https://youtu.be/6bLlVxiIRYg?si=KI1M3tdv4w3wLpP5

จาก FTA คือต้องมีส่วนผสมที่เป็นวัตถุดิบจากไทย 40%

แต่เจ้าของโรงงานที่ส่งเข้า มีการเอาวัตถุดิบมาจากบราซิล และอื่นๆเผลอๆอาจจะเป็นจีนเองนั้นแหละ เจ้าของโรงงานหลายเจ้าก็ไม่ใช่คนไทย จีนเลยวางข้อกำหนดใหม่ มีการตรวจสอบใหม่

เรื่องนี้เลยเสียภาพลักษณ์การส่งออกของไทยไปอีกหน่อย

น้ำเชื่อมจากน้ำตาลไทยล้วนๆ แพงกว่าน้ำเชื่อมที่ผสมน้ำตาลบราซิลเยอะเลยครับ

แล้วโรงงานส่วนใหญ่คือจีนนั่นแหละ มาตั้งฐานผลิตอยู่ในพื้นที่ฟรีเทรด (ฟรีโซนที่ไม่มีภาษี ที่สามารถสต็อกสินค้าต่างชาติได้ ก็คล้ายๆกรณีหมูบราซิลนั่นแหละ ซึ่งจะผิดกฎก็ต่อเมื่อล้ำเข้ามาในพื้นที่ของประเทศไทยเพื่อขายภายในประเทศไทย)

รวมถึงน้ำตาลอินเดียก็มีเข้ามาเช่นกัน

อัพเดทเรื่องน้ำเชื่อมฟังได้จากข่าวเช้านี้ ซึ่งอธิบายรายละเอียดว่า ห้ามสำหรับเจ้าใหม่ เจ้าเก่าสามารถทำได้เพราะมีการตรวจคุณภาพไปแล้ว (การส่งสินค้าไปจีน จะมีหน่วยงานของจีนเข้ามาตรวจสอบเพื่อรับรองมาตรฐานก่อน เพื่อดำเนินการนำเข้าไปจีนได้)



เนื่องจากการผลิตน้ำเชื่อม ปลายทางน่าจะไปแค่จีนล่ะมั้งครับ ผมไม่ทราบว่ามีประเทศอื่นต้องการมั้ย

เรื่องของการส่งออกน้ำตาล ไทยคืออันดับ 2 ของโลก (อันดับหนึ่งคือบราซิล) แต่การผลิตน้ำตาลจริงๆแล้วไทยอยู่อันดับ 5 มั้งครับ (ถ้าจำไม่ผิด) อันดับ 2 - 3 นี่น่าจะเป็นจีนกับอินเดีย แต่เค้าบริโภคในประเทศก็ไม่พอแล้ว ยอดส่งออกเลยน้อย

ที่ต้องแปรรูปเป็นน้ำเชื่อมนี่ก็เพราะเรื่องของภาษีและโควต้าในการนำเข้าส่งออกครับ (จีนต้องเสียภาษีนำเข้าน้ำตาลเยอะ ส่วนไทยมีข้อจำกัดคือโควต้าส่งออกของแต่ละเจ้ามีจำกัดครับ)

หากข้อมูลส่วนไหนผิดพลาดต้องขออภัยครับ

พอผลิตออกมากๆ อ้างบราซิลเฉย

จีน เท่าที่รู้ผลิตน้ำตาลมาก แต่ไม่ค่อยพอนะ คือน้ำตาลกรวดน่ะพอ แต่อย่างอื่นไม่พอ แล้วรัฐบาลก็ห้ามนำเข้าน้ำตาลกรวด ไทยเลยเลี่ยงมาใช้น้ำเชื่อม ที่มีการผสมอย่างอื่นเช่น hfc ซึ่งราคามันถูกกว่าแต่อย่างน้อยก็ขอให้ได้ส่งออกได้ ขายเยอะเน้นถูก

น้ำเชื่อมจากน้ำตาลไทยล้วนๆ แพงกว่าน้ำเชื่อมที่ผสมน้ำตาลบราซิลเยอะเลยครับ

แล้วโรงงานส่วนใหญ่คือจีนนั่นแหละ มาตั้งฐานผลิตอยู่ในพื้นที่ฟรีเทรด (ฟรีโซนที่ไม่มีภาษี ที่สามารถสต็อกสินค้าต่างชาติได้ ก็คล้ายๆกรณีหมูบราซิลนั่นแหละ ซึ่งจะผิดกฎก็ต่อเมื่อล้ำเข้ามาในพื้นที่ของประเทศไทยเพื่อขายภายในประเทศไทย)

