โดยหลักการ ก็ต้องยึดหลักคนในชาติมาก่อนเป็นอันดับแรก แต่ในเชิงมนุษยธรรม สมมติมีคนต่างด้าวเจ็บป่วยหนัก จะนิ่งดูดาย ก็กระไรอยู่ ยังไงก็ต้องรักษา

ส่วนตัวผมมองว่า หน่วยงานคัดกรองคนต่างด้าวเข้าเมืองบ้านเรา ต้องมีคุณภาพและเข้มงวดพอ คัดแรงงานที่มีศักยภาพ คนพวกนี้เข้ามาทำงาน ช่วยขับเคลื่อนประเทศเรา ที่สำคัญต้องมีการเสียภาษี ค่าธรรมเนียมต่างๆ ซึ่งผมมองว่า เขาเหล่านี้ ก็มีสิทธิไม่แพ้คนไทย


แต่ที่ผ่านมา ก็รู้ๆกันว่า มันมีลักลอบเข้ามาเยอะ ไม่รู้ว่ามาได้ยังไง ผมไม่สันทัด


ปัญหาควรแก้ ตั้งแต่การคัดคนเลยครับ

ปล.จะว่าไป เกาหลีที่ว่าเข้มๆ ยังมีผีน้อยหลุดไปได้เยอะมากมาย แต่เอาเถอะ ถ้าบ้านเราทำได้ตามมาตรฐานเขาบ้าง อย่างน้อยความกระอักกระอ่วนใจเรื่องการให้สิทธิรักษา ก็ลดลงได้บ้าง

อืม ก็ว่ากันเป็นกรณีๆ ไปไหม ไม่ใช่เหมารวม ถ้าเหมาเลยมันตื้นเขินไปอ่ะ แต่ก็อย่างว่า คนเรามันชอบอะไรง่ายๆ ไม่ซับซ้อน

ถ้าต่างชาติ เป็นต่างชาติที่มาทำงาน จ่ายภาษีมูลค่าเพิ่ม จ่ายภาษีเงินได้ เขาควรได้รับสิทธิการรักษาไหม กลุ่มนี้ถ้ามองในแง่การเงินล้วนๆ เขามีประโยชน์มากกว่าคนไทยที่ไม่เสียภาษีอีก

หรือถ้าต่างชาติที่ลี้ภัยสงครามมาขอรับการรักษา คุณจะใจดำปล่อยเขาตายไหม

หรือถ้าต่างชาตินั้นเป็นฝรั่งหรือเกาหลีหล่อๆสวยๆ คุณจะยี้เขาเหมือนที่ยี้พม่าดำๆจนๆ ไหม

ผมไม่ได้บอกว่าให้รักษาพม่าก่อนคนไทย ไม่ได้บอกว่าต้องช่วยต่างด้าวทุกคน ผมแค่ขอว่าอย่าให้พวกวาทะชาตินิยมตื้นเขินมาบดบังวิสัยทัศน์ของเรา

Capacity ของโรงพยาบาลไทยไม่พอ ผมว่าต้นเหตุมันไม่ใช่เพราะต่างด้าวอ่ะ ต่อให้วันนี้เอาพม่าออกไปหมดประเทศ คนจนก็ต้องตื่นตี 3 ไปวางรองเท้าจองคิวเหมือนเดิมอยู่ดี เตียงก็ไม่พออยู่ดี

คิดดีๆ ว่าต้นเหตุมันคืออะไรกันแน่ หมอ/พยาบาลไม่พอ? จำนวนโรงพยาบาลต่อพื้นที่? เทคโนโลยี? พวกนี้ต้นเหตุคืออะไร การบริหารงบประมาณไม่ดี? คอรัปชั่น? การศึกษา? หรือขาดเจตจำนงค์ที่จะพัฒนาประเทศกันแน่

ปล. “คุณ” ที่ผมเขียนไม่ได้หมายถึงจขม.

