เมื่อคืนนี้ ผมติดตามข่าวการเมืองในเกาหลีใต้
มองความงดงามของระบอบประชาธิปไตยของเขาด้วยความอิจฉา

ประธานาธิบดียุน ซอก ยอล ประกาศกฏอัยการศึกด้วยการอ้างเหตุผลว่าพรรคฝ่ายค้านเอียงเข้าข้างเกาหลีเหนือ เป็นภัยต่อความมั่นคง

แต่ชาวเกาหลีใต้ออกมาชุมนุมคัดค้านหน้ารัฐสภา และเปิดทางให้ส.ส.พรรคฝ่ายค้านและส.ส.ฝ่ายรัฐบาลส่วนหนึ่งฝ่ากองกำลังทหารเข้าไปประชุมสภาฯ

ก่อนจะลงมติด้วยเสียงส่วนใหญ่ยกเลิกประกาศกฏอัยการศึก
เกาหลีใต้กลับคืนสู่ภาวะปกติในเวลาไม่กี่ชั่วโมง
เกาหลีใต้นั้นอยู่ภายใต้ร่มเงาเผด็จการมายาวนาน
ดังนั้น เมื่อประชาชนได้ “ประชาธิปไตย” กลับคืนมา

เขาจึงหวงแหน “เสรีภาพ” ของเขาอย่างยิ่ง
คนเกาหลีใต้เรียนรู้และซาบซึ้งถึงความเลวร้ายของเผด็จการ เขาจึงไม่มีวันยอมให้ใครมาหมุนเข็มนาฬิกากลับไปที่เก่าง่ายๆ

จากเหตุการณ์นี้ทำให้เราเห็นถึงความสำคัญของ “รัฐธรรมนูญ” ของเกาหลีใต้อย่างชัดเจน 3 เรื่อง
เรื่องแรก แม้ ”กฏอัยการศึก“ เป็นเรื่องจำเป็น โดยเฉพาะสำหรับเกาหลีใต้ที่เผชิญหน้ากับเกาหลีเหนือ
แต่รัฐธรรมนูญของเขากำหนดให้ “ประธานาธิบดี” ที่มาจากการเลือกตั้งเป็นผู้มีอำนาจในการประกาศกฏอัยการศึก

ไม่ใช่ “ผู้บัญชาการทหารบก” เหมือนในเมืองไทย
จำตอนที่ กปปส. ชุมนุมใหญ่เมื่อปี 2557 ได้ไหมครับ
คนที่ประกาศกฏอัยการศึก คือ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ผู้บัญชาการทหารบกในสมัยนั้น
มีอำนาจสูงมากถึงขั้นเรียกรัฐบาลไปเจรจากับ กปปส.ได้

ก่อนใช้กฏอัยการศึกนี้ปูทางไปสู่การรัฐประหารและสืบทอดอำนาจในเวลาต่อมา
เรื่องที่สอง แม้ประธานาธิบดีจะมีอำนาจออกกฏอัยการศึก แต่รัฐธรรมนูญของเกาหลีใต้สร้างกลไกการถ่วงดุลแบบประชาธิปไตย
คือ ให้อำนาจ ส.ส.ที่มาจากประชาชนเช่นกันมีสิทธิลงคะแนนคัดค้านการออกกฏอัยการศึกได้
ถ้ามีเสียงเกินครึ่ง

ประธานาธิบดีต้องยกเลิกคำสั่ง
เรื่องที่สาม. ทหารแม้จะมีอาวุธในมือ
แต่เขาทำตามรัฐธรรมนูญ
เมื่อสภาฯลงมติคัดค้านคำสั่งของประธานาธิบดี
กองทัพก็ถอนกำลังออกไป

ไม่คิดจะรัฐประหารและยึดอำนาจ
นี่คือ ความงดงามของ “ประชาธิปไตย” ในเกาหลีใต้
จากเกาหลีใต้ย้อนมามองเมืองไทย
รัฐธรรมนูญที่มาจากการรัฐประหารยังคงอยู่
ผู้บัญชาการทหารบกยังมีอำนาจประกาศกฏอัยการศึก

