ผลงานส่วนตัวของนักเตะวันนี้ มันเห็นความต่างชัดเจนเลยระหว่างนักเตะที่ผ่านการฝึกฟุตบอลที่ดี กับนักเตะที่ไม่ได้ผ่านการฝึกอย่างเป็นระบบมา

มองเรื่องของวิธีการวิ่ง ไลน์การวิ่ง ช่องวิ่ง วิธีการเพรส พวกที่ผ่านการฝึกอย่างเป็นระบบ พวกลูกครึ่ง หรืออย่าง แบงค์ หรือเสกสรร ที่ผ่านบุรีรัมย์มา เล่นได้ดีเลย ทุกการวิ่งมีความหมาย

กลับกัน นักเตะที่ผ่านการฝึกแบบไทยมา การเคลื่อนที่มีปัญหามากๆ โฟแบร์ อัครพงศ์นี่หนักเลย แต่ถ้าย้อนกลับไปว่าสองคนนี้สู้มาจากบอลเดินสาย นักเตะภูธร มันก็ตอบคำถามเรื่องพวกนี้ได้ชัด

เคยไถๆ เฟสไปเจอโพสสักคน น่าจะเป็นโค้ชเสก กำแพงเพชร เป็นประมาณว่า ถามนักเตะ นักเตะพร้อมวิ่งไหม พร้อมสู้ไหม - นักเตะพร้อมนะ แต่ไม่รู้จะต้องวิ่งไปทางไหน วิ่งอย่างไร

ย้อนกลับไปนัดเจอลาวก็ได้ มันก็ตะกุกตะกัก เจอโซนต่ำก็ไปไม่เป็น ไป 1-1 มันก็เจาะไม่ไหว

ส่วนตัวนะ ผมเชื่อว่านักเตะที่เล่นไม่ออกวันนี้อย่างโฟแบร์ อัครพงศ์ เขาสู้เต็มที่ละแหละ เพียงแค่เรื่องพวกนี้ที่ขาดไป มันเติมไม่ได้ใน 3 วัน 7 วัน ในแคมป์ทีมชาติน่ะ กลับกัน ผมว่าถ้าแก้เรื่องตรงนี้ได้ สองคนนี้จะเป็นนักเตะที่เก่งมากๆ เลย หรือย้อนกลับไปนัดก่อน รุ่งรัฐ นี่ก็แบบเดียวกัน ทักษะดี เคลื่อนที่ห่วย สุดท้ายพอโดนบีบให้ดวล 1-1 ก็เจาะไม่ได้เพราะมันแน่นเกินไป

ซึ่งมันก็สะท้อนไปแหละว่า องก์ความรู้ทางนี้ของโค้ชไทยนี่อ่อนเลย ในเรื่องของศาสตร์การเคลื่อนที่ หรือการเตรียมให้ร่างกายเหมาะกับการเคลื่อนที่ในกีฬาฟุตบอล เหมือนที่เพิ่งมีประเด็นโค้ชเก่า u17 ออกมาพูดว่าวิ่งรอบสนาม จริงๆ ไม่เหมาะกับการใช้ฝึกนักฟุตบอลขนาดนั้น

ถ้าแก้ประเด็นนี้ได้ บอลไทยสนุกขึ้นเยอะ มันไม่ใช่ว่านักเตะไม่อยากวิ่ง แต่วงการบอลไทยยังขาดคนที่จะสอนให้วิ่งและเคลื่อนที่ในโมเดิร์นฟุตบอลอย่างถูกวิธี

