เคยคิดว่า เด็กร้องคือ เดอะเบส แล้วนะ จนมาเจอ บินกลับจากอินเดียเจอมาพร้อมคณะทัวเกือบทั้งรำ แม่งเต้นกันชิปหายเลย เต้นจนผมไม่ได้นอนอะ

ไม่ใช่ปัญหาโลกแตกเลย นอกจากเคสที่เด็กป่วยเป็นโรคประหลาดต้องไปผ่าตัดที่อเมริกา หรือพ่อแม่วีซ่าหมดถูกส่งกลับไทย การที่เด็กขึ้นเครื่องด้วยเหตุผลนอกจากนี้ เรียกว่าพ่อแม่เห็นแก่ตัว อยากพาลูกไปเที่ยวสนองนี้ดตัวเอง
คุณเลือกแบกรับความเสี่ยงเองพาลูกขึ้นเครื่อง ต่อให้เอาไม้ทุบให้สลบจนหยุดร้องไห้ก็เป็นปัญหาของคุณ

ผมเห็นใจตัวเองที่สุดครับ ถ้าเคสที่เคยเจอเห็นใจพ่อแม่เด็กด้วย ผมนั่งกลับจากเกาหลีครับ เครื่องออกประมาน2-3ทุ่ม เด็กไม่เล็กแล้วนะครับประมาณ5-6ขวบ พ่อแม่ก้ดุและพยายามควบคุมลูกแต่ฝั่งปู่ย่า(ไม่มั่นใจว่าเป็นตายายหรือปู่ย่า)ก้โอ๋หลานแล้วก้ไปต่อว่าพ่อแม่โดยเฉพาะฝั่งแม่โดนว่ามากกว่า ผมฟังไม่ออกนะครับแต่เดาจากภาษากายและน้ำเสียงน่าจะเป็นการต่อว่า สรุปคือทั้งไฟล์ทไม่ได้นอนเลยต้องทนฟังเดกเวรนี่โวยวายตลอด

สงสารคนอื่นคับ เพราะปกติผมขึ้นเครื่องปุ๊ปใส่หูฟังนอนเลย (ถ้าไม่รีบนอนตอนขึ้นกับลงจะปวดหูมาก)

เคยเจอแบบนี้ บินจากไหนจำไม่ได้ละ แม่มร้องตั้งแต่ขึ้นเครื่อง ยันเครื่องลง

เรื่องพวกนี้เบสิกไปเลยครับ ถ้าเจอคนป่วน กวนประสาท ตลอดเที่ยวบิน

เคยเจอตอนบินกลับจากอินเดีย วัยรุ่นอินเดียเหมือนไม่เคยขึ้นเคร่ือง มาพร้อมลูกพี่น่าจะมาทำธุรกิจในไทย

มันเล่นกดกริ่งเรียกแอร์ทุกๆครึ่งชั่วโมงเลย ว่าจะขอเอานั่นเอานี่ หัวเราะกับเพื่อนมันเสียงดัง เดินไปเดินมา เปิดดูนั่นดูนี่ พอโดนไล่ให้มานั่งก็กดกริ่งเรียกแอร์อีกล่ะ

จนโดนแอร์มาบอกว่า ถ้าไม่เลิกทำแบบนี้จะส่งตัวให้ตำรวจมาจัดการนะ

หรือขาไปอินเดีย ถ้าเที่ยวบินนั้นคนอินเดียบ้านๆมาเยอะนะ ตอนใกล้ๆแลนดิ้งเคยเจอแบบกัปตันประกาศเตรียมเครื่องแลนดิ้ง พวกเขาตะโกนกล่าวสรรเสริญพระเจ้าซะงั้น แล้วดันคนกว่าครึ่งลำ ขานรับคำด้วยนี่ดิ ผมละจะบ้าาาา ฮาๆๆ


แต่ก็ยังชอบไปเที่ยวอินเดียนะ บันเทิงดี

พวกเรื่องเด็กร้องนี่ธรรมดาไปเลย

ในฐานะคนเป็นพ่อ ถ้ารับผิดชอบในการกระทำของลูกไม่ได้ ก็ไม่ควรไปไหน รอให้โตพอที่จะรู้เรื่องจะดีกว่า

