แต่ติดสบาย เอื่อยเฉื่อย คือเอาจริงๆก็ไม่รู้ว่าควรจะใช้คำกำจัดความนี้ว่าอะไรดี

เกมเมื่อคืนทำให้ความคิดหลายๆอย่างผมเปลี่ยนไปนะ

เคยคิดว่านักเตะเราสู้ระดับเอเชียไม่ได้เพราะขาด เบสิค ทักษะ การอ่านเกมและร่างกาย ระดับเอเชียของผมไม่ได้เทียบระดับท็อปอย่าง 4 ชาติบนนะ

พอช่วงที่เราเหลือ 10 คนและโดนตีเสมอ มันทำให้ผมเปลี่ยนความคิดที่ เราสู้ระดับเอเชียไม่ได้เพราะเหตุผลข้างต้น มันทำให้ผมรู้ว่านอกจากร่างกายแล้ว ที่เหลือเราสู้ได้หมด

ทุกคนสังเกตุไหมครับว่าหลังจากโดนตีเสมอเราเล่นเป็นไง ทุกคนในทีมเหมือนลิงค์กันได้หมด เหมือนอ่านหนังสือเล่มเดียวกัน

เหมือนมีโค้ชคนเดียวกันเป็นครั้งแรก เหมือนรู้ว่ากูต้องทำอะไรสักอย่างแล้วนะ

เคยคิดว่านักเตะเราขาดการอ่านเกมและแทคติค ผิดถนัดเลยพอโดนตีเสมอ ทุกคนรู้ว่าต้องขยับยังไงให้เพื่อนจ่ายง่าย

คนได้บอลรู้เลยว่าเพื่อนวิ่งทางไหน แม้แต่การจับบอล ดูจับบอลกันได้ดีขึ้นทันที อาจจะยกเว้นเสกสรรค์

แต่คนอื่นๆดีขึ้นกันหมด เจ้าโย่งหลังจากทำพลาด กล้าเล่น กล้าหลอกกองหลังเวียดนาม คำไหมกล้าออกมานอกกรอบขึ้นเกม กล้าจ่ายได้เสียและจ่ายได้ดีด้วย

การจ่ายบอลทะแยงมุมมากขึ้นชัดเจน การสวิฟบอลซ้ายขวาก่อนหน้านี้ตอน 11 คน วีรเทพมีโอกาสสวิฟให้ศุภนันหลายรอบแต่แกไม่จ่าย ผมเห็นแกหันมองนะ ศุภนันท์ก็เตรียมวิ่ง

เช่นกันพีรดนย์ก็เห็นทิตาธรกับเช็คเตรียมวิ่งหลายรอบ แต่เลือกจ่ายสั้นๆ

พอเหลือ 10 คน ใครขยับกูจ่าย ใครวิ่งกุแทง ส่วนไอคนวิ่งก็ขยับเหมือนรู้ว่าเพื่อนจ่ายแน่ๆ

เห็นละก็ร้อง อห. ตอน 11 คนทำไมไม่เล่นงี้อะ เล่นแบบมีพลัง ทุกคนแมร่งงัดออกมาหมดอะ ทุกตำราที่เรียน

อ่านเกมกันออกหมดเลย มีจังหวะนึง โย่งขยับเพื่อให้หน้าเวียดไล่ แล้วหลอกจ่ายเพื่อให้กลางเราเล่นง่าย

เห้ยย อ่านเกมเป็นรู้นี่ว่าควรทำอะไร

แต่ตอน 11 คน จ่ายง่ายๆ คนขยับรู้อยู่แล้วเดี๋ยวก็จ่ายมาที่ตัว ค่อยพลิกที่หลังเอา ได้บอลมาเห็นเพื่อนขยับ อืมม ไม่เอาดีกว่า ดึงสักหน่อย ค่อยๆเล่นค่อยๆทำ

ตอนเหลือ 10 คน จับเสร็จเห็นเพื่อนขยับจ่าย ดึงหลอกกระชากหลุดทะแยงข้ามฟาก เพื่อนวิ่งมารอรับจ่าย คือทุกคนรู้หมดว่าต้องทำอะไร

ทุกคนมีศักยภาพมากพอกันหมดเลย แต่เหมือนทุกคนเล่นเอาง่ายๆไว้ก่อนตลอดเลย

เอาจริงๆเจ้าแบงค์ไม่ป่วยจะไม่ออกมาเป็นแบบนี้ เพราะจะมีแค่ เช็คเบนศุภนันท์ 3 คนที่พยามขยับ วิ่งตลอดในช่วงที่เรามี 11 คน แบงค์น้องดูยังไม่ฟิตเท่าไหร่

ผมไม่รู้นะว่าควรทำไงให้นักเตะเราเอาทุกอย่างมาอยู่ในเกมตั้งแต่นาทีแรกที่นกหวีดถูกเป่า