ไอ้เรื่องดราม่าโค้ชU17
คนไม่เข้าไปฟังละเอาแต่ด่าเพียบเลย

ต้องส่งไปต่างประเทศเยอะๆ ไปหาทีมที่ให้ได้ลงด้วยกันแบบที่เราๆ เชียร์กันนี่แหละ

อัครพงศ์นี่ผมมองว่าไม่แย่ แต่อารมณ์แบบได้แค่นี้มากกว่าซึ่งถือว่าน่าเสียดายเพราะมีความขยัน มีความสู้แต่ยืนตำแหน่งไม่ดีทำให้ดูด้อยกว่าคนอื่นๆ ซึ่งบอลลีคเราจะช่วยตรงนี้ไม่ได้เท่าไรด้วยเป็นเหตุผลว่าต้องส่งนักเตะออกนอกเยอะๆ

2 คนจากลำพูนอะครับดูมึนๆ ควรสำรองไปก่อนศึกษาวิธีการเล่นของคนอื่นๆ ที่มีประสบการณ์เยอะๆ อะครับ แต่ก็โทษเขาไม่ได้อะครับ โค้ชส่งลงไปก็ต้องเล่น ไม่เปลี่ยนออกก็ต้องทำหน้าที่ต่อไป เพียงแต่มันได้เท่านี้อะครับ

ผมเคยพูดไว้ มันต้องส่ง นักบอลออกไป ตปท (แต่ถ้ามองแบบธุรกิจ มันก็จะเติบโตได้ช้าแบบนี้แหละ)

เวลาเลิกเล่น ถ้าเดินทางสายโค้ช มันจะสามารถสอนเด็กได้อีกหลายคน ยิ่งเยอะ ยิ่งกระจายสู่ วงการนี้ มีผลต่อการพัฒนาพวกเด็กๆ


โค้ชที่สอนเด็ก ณ ตอนนี้ ก็เติบโตมาจากลีคกึ่งอาชีพทั้งนั้น เติบโตมาอย่างงูๆปลาๆ

ทั้งหมดนี่งงกับตอนเกาหลีเหนือพีคๆ ไปบอลโลกแล้วเล่นพอได้

มันทำได้ยังไง

ความฟิตเหนือมนุษย์ครับตอนนั้น เป็นทีมที่วิ่ง 90 นาที นักเตะก็ทักษะประมาณจีน ประมาณเวียดนามนี่แหละ แต่วิ่งมากกว่า ตระคิวกินยังกลับมาวิ่งไล่บอลได้555

องค์ความรู้ของโค้ชไทยมันกากครับ
พวกทีมบอลมัธยมที่ไม่ได้ผูกสัญญาอคาเดมี่คิดว่าจะสอนอะไรมั่ง นอกจากทำให้เป็นแชมป์แล้วไม่มีที่ให้เด็กต่อยอด

อย่าเรียกว่าพอเล่นได้เลย โดนตบเละหมดอ่ะ ที่เห็นสูสี
เพราะบราซิลก็ไม่ได้ใส่เต็ม ละเกมมันนำอยู่ 2 ลูกด้วยมั้ง
โอกาสที่จะมายิงรัวแซง 3 ลูกติดเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว

ส่วนรอบคัดเลือก มันเป็นจังหวะทีมในเอเชียกำลังโรยกันพอดี
play off ก็แพ้นิวซีแลนด์

ไม่รุ้สิ ก้ถ้าพูดถึงเบสิคอะไรมันไม่ควรไปถึงระดับนั้นด้วยซ้ำอะ โค้ช นักเตะคือแบบมาจากไหนกันมั่ง

แล้วคิดสภาพ เจอบราซิล เจอไอเวอรี่โคส แพ้ไม่เยอะ

ถ้าเอาทีมอาเซี่ยนปัจจุบันชุดนี้ไป หรือชุดตอนปีนั้น สภาพน่าจะเละกว่าเกาหลีเหนืออีกมั้ง

ก็ตามที่ผมบอกอ่ะเขาไม่ได้ใส่เต็มด้วย เกมกับไอโวรี่โคสก็แพ้ขาด
มาเจอโปรตุเกสที่จะเอาลูกได้เสีย ก็โดนรัวไป7ลูก เอาไรมาไม่เละ