ก.ย.25 ครับ ออกศึกทีเห็นเป็นไข้มาลาเรียตายกันเยอะ ผมรวยแน่นอน

เอาไปได้แค่ 100 มันน้อยไป

ผงชูรส เครื่องปรุง ยา

แซนวิชแฮมชีส เห็นฝรั่งชอบมาก เอาไปให้ฝรั่งที่มาบุกประเทศตอนเจรจา รับรองไม่เสียดินแดน แจกไปคนละลัง

ยาพารา

ในสมัยอยุธยา คงติดต่อการค้ากับต่างชาติบ้างแล้ว พวก เกลือ พริก เครื่องแกง เครื่องปรุงไร คงมีเยอะละ

ที่สำคัญคือ ยารักษาโรคเนี่ยแหละ ยาฆ่าเชื้อคงไม่มีขายใน 7/11 งั้นต้องเป็นยาพารา นี่แหละที่ครอบจักรวาล

ตั้งตนเป็นหมอยา หมออาคม ทำเป็นปลุกเสกยาพาราให้ชาวบ้านกิน ตามด้วยยาพื้นบ้าน ขี้คร้านจะกลายเป็นหมอเทวดา

ไม้ขีดไฟ

เกร็กคู ไวอากร้า เน้นขาย เจ้าขุน หมื่น ทะลวงดัน แก่ๆ

ไฟแช็ค

จากที่ดูแม่การะเกดใช้ไม้แก้งก้นตอนไปเวดแล้ว รู้สึกเป็นห่วงจิมิสาวๆยุคนั้นกลัวจะบาดเป็นแผล

ฉะนั้นเลยจะลองทิชชู่ไปละกัน ไม่ใช่สุดท้ายพากันซื้อไปเขียนนะ

เอาจริงๆผมว่าต่อให้เอาอะไรไป ก็ไม่รวยหรอก อย่างยาสามัญที่จำเป็น เราก็ขายได้แค่ช่วงแรกแหละจากจำนวนจำกัด เพราะสินค้าปัจจุบันแต่ละอย่าง ต่อยอดยากมากเพราะเทคโนโลยีสมัยนั้นไม่สามารถผลิตออกมาได้หรอก

ยิ่งพวกอาหารยิ่งแล้วใหญ่ พวกเครื่องปรุงเอย เครื่องเทศเอย ยุคนั้นเขามีการซื้อขายกันอยู่แล้ว และอย่าลืมว่า

สินค้าบางประเภทก็ถูกพัฒนามาจากภูมิปัญญาของคนสมัยก่อนนะ เช่น น้ำปลางี้ ยุคนั้นคงใช้น้ำปลาร้าในการปรุงแหละ

พารา คลอเฟล เสียดายไม่มีกระต่ายบินด้วย จะได้ครบเซตพื้นฐาน

ยาดิ

เปิดเก๊ใต้โต๊ะคับ
เหมือนในโดเรม่อน

ผ้าอนามัย ยา

เอาไปได้่แค่ 100 อันก็ต้องของใหญ่หรือของที่จะขายได้แพงๆหน่อยอ่ะ

ซึ่งก็ไม่รู้จะขายอะไรเหมือนกัน ถ้าดูๆจากคอมเม้น
- เครื่องปรุงรส นี้ตัดไป ขายไม่น่าได้แพง
- ยา น่าสนใจ แต่พวกยาแก้ปวด แก้ไข้ไม่น่าจะขายได้แพง
- เกร็กคู ไวอากร้า พวกนี้ก็น่าสน ดูขายได้รวยแน่ๆอยู่ แต่กลัวผลข้างเคียงมัน ไปขายพวกหัวๆยุคนั้นแล้วมีผลข้างเคียงก็ตายเอาง่ายๆอีก

สรุปคิดไม่ออกอยู่ดี