และยังมีกฏ กติกาที่ไม่เป็นประชาธิปไตยอยู่มากมาย
ส.ส.ที่มาจากการเลือกตั้งโดยตรงของประชาชนอยากแก้ไขรัฐธรรมนูญฉบับนี้
พรรคประชาชน พรรคเพื่อไทย และหลายพรรคการเมืองประกาศจะแก้ไขรัฐธรรมนูญตอนรณรงค์หาเสียงเลือกตั้ง
แต่ติดที่ ส.ว.ที่มาจากการเลือกตั้งโดยอ้อมของคนกลุ่มเดียวคัดค้าน

เรานิ่งเฉยกับเรื่องนี้มานาน โดยไม่เคยคิดว่านี่คือ “ระเบิดเวลา” ที่จะทำลายระบอบประชาธิปไตยในอนาคต
เราปล่อยให้เรื่องนี้เป็นเรื่องของรัฐสภา

ทั้งที่เรื่องการแก้ไขรัฐธรรมนูญให้เป็นประชาธิปไตยเป็นเรื่องของประชาชนโดยตรง
รัฐธรรมนูญปี 2540 เกิดขึ้นได้ก็มาจากการรณรงค์ของภาคประชาชน
มีการติด “ริบบิ้นสีเขียว” ทั่วประเทศ

กดดันให้ ส.ส.และส.ว. ยอมผ่านรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ที่ถือเป็นรัฐธรรมนูญที่ดีที่สุดในประเทศไทย
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่เกาหลีใต้ น่าจะเป็นบทเรียนที่ดีของคนไทย

“รัฐธรรมนูญ” ที่ดี ทำให้ไม่เกิดการรัฐประหาร
“รัฐธรรมนูญ”ที่ดี ทำให้ผู้นำประเทศไม่สามารถทำอะไรตามอำเภอใจได้
และ “รัฐธรรมนูญ” ที่ดี มาจากประชาชน

วันนี้คนไทยน่าจะตั้งคำถามกับตัวเองว่าเราจะปล่อยให้การแก้ไขรัฐธรรมนูญที่มาจากการรัฐประหารอยู่ในกำมือของ ส.ว.ที่ไม่ได้มาจากประชาชนหรือ?

เป็นคำถามที่คนไทยทุกคนต้องหาคำตอบ
https://www.facebook.com/boycitychanFC

ประเทศประชาธิปไตยปลอม เกินเยียวยาไปนานแล้ว

เหมือนเขามีระบบปกครองไปอีกระดับแล้ว

ทำไม เกาหลีใต้ ไม่รู้จักเติมคำว่า อันมี แค่นี้ก็ทำสำเร็จแล้ว

ของไทยระบอบสมบูรฯแต่เขียนว่าประชาธิปไตยอันมีฯเพื่อไว้บังหน้าหลอกต่างประเทศเฉยๆ

นึกถึงมู้วันสองวันนี้ที่เป็นคลิป อ.วีระ บอกคนมีตังค์ส่งลูกไปทำงานอยู่นอกหมดแหละครับ
ประเทศไม่มีอนาคต

จริงๆ คำอธิบายง่ายมากๆเลยนะ
คือประเทศเราไม่ได้ปกครองระบอบประชาธิปไตย ที่บอกๆกันว่าเป็น มันก็เหมือนกับรถสีดำที่แปะสติ๊กเกอร์ว่า “รถคันนี้สีขาว” ต่างหาก

พรรคหรือกลุ่มคนที่พยายามเปลี่ยนแปลง พูดกันตามจริงก็คือการล้มล้างระบอบเดิมที่เป็นอยู่ตามที่โดนตัดสินนั่นแหละ เพียงแต่ไอระบอบเดิมที่ต้องล้มล้างมันไม่ใช่ระบอบประชาธิปไตยนั่นเอง แค่นั้น