รวมถึงน้ำตาลอินเดียก็มีเข้ามาเช่นกัน

อัพเดทเรื่องน้ำเชื่อมฟังได้จากข่าวเช้านี้ ซึ่งอธิบายรายละเอียดว่า ห้ามสำหรับเจ้าใหม่ เจ้าเก่าสามารถทำได้เพราะมีการตรวจคุณภาพไปแล้ว (การส่งสินค้าไปจีน จะมีหน่วยงานของจีนเข้ามาตรวจสอบเพื่อรับรองมาตรฐานก่อน เพื่อดำเนินการนำเข้าไปจีนได้)



เนื่องจากการผลิตน้ำเชื่อม ปลายทางน่าจะไปแค่จีนล่ะมั้งครับ ผมไม่ทราบว่ามีประเทศอื่นต้องการมั้ย

เรื่องของการส่งออกน้ำตาล ไทยคืออันดับ 2 ของโลก (อันดับหนึ่งคือบราซิล) แต่การผลิตน้ำตาลจริงๆแล้วไทยอยู่อันดับ 5 มั้งครับ (ถ้าจำไม่ผิด) อันดับ 2 - 3 นี่น่าจะเป็นจีนกับอินเดีย แต่เค้าบริโภคในประเทศก็ไม่พอแล้ว ยอดส่งออกเลยน้อย

ที่ต้องแปรรูปเป็นน้ำเชื่อมนี่ก็เพราะเรื่องของภาษีและโควต้าในการนำเข้าส่งออกครับ (จีนต้องเสียภาษีนำเข้าน้ำตาลเยอะ ส่วนไทยมีข้อจำกัดคือโควต้าส่งออกของแต่ละเจ้ามีจำกัดครับ)

หากข้อมูลส่วนไหนผิดพลาดต้องขออภัยครับ

น้ำตาลก้อนภาษีมันแพง เลยต้องส่งแบบน้ำเชื่อมไป

แล้วเอาไปแปรรูปอีกทีเลี่ยงภาษี

ถ้าตามนี้ก็ถือว่าเขาปกป้องผลประโยชน์ของเขานั้นแหละ

หรืออีกแง่ก็คือมีการผลักดันจากผู้เล่นรายเก่าของเรา

ถ้ารายเก่าที่ผมรู้จักคือของคนไทยเชื้อสายจีนครับ แต่ไม่แน่ใจว่านอมินีรึเปล่า เพราะส่วนใหญ่ก็จะเป็นญาติกันกับลูกค้าที่เป็นผู้นำเข้าไปจีนครับ

ส่วนเจ้าใหม่ๆที่จะมาลงทุน ผมคิดว่าน่าจะเป็นของจีนล้วนๆเลยแหละ

ปล. ของพวกนี้เค้าสั่งกันล่วงหน้าหลายเดือน เพราะคิวการผลิตยาวมาก และผลิตได้ทีละไม่มากสำหรับรายเก่า ตอนแรกผมเข้าใจว่าเป็นการระงับทั้งหมด ซึ่งจะเสียหายกันเยอะแน่นอนเพราะทำสัญญาล่วงหน้ากันนานเลยครับ แต่ข่าวนี้มาแสดงว่าเป็นไปตามสัญญาเดิมได้ แต่จะหาผู้ผลิตรายใหม่กันยากแล้วครับ

แต่ถ้าทำกันตามมาตรฐานและกฎหมาย ยังไงก็ทำกันได้อีกเยอะครับ เพราะดีมานด์สูงกว่าซัพพลายเยอะมากครับ

ขอบคุณสำหรับข้อมูลครับ ปัจจัยที่ทำให้เราผลิตช้าคืออะไรครับ ตัวน้ำตาลบริสุทธิ์จากอ้อย หรือว่าส่วนผสมอื่นเช่นฟรุคโตสจากข้าวโพด

เท่าที่ตามไปอ่านข่าว เจ้าที่ส่งน้ำเชื่อมมี 5 เจ้าก็เจ้าเดิมๆที่ประกอบกิจการในไทย แต่เรื่องสวมเนี่ยมันจะตรวจยังไงหวา

เป็นไปได้ว่าอาจจะใช้การคำนวณ product in and out

เช่น จ้างชาวบ้านปลูกเท่าไร คำนวนผลผลิตต่อไร่ เอามาส่งเท่าไร เป็นน้ำตาลออกมาเท่าไร

