คือผมมีลูกกับแฟนเก่า1คน

ลูกอยู่กับฝ่ายหญิง ล่าสุดเจอเค้าวันนี้ เค้าถามว่าทำไมผมไม่ไปนอนกับเค้า

ผมไม่รู้จะตอบว่าอะไรอะ หรือถ้าวันนึงเค้าถามว่า ทำไมพ่อกับแม่เลิกกัน

เป็นแต่ละท่านจะตอบอย่างไร

คืออะไรหลายๆอย่างในชีวิตผมหาเหตุผลให้มันได้เสมอนะ

แต่เรื่องนี้ผมหาคำตอบให้ลูกไม่ได้จริงๆ

ลูกอายุเท่าไหร่ครับ ของผมพูดเรื่องจริงกับลูกเมื่อลูกคนเล็ก 7 ขวบ

เคสผมมีลูก 2 คน เลิกกันได้ 3 ปีถึงได้บอกกับลูก ที่ผ่านมาเวลาไปเที่ยวด้วยกันแบบทั้งครอบครัว พ่อ แม่ ลูก ไม่ว่าจะที่ไหนใกล้ไกล ผมกับแฟนก็จะประคองเรื่องนี้ไว้อย่างระมัดระวัง

เหตุผลที่ลูกผมไม่เคยมีคำถามว่าทำไมไม่ได้อยู่ด้วยกัน เพราะผมบอกว่าทำงานต่างจังหวัดกลับมาบ้านเมื่อได้วันหยุดซึ่งก็กลับบ้านบ่อย

วันที่บอกกับลูกแล้วลูกถามเหตุผล ผมตอบว่า พ่อกับแม่มีเรื่องไม่เข้าใจกัน ทะเลาะกันเถียงกันบ่อย จนทำให้อยู่ด้วยกันอีกไม่ได้

กำลังจะ5ขวบครับ ตอนเค้าถามผมตอบไปว่า ได้ก็ไว้เดี๋ยวเราหาโอกาศมานอนด้วยกัน

แต่มันมีชอตตอนไปส่งเค้าที่บ้าน เหมือนเค้าบ่นเรื่องไม่อยากไป รร อยากให้ผมมาหาพรุ่งนี้พาไปเที่ยวไรงี้

ผมเลยบอกเค้าว่าไม่ได้ ต้องแบ่งหน้าที่กับเที่ยว ถ้าเราเที่ยวตลอดเวลาจะไม่มีความสุขหรอก

แล้วผมดันปากมากไปบอกว่า ที่ป๊าไม่ได้นอนกับลูกเพราะผมรับทำหน้าที่ตัวเองไม่ดี เหมือนอยากไปสอน

แต่แบบนะ นั่งรู้สึกผิดอยู่เนี่ยว่าตูพูดอะไรออกไป

จริงๆต้องคุยกันกับพ่อแม่ก่อนครับ ห้ามให้ใครใส่ร้ายใคร

ให้ต่างบอกว่าพ่อแม่รักลูกนะ เลยทำงานหนักมาก

แต่จะหาเวลามาหาลูกอยู่บ่อยๆ

เราหาเวลามาหาจริงๆ สอนลูกเรื่องความเป็นจริง
การทำงาน การใช้ชีวิต เป็นคนดี ตั้งใจเรียน


เราเก๋ากว่า บ่ายเบี่ยงประเด็นได้มากมาย
แค่อย่าให้เค้ารู้สึกว่าขาดความรักก็พอ

สู้ๆนะค้าบ ชีวิตก็แบบนี้

ขอบคุณครับ

สำคัญที่สุด อย่าด่ากันให้ลูกฟังครับ
ให้ลูกรู้ว่า พ่อแม่รักลูกทีสุดก็พอครับ

ผมเลิกกันตอนลูกสามขวบก็บอกแม่ไปทำงานทุกวันนี้ลูก9ขวบก็ค่อยๆซึมซับแล้วว่าพ่อแม่แยกกัน ใว้โตกว่านี้ผมคงจะบอกเหตุผลว่าทำไมถึงแยกกันเมื่อลูกมีวุฒิภาวะพอจะรับรู้

ตอบแบบ ถนุถนอมน้ำใจเด็กครับ เด็กยังไร้เดียงสา จะตอบว่า เลิกกัน ก็ดูจะรุนแรงไป กลัวเด็กรับไม่ไหว
ก็ตอบเชิง พ่อแม่ทำงานหนักมากเพื่อลูก พ่อแม่รักลุกมากทั้งคู่ พ่อแม่จะหาเวลาอยู่กับลูกด้วยกันให้บ่อยขึ้น
ประมาณนี้ น่าจะเยียวยาจิตใจเด็กได้

แต่ อีกหนึ่งอย่างที่ห้ามเลย คือ ใส่ร้ายอีกฝ่าย อย่าเด็ดขาดครับ ผมเห็นเพื่อนที่เลิกกันไป ชอบใส่ร้ายอีกฝ่าย
จนทำให้เด็กมีปัญหา กลัวที่จะเข้าใกล้อีกฝ่าย ซึ่งแย่มาก

”แยกย้ายกันทำงานครับ“
ประโยคนี้ผมเคยโดนพ่อกับแม่บอก เลยไม่ได้เสียใจอะไรมากแต่ก็มีคิดถึงบ้าง สำหรับผมมันค่อยๆซึมซับแล้ววก็รับรู้ไปเองครับ
กว่าพวกเขาจะพูดความจริงผมก็เข้ามัธยม ตอนนั้นก็ติดเพื่อน มองหญิงแล้ว

อย่าห่างหายจากลูกไปเลยครับ มีเวลาก็พยายามมาหาเขาบ้าง ไม่งั้นลูกจะรู้สึกว่าไม่มีก็ได้

เข้ามาเก็บข้อมูล มองหน้าลูกแล้วก็สงสารลูก เวลาอยู่กันครบ พ่อ แม่ ลูก แววตาลูกมีความสุขมาก กลัวลูกผิดหวัง เสียใจ