"ประชาธิปไตย"แบบเห็นได้ชัดในประเทศนี้มีแค่สิ่งเดียว



ที่เหลืออยู่ในมือคนๆเดียว

ก็ต้องถามพ่อ

บ้านนี้พ่อใหญ่สุด

คนไทยยังโหวตผ่านรัฐธรรมนูญเพื่อให้ได้เลือกตั้งกันอยู่เลยจะเอารัฐธรรมนูญที่ไหนมาดีละครับ

ไม่พูดดีกว่า

เราไม่ต้องเขียนใหม่แต่ไปลอกเกาหลีมาเลยเเล้วกัน

แต่พรรคที่เชียร์ไปจับมือกับเผด็จการก็ยังไงอยู่น้าาา

อำนาจไม่ได้อยู่ที่ประชาชน

รากฐาน โอกาส จังหวะ และเวลา มันต่างกันครับ (ข้อ Copy ข้อความตัวเองมาตอบกระทู้นี้อีกครั้ง)

ประชาธิปไตยของเกาหลีใต้อ่ะ มันมาเพราะจังหวะที่เหมาะสมมากๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งบทบาทของสหรัฐฯ ต่อทั้งประเทศไทย และเกาหลีใต้ ที่บริบทการเมืองของสหรัฐมีผลอย่างมาก

บทบาทของสหรัฐต่อเกาหลีใต้ ในช่วง 1980s
1. เปลี่ยนแปลงนโยบายไม่สนับสนุนรัฐบาลใดก็ได้เพื่อสู้โดยตรงกับคอมมิวนิสต์อย่างเดียว
2. ออกแถลงการณ์ไม่เห็นด้วยกับการปราบปรามการประท้วงครั้งใหญ่ในปี 1987
3. กดดันให้รัฐบาลทหารของ ชุน ดู ฮวาน เลือกตั้งอย่างเสรี
4. กดดันให้รัฐบาลทหารของ ชุน ดู ฮวาน ปฏิรูปการเมืองสร้างเสถียรภาพทางการเมืองในเกาหลีใต้เพื่อป้องกันการรุกรานของเกาหลีเหนือ
5. สหรัฐเริ่มให้ความสนใจในเศรษฐกิจที่กำลังเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วของเกาหลี

บทบาทของสหรัฐต่อประเทศไทย 1980s
1. ไม่เปลี่ยนแปลงนโยบายสนับสนุนรัฐบาลใดก็ได้ที่ต่อต้านการแพร่แนวคิดคอมมิวนิสต์
2. ให้ความสำคัญทางด้านความมั่นคงมากกว่าเสถียรภาพของประชาธิปไตย (ให้เป็นพันธมิตรนอก Nato)
3. พยายามรักษาความสัมพันธ์กับประเทศไทยโดยไม่แทรกแซง (แถลงการณ์แค่กังวล แต่ไม่เคยกดดัน)
4. ไม่เคยกดดันทางด้านเศรษฐกิจต่อรัฐบาลทหารของไทยเหมือนกับเกาหลีใต้
5. ให้ความสำคัญกับกลุ่มชนชั้นนำของไทย รวมถึงกองทัพ เสมอ (การร่วมฝึก)

แน่นอนว่าประชาธิปไตยจะเกิดขึ้นได้ต้องเริ่มต้นจากประชาชน แต่ถ้าไม่มีพี่เลี้ยง(สหรัฐ)ที่ค่อยเอาใจใส่อย่างจริงจังการจะพลิกจากเผด็จการเป็นประชาธิปไตย์เต็มใบแบบเกาหลีใต้เลยก็อาจใช้ระยะเวลายาวนานกว่านั้น เพราะถึงแม้จะมีพี่เลี้ยงดีแต่ถ้าประชาชนไม่เห็นคุณค่าก็อาจจะเป็นแบบฟิลิปปินส์ก็ได้ที่สหรัฐก็มีบทบาทในการสร้างระบบการเมืองของฟิลิปปินส์