เค้ามีลูกค้าหลายเจ้าครับ เลยจะแบ่งให้แต่ละเจ้าได้แบบจำกัด

แล้วก็การผลิตใช้เวลาเยอะครับ ทั้งเรื่องอุณหภูมิ ถ้าจำไม่ผิดล็อตนึงใช้เวลาอาทิตย์นึงมั้งครับ (ต้มร้อน สูบเข้าถุงขนาดกี่สิบตันจำไม่ได้ ก็ต้องสูบตอนร้อน เสร็จแล้วต้องรอให้เย็นก่อนที่จะเอาเข้าตู้คอนเทนเนอร์ โควต้าพื้นที่การขนส่งทางเรืออีก)

ทั้งหมดนี้คือฟังจากฝ่ายขายมานะครับ ผมยังไม่ได้เข้าไปถึงโรงงาน เพราะโรงงานไม่อนุญาตให้เข้าครับ (ตอนนั้นผมมีคนจีนมาให้หา 15000 ตัน ฝ่ายขายบอกให้ตายก็ทำไม่ได้ในเวลาสั้นๆครับ เค้าจะให้ดูแค่ตอนโหลดถ้าคนจีนมาดูงาน แต่พอบอกว่าปริมาณไม่ได้ จีนก็เลยไม่เข้าไปครับ)

มีคนจีนมาตั้งโรงงานทำน้ำเชื่อมอยู่เขตฟรีโซนเขตปลอดภาษี ตั้งอยู่ที่ชลบุรี โดยซื้อน้ำตาลทรายขาวจากโรงงานน้ำตาลไทยเรา แต่ช่วงหลังก็มีการนำเข้าน้ำตาลจากบราซิลเข้ามา แล้วนำไปเข้าขบวนการละลายเป็นน้ำเชื่อมส่งออกไปประเทศจีนซึ่งจะเสียภาษีที่จีนน้อยกว่าการนำเข้าน้ำตาลทรายเป็นกระสอบ
ปัญหาคือโรงงาน ของคนจีนเหล่านี้ผลิตไม่ได้มาตรฐานคุณภาพจึงถูกประเทศจีนสั่งระงับนำเข้า แต่ส่วนที่เป็นของโรงงานน้ำตาลไทยเรายังไม่ได้รับผลกระทบใดใดครับ

ประเทศจีนประชาชนทั้งประเทศกินน้ำตาลปีละประมาณ 16,000,000 ตัน ในขณะที่ประเทศจีนผลิตน้ำตาลได้ประมาณไม่ถึง 11,000,000 ตันฉะนั้นจะต้องนำเข้าน้ำตาลเข้าไปกินประมาณ 5,000,000 ตันเมื่อ จีนไม่อนุญาตให้นำเข้าน้ำเชื่อมสุดท้ายก็ต้องนำเข้าเป็นรูปน้ำตาลกระสอบเข้าไปกินแทน

รายใหม่ ไม่ใช่คนไทยหรอกครับ


คนไทย ที่ส่งออกน้ำตาล มีแต่เจ้าใหญ่ๆ อยู่ในวงการมานานแล้ว มีไม่กี่ยี่ห้อ ไม่ใช่หน้าใหม่

โดนเพราะเรื่องคุณภาพส่วนหนึ่งครับ หลังๆภาษีน้ำเข้าน้ำตาลเม็ดกับน้ำที่จีนต่างกัน น้ำจะถูกกว่า ดังนั้น นอมินี จีนหลายเจ้าก็ให้คนไทยนี่ละครับเป็นเทรดเดอร์ เอาเข้า epz ที่แหลมฉบังกัน ละส่งออก ปีที่แล้วสัดส่วนส่งออกไปจีน epz เยอะมาก เพราะจ่ายเงินเลย

น้ำตาลอินเดียก็ทะลักมาที่ไทยเข้าไปทำในนี้เหมือนกัน เพราะไปเห็นมาเองที่คลังฟรีโซน สภาพเน่ามากๆ

แต่เรื่องนี้เดี๋ยวก็นำเข้าปกติครับอยู่ที่ระยะเวลา จีนผลิตไม่พอหรอกครับ ยังไงก็ต้องเอาเข้า ส่วนเราก็อาจจะเสียการค้าตรงนี้ไปหน่อย แต่ยังไงเราก็ส่งประเทศอื่นพอได้ อาจจะไปลาว ละออกจีนเหมือนเดิม แบบน้ำตาลเม็ดแบบที่เคยทำมา ไปเชียงแสน

ปล ผมทำโรงงานน้ำตาลครับ