[RE: บรรทัดทอง ครั้งเดียวพอ]
จากใจคนที่รวมญาติตรงรองเมืองทุกเทศกาล (คือเดินติ๊ดเดียวก็บรรทัดทองละ) มันคือความวันนาบีของจุฬาที่อยากปั้นให้มันเป็นเยาวราช 2 แต่ล้มเหลวตั้งแต่เลือกสถานที่ละ
คือมันรู้ว่าเทงบลงไปทำสวนหลวงเยอะแล้วแป้ก (ไม่แป้กก็เห้ละ เก็บค่าเช่าที่เลเวลนั้น ร้านบุฟประจำเด็กมหาลัยอย่างอินาโฮยังเจ๊งเลยอีเวร ทุกวันนี้หาบุฟซาชิมิถูกๆไม่ได้เพราะมุงเนี่ย) ก็เลยพยายามดิ้นรน สุดท้ายก็ไปเตะไล่ที่เขาตรงบรรทัดทอง ซึ่งช่วงโควิทมันก็เจ๊งกันหมดต้องยอมกราบให้ทุนจีนมาซื้อมาเช่าได้ (ไอคนอยู่ติดคลองก็ซวยทั้งๆที่ไม่ใช่ที่จุฬาฯ รับเคราะห์เรื่องกลิ่นอาหารไป) แล้วพอมันบูมด้วยหมาล่าตอนนั้นก็ดันลากร้านอื่นๆมาด้วย สุดท้ายหมาล่าเจ๊งแต่คนมันยังเดินอยู่ก็เลยยาวๆไป
อาการหนักกว่าสยามสแควร์อีก ไปมาเมื่อวาน คนยังกะหนอน ตกใจที่ร้านหลายๆร้านแม่งเลิกขาย ทั้งๆที่ไปมาล่าส ุดก็กลางปีเอง
สุดท้ายแล้วก็เชื่อว่าเดี๋ยวฟองสบู่มันแตกเมื่อไหร่ก็เรียบร้อยหายราบทั้งกอง ไอสวนหลวงก็อาการไม่ได้แพ้กันมากหรอก ร้านที่เหลือก็คนจีนทั้งนั้นที่พอไหว
ปล. ร้านที่มันอร่อยก็ไปไล่ที่เขาไง เอาร้านสัปปะรังเคมาขาย เน้นถ่ายรูป เน้นหวือหวาแปปๆเลิก พอคนเลิกเห่อก็เจ๊ง พอเจ๊งก็มีร้านใหม่ลง ร้านใหม่ลงก็เห่อใหม่ วนลูปไปงี้อะตลอดตั้งแต่ยุคโควิทละ