มันเหมือนว่าเราไม่สามารถอยู่ในสมาธิได้ตลอดเวลา อันนี้คือที่ผมคิดนะ มันแบบไอตอนที่ไม่กดดัน เราเล่นแบบฟุ้ง ในหัวแบบฟุ้ง

แต่สถานการณ์มันบีบ มันทำให้ทุกคนที่ฟุ้ง ไอ้คนนั่นคิดแบบนั้น ไอ้คนนี้คิดแบบโน้น กลับมาโฟกัสและทำถึงสิ่งที่ควรทำ ทำให้รู้หน้าที่ว่าควรทำอะไร


นั้นแหละครับ อาจจะยาวหน่อย แต่ว่านี่คือสิ่งอยากจะระบาย ใครจะได้แชมป์ไม่สำคัญ แต่ที่สำคัญคลาสบอลเราเหนือทุกชาติในอาเซียน เพราะผมยังไม่เห็นชาติไหนขึ้นเกมใส่เราได้ ถ้าไม่ใช่ความผิดพลาดของเรา


ผมเชื่อนะ แม้แต่อินโดแลนด์ถ้าเจอชุดเต็มเราจริงๆเขาก็ไม่กล้าเซ็ตเกมใส่เรา รอตัดเกมดีกว่า เพราะหลังเรารั่ว 5555

ดีครับทุกคนน

อยากได้การเล่น 50/50 ของ บรูโน่ มาใส่ให้นักเตะไทยมาก

เก่งและมีศักยภาพมากนะ

ผมว่าไม่ใช่ ระดับนักเตะเราเอาจริงๆ นี่มีใครถึงเกรด C มั้ยผมว่าไม่มีอะ

เจ มุ้ย อุ้ม อะที่ C ได้แต่ถึง B มั้ยผมว่าไม่ ผมว่าสูงสุดที่เราเคยมีมาคือ ปิยพงษ์ แต่นักเตะแบบนั้นผ่านมากี่ปีเราไม่มีซักคน

แต่ชาติอื่นๆมีระดับนี้กี่คนในรุ่น และในรุ่นต่อๆไปก็มีอีก

คำว่าเก่งและมีศักยภาพมากนะ ใช้ได้กับในอาเซียนเท่านั้นแหละ

คิดเล่นๆก็ได้ นักเตะไทยที่เลี้ยงกินตัว เลี้ยงดวล 1-1 แล้วทะลุทะลวง กล้าไปกับบอล คือใครคนสุดท้ายแล้วตอนนี้มีมั้ย

พูดตรงๆเห็นสื่ออวยหลายคน เกมทีมชาติ พอผมมาดูใช่หรอวะ

แต่อย่างน้อยก็เห็นพัฒนาการนะ ต้องมีซักวันแหละที่สู้กับเอเชียได้ อาจจะนานหน่อย

เอาอะไรมามีศักยภาพ จุดเด่นมีอะไรบ้างแต่จุดอ่อนเต็มไปหมดเบสิกไม่ดีสภาพและสรีระร่างกายไม่ได้แค่นี้ก้อจบแล้ว

ผมเห็นตรงข้ามเลยครับ ยิ่งนัด2 นี่ชัดเลยว่าประสิทธิภาพเราไม่หนีเขาเลย
เพียงแค่เขาเลือกทิ้งศักดิ์ศรีเพื่อจะเอาชนะให้ได้ เราก็ไปไม่เป็นละ ดีว่า
ตัวโอนมันเจ็บเร็วโมเมนตัมเลยมาทางเรา บวกกับโชคดีที่เวียดมั่วกันเอง
จนเสียให้เชคยิง ตอนที่เราเหลือ 10 คนละเหมือนเล่นดี นั่นแค่อาฟเตอช็อคเฉยๆ
เหมือนเวียดมันยังไม่รู้จะเอาไงแน่ จะรับยันเสมอเอาผลรวมชนะหรือจะบุกดี
พอมันกลับไปยืนตำแหน่งกันได้มันก็ยันเราได้อยู่ดี

เบสิคเราสู้ไม่ได้แน่นอน ลองดูบอลไทยแล้วต่อด้วยพรีเมียร์ลีกคู่แรกสิ สปีด เฟิร์สทัช ต่างกันฟ้ากับเหว

ร่างกายเราก็สู้ไม่ได้ นอกจากเรื่องความแข็งแกร่ง ความฟิตก็เห็นกันบ่อยๆว่า 60-70 นาทีก็หมดกันแล้ว