ไม่มีบัตร ชมพู ควรแจ้งสิทธิ์ เก็บเต็มจำนวน

ณ ปัจจุบัน แรงงานต่างด้าวที่มีใบอนุญาตทำงานถูกต้องตามกฎหมายเนี้ย

เขาต้องเข้าระบบประกันสุขภาพครับ ไม่ประกันสังคม ก็ต้องประกันสุขภาพโรงพยาบาลครับ

ประกันสังคมก็ 5% เหมือนเรา ประกันสุขภาพโรงพยาบาลก็ปีล่ะ 1,600 บาท

ล่าสุดเหมือนจะมีประกันเอกชนมาร่วมด้วย

ซึ่งถ้าเขาไม่เข้าระบบประกันสุขภาพนายจ้างก็จะมีความผิดไปด้วย และออกวีซ๋าให้ไม่ได้

พวกแรงงานในระบบ ไม่น่ากังวลเท่าไร

แต่พวกแรงงานเถื่อน , พวกตามชายแดนต่างๆ อันนี้น่าเป็นกังวล

ผมว่าปัญหาแรงงานเถื่อนนี่ล่ะอันตราย ได้เงินส่งกลับบ้าน แต่ไม่ได้เสียเงินค่าอิ่นๆ พอป่วยมาหนีกลับไม่ได้นิ ก็ต้องมารักษา โรงพยาบาลปฏิเสธไม่รักษาก็ไม่ได้อีก เพราะมีมนุษยธรรม สิ่งที่ต้องทำคือจัดการเรื่องปัญหาแรงงานเถื่อนอย่างจริงจัง พวกอยู่ในระบบไม่มีอะไรต้องไปตั้งข้อสงสัยอยู่แล้ว

ประเด็นที่เจ้าของกระทู้เอามาก็ชัดเจนนะ ว่าเค้าพูดการคนที่ "ป่วยหนักแล้วข้ามฝั่งมา"
เพื่อต้องการรักษากับรพ. ในไทย เพราะระบบบังคับให้ต้องรักษา ซึ่งมันเป็นปัญหาว่า
พวกนี้ข้ามฝั่งมาเยอะมากจนคนไทยไม่สามารถเข้าถึงการรักษา
แล้วก็กลายเป็นปัญหาเพราะเชื่อว่าพวกนี้ก็คงไม่ได้พกเงินเพื่อมาจ่ายด้วยซ้ำ
ชายแดนไทยยาวเป็นพันกิโล ข้ามมาง่ายยิ่งกว่าเราทำพาสปอร์ตซะอีก

จะไปพูดถึงแรงงานถูกกฎหมายผิดกฎหมายทำไมก่อน

กลับกันยกตัวอย่างคนไทยประสบอุบัติเหตุในลาว รพ. ลาวไม่รักษาให้นะถ้าไม่มีเงินต้องส่งตัวกลับมารักษาที่ไทย

เอ่อ เอาในกรณีคนมาทำงานแบบมีใบอนุญาตนะครับ กฎหมายบังคับให้เขาซื้อประกันสุขภาพนะครับ ก่อนต่อใบอนุญาตทำงานได้ กฎหมายล่าสุดคือ ให้ซื้อในไทย หรือซื้อจากต่างประเทศ หรือมีใบรับรองจากประเทศว่ามีสิทธิรักษาพยาบาลในประเทศนั้น บางประเทศให้สิทธิ์ประชาชนตัวเองที่ไปทำงานต่างประเทศ มีการตามจ่ายให้ ผมจำได้ว่าเป็นสิบปีก่อน กระทรวงสาธารณสุขนี่แหล่ะ ที่มีแพคเกจขายแรงงานต่างชาติ ค่าหัวใกล้เคียงหรือสูงกว่าบัตรทองนี่แหล่ะ แต่สิทธิ์การรักษาได้ไม่เท่าด้วยซ้ำไป

ผมว่าวางถุงกาวกันลงก่อนไหม ต้องแยกระหว่าง คนที่เขาเข้ามาถูกต้อง กับ แบบที่ไม่ถูกต้องออกจากกัน

ประชากรไทยตายมากกว่าเกิดแล้ว

แรงงาน หนูถีบจักร เก็บเกี่ยวภาษี

ให้ชนชั้นอีลิทรุ่นลูกหลาน

ก็เพื่อนบ้านนี่แหละดูแล้วอุ้มยาวๆ