหาจากปัจจัยภายนอกเข้ามากวนใจ
ไม่ต้องบ่นเรื่องรถติด เหนื่อย ไม่มีเวลาทำนู่นทำนี่

สรุปชีวิตคู่มั่นคงมากกว่าเดิม ไม่มีเรื่องให้ต้องเครียดมาก ที่ตัดสินใจทำแบบนี้
เพราะความสุขของผมคือคนที่เรารักมีความสุข บ้าน รถ ที่ดิน ธุรกิจที่ทำ ให้เป็นชื่อแฟนหมดทุกอย่างเลย

เคยโดนด่าว่าโง่ ถ้ามึงเลิกกันเมื่อไหร่ มึงจะไม่เหลืออะไรเลย
ผมอาจจะโชคดี ที่คบกันมา11ปี ปัจจุบันยังรักกันดีเหมือนปีแรกที่เพิ่งคบกัน ทะเลาะกันรุนแรงแค่ไหนไม่เกิน 1ชม. ก็หายเป็นปกติ

แล้วถ้าหากต้องเลิกกันจริงๆ ผมยังหาเงินใหม่ได้ แต่แฟนผมเค้าหาไม่ได้แล้ว ของที่มีก็ยกให้เค้าไปเป็นทุนชีวิต

ให้หมดแหละครับ

ให้ตั้งแต่ยังไม่แต่งจนกำลังท้องแล้ว

สมัยก่อนยังได้วันละ300

พอแต่งเหลือวันละ100

ตอนนี้เงินติดกระเป๋ายังไม่มีเลย

เหมือนตลกๆแต่เรื่องจริงนะ555

มาจริงจังบ้าง มันก็ไม่เชิงให้เมียหมดหรอกครับ

เป็นครอบครัว มีทะเบียนสมรส
เรื่องเงินเราก็ไปช่วยจัดแจงอยู่ดี เรื่องลงทุน ประกันต่างๆ
การใช้ชีวิตก็ใช้ด้วยกัน ผมกับภรรยาอยู่ด้วยกัน24ชม.มันเลยง่ายมั้ง
ทรัพย์สินทุกอย่างชื่อภรรยาครับ

ถ้าเลิกกันก็ให้เค้าหมด สัญญากับแม่เค้าแล้วจะดูแลลูกเค้าดูแลาไม่ได้ก็ออกมาแต่ตัว

- ผมกับแม่บ้านแยกกระเป๋ากัน
- ค่าใช้จ่ายภายในบ้านทั้งหมด รับผิดชอบด้วยกัน แต่ผมรับผิดชอบมากกว่า ประมาณ 70-30
- เวลากินข้าวนอกบ้าน บางทีก็คนละครึ่ง บางทีผมก็เลี้ยง แล้วแต่ไม่ตายตัว

ขี้เกียจตอบคำถามว่าเงินหายไปไหน

ผมกับแฟนของใครของมันนะครับ

ไม่ได้ให้เก็บ แต่ให้ทำบชให้ เรื่องภาษีผมไม่เอาเลย

เมื่อก่อนรวมกระเป๋ากัน เงินที่ใช้ ก็ใช้จากเงินธุรกิจทั้งคู่

แล้วมันจะมีปัญหาคือ ผมอยากได้อันนี้ เค้าอยากได้อันนั้น

ผมอยากได้คอมใหม่ โต๊ะคอมใหม่ เค้าก็ไม่ค่อยเห็นด้วย

เค้าอยากได้แบรนด์เนม ผมก็ไม่ค่อยเห็นด้วย

เลยตั้งเงินเดือน แล้วแยกกันใช้เลย โดยไม่ต้องมายุ่งมาตัดสินใจให้กัน

อยากซื้ออะไรซื้อเลย ตามเงินเดือนที่ได้

แบบนี้สบายใจครับ

ส่วนเงินธุรกิจผมเป็นคนดูแล เพราะผมเป๊ะเรื่องตัวเลขมาก

เงินกำไร เห็นเป็นรายวันเลย ว่าวันนี้ขายได้เท่าไหร่ แยกทุกค่าใช้จ่ายรายวัน

เช่น ค่าเช่า วันละ .... ค่าพนักงาน.... ค่าน้ำไฟธุรกิจ ...

เก็บแยกกระเป๋า สิ้นเดือนมามีจ่ายทุกค่าใช้จ่าย

สิ้นวันปิดร้าน รู้เงินกำไรวันนั้นว่าเท่าไหร่ แยกเงินออกมาสั่งของเท่าไหร่

เงินกำไรในธนาคาร ตรงกับในสมุดบัญชี

ส่วนแฟนจะค่อนข้างใช้เงินมือเติบ พอมีเยอะก็ใช้เยอะ เลยตั้งเงินเดือน

แล้วใช้ให้พอ จบ

ของผมจะแยกครับ แม้ไม่ได้เป๊ะๆอ่ะนะ

คืออะไรที่ใช้ร่วมกันและเป็นรายจ่ายใหญ่ เช่น บ้าน จะต้องช่วยกันจ่าย ผมอาจจะ 60-70% ก็ว่ากันไป

บางอย่างถ้ามันไม่หนัก เช่น ค่าไฟ ค่าน้ำ ค่าเน็ต ค่าส่วนกลาง ผมจะจ่ายหมด

อย่างอื่นแยกกันหมด ทั้งการใช้ส่วนตัว สนองความต้องการส่วนตัว และการออม

มื้อใหญ่ๆ เที่ยว ตปท ผมจ่ายได้ ไม่คิดอะไร

แต่ให้เอาไปให้ใครสักคนดูแลหมด ผมไม่คิดว่ามันเวิร์คนะ สำหรับผม