ปัญหามาจากอะไร นอกจากโครงสร้างก็การซ้อมนี่แหละ ดูสัมภาษณ์กี่คนๆก็บอกไทยซ้อมเบา เข้าบอลยังมีลูกเกรงใจ ดูลีซอไปซ้อมอคาเดมี่พาเลซ แบงค์ลูเวิน พวกเจลีก ความเข้มข้นต่างกับเราเยอะ

ยังไม่รวมว่าความรู้ในเรื่องการซ้อมนะ ผมเพิ่งดูสัมภาษณ์เบิร์น โค้ชง.ซ้อมบ้าบอหลายชม. มีแต่น้ำไม่มีเนื้อ ไปสอนเค้าจับบอลแรกอีก อึ้งเลย

เรื่องค่าตัวค่าเหนื่อยเยอะมันก็จริงแหละ ได้เงินถือว่าดี ไม่ต้องย้ายประเทศ อาหาร ครอบครัว ภาษา เหงาอีก แต่นักเตะก็ไม่ผิด เค้าพอใจตรงนี้เอง มันมีพวกดิ้นรนก็เห็นตามข่าว บุ๊ค เท่ ตัง อยากพิสูจน์ อยากลอง

มันมีบ้าง พวกที่เล่นระดับสูงได้ มุ้ย เจ อุ้ม เช็ค แบงค์ ไปพิสูจน์มาแล้วว่าเล่นได้ แต่มันไม่ใช่ทุกคนไง ถ้าเรามีระดับนี้สักสามสิบสี่สิบคนแหละ ถึงจะเรียกว่าสู้ระดับเอเชียได้

นี่ก็อีกตัวอย่างว่าคนไทยก็คือคนอิตาลีเวอร์ชันเอเชีย
วิกฤติไม่มา ปัญญาไม่เกิด ติดเอื่อย ติดชิว

แต่สิ่งที่เราไม่เหมือนอิตาลี และเป็นปัจจัยที่ทำให้อิตาลีเขาพัฒนาไประดับที่เจริญแล้วคือ

"ความโหดเหี้ยม"

คืออิตาลีน่ะ เวลาต้องโหด เขาทำได้นะ ดูอย่างมาเฟียอิตาลีใดๆ
หรืออย่างหนังสือปรัชญาในตำนาน The Prince ของ Machiavelli
ที่คอนเซ็ปหลักคือ immoral acts are justifiable if they achieve political glory
"การกระทำที่ผิดศีลธรรมนั้นสมเหตุสมผล หากมันช่วยนำสู่ชัยชนะทางการเมืองการปกครอง"

ย้อนกลับมาที่บอล มันก็ชัดเจนเวลาไทยต้องโหด ต้องใจร้าย มันจะสะมะกึ๊กมะกั๊กไปหมด
คนไทยใจดีจนเกินไป พอจะบิ๊วตัวเองให้สู้เพื่อรอด มันบิ๊วขึ้นนะ แต่มักจะไม่ทัน หรือใจอ่อนก่อน
ยิ่งติดเกรงใจ ติดกั๊กอีก เหมือนญี่ปุ่น กว่าจะยิงได้แต่ละที เคาะมันอยู่นั่นแหละ
มันเลยเป็นลูกผสมที่แย่กว่าของความเอื่อยแบบอิตาลี กับการปิดสกอร์ไม่ลงของญีปุ่น

เรื่องพวกนี้ ถ้าจะแก้คือต้องเพิ่ม intensity ในการเล่นก่อนแหละ กระตุ้นใดๆ สร้างสภาพแวดล้อมที่ดุขึ้น
ลึกๆ เชื่อว่าเจแปนเวย์จะได้ผล ละถ้าทำได้จะเป็นไทยเวย์ที่มีลูกล่อลูกชนแพรวพราวกว่าแบบไทย

ถ้าเทียบในอาเซียนแน่นอนเราเก่งโดดเด่น แต่ลองระดับเอเชีย หรือระดับโลก และลองจินตนาการว่านักเตะเราไปเล่นลีกใหญ่ แล้วคุณภาพการจับบอล การทำชิ่ง การเคลื่อนที่แบบนี้สิ ไอ้ที่เราด่าๆนักเตะแมนยู อาร์เซนอล เชลซี ลิเวอร์พูล ว่ากากๆกัน นักบอลไทยนี่ยิ่งกว่านั้นอีก ให้เกรดยังไม่ได้เลยหลายๆตัว

ผมเห็นต่างนะ ผมว่าเบสิคสุดๆของฟุตบอล ที่มองเห็นง่ายสุดคือจ่ายบอล บอลอาเซียนจ่ายบอลกันยังไม่ตรง

ทีมชาติ เชียร์เต็มที่เป็นกำลังใจให้นัดบอบทุกคน แต่ด้วยความเคารพ จ่ายบอล จับบอล สแกนก่อนรับบอล ค่อนไปทางแย่เลยหละครับสำหรับระดับทีมชาติ