ขอยืนยันจากคนเดินทางไกลบ่อย และต้องใช้รูทที่ไปตะวันออกกลาง

การเจอเด็กร้องเป็นอะไรที่ทรมานที่สุด โดยเฉพาะลูกพวกตะวันออกกลาง พ่อแม่โคตรสปอย ต่างจากพวกฝรั่ง
เด็กฝรั่งจะมารยาทดีกว่าเพราะไม่ค่อยถูกสปอย

เด็กตะวันออกกลางนิสัยแย่สุดละ เดาว่าเกิดจากการสปอยนี่แหละ วุ่นวายตั้งแต่new bornยัน10ขวบ

ละใครที่บอกว่าบินbusinessสิ จะได้นอนสบาย ยืนยัน นอนยันอีกทีครับว่าถ้าเจอเด็กแขกตะวันออกกลาง ผมยอมเจอกุมารทองดีกว่า กุมารทองยังสวดมนต์ไล่ไปได้ เด็กแขกทำไรไม่ได้เลย

ถ้าพ่อแม่พยายามเต็มที่แล้ว ผมยอมรับได้

พูดจากใจคนมีลูกเหมือนกัน คนเป็นลูกก็พึ่งเคยเป็นลูก คนเป็นพ่อแม่ก็พึ่งเคยเป้นพ่อแม่เหมือนกัน

ใครที่บอกถ้ารับมือไม่ได้ ไม่ควรพาไปไหนคือ ถ้ามีเงินนั่งเครื่องส่วนตัวก็นั่งไปแล้ว

พยายามให้เต็มที่ เตรียมตัวรับมาให้พอ ถ้ามันเกินควบคุมก็รับได้

ผมมีลูก พาลูกเที่ยว ตั้งแต่เด็กๆนะ ในฐานะคนมีมีลูก ไม่เห็นใจคนเป็นพ่อกับแม่หรอกครับ
เพราะถ้าดูแลลูกไปกวนคนื่นไม่ได้ ก็ไม่ควรพาเขาขึ้นเครื่อง มันเป็นที่ปิดอยู่กันหลายชม.
เด็กร้อง เด็กซนอยู่ข้างๆ โคตรทรมาน

(ลูกผมไม่เคยรบกวนคนอื่นนะ ผมลองขึ้นสั้นๆ 2 ชม. 4-5 รอบรู้ได้ว่าเขาโอเค ก็ค่อยลองบินไกลไปเที่ยว แล้วก็เริ่มจากไฟร์ทกลางวันก่อน เขาไม่ง่วง ไม่หงุดหงิด พอโตมั่นใจว่าไม่ร้อง ก็ค่อยไฟร์ทกลางคืน )

ทุกวันนี้ ก็เตรียม headphone เปิดnoise cancelling ไว้ เตรียมไว้ใส่นอน เพราะส่วนใหญ่ผมต้องลงเครื่องเสร็จก็ต้องขับรถต่อ

แค่คิดก็ปวดหัวละครับ

เคยเจอแค่สิงคโปร์กลับไทย น่าจะชาติอาเซียน เด็กวัยรุ่นมาเป็นกลุ่มใหญ่ 7-8 คน คุยยุกยิก เดินสลับที่ไปมา (แต่ไม่เสียงดังนะ) ผมยังแอบรำคาญนิดๆเลย ถ้าเจอวัยรุ่นอินเดียผมคงไมเกรนขึ้น 555

สงสารคนอื่นกับเด็กครับ

ส่วนพ่อแม่ไม่สงสาร ถ้ามีปัญญาเอาลูกมา ต้องมีปัญญาและความรับผิดชอบที่ต้องคุมลูกให้อยู่ด้วย

ไม่ใช่มาอ้างว่าเป็นธรรมชาติของเด็ก

เคยนั่งจากไทยไปต่อเครื่องที่ฮ่องกงไปอเมริกา ขาจากฮ่องกงไปอเมริกา ประมาณ 13-14 ชัวโมง ผดส. ข้างๆ เป็นครอบครัวแขก มีลูกเล็กประมาณ 2-3 ขวบ เด็กร้องบ่อยมาก นอนแทบไม่ได้เลย และเค้ามีกลิ่นตัวด้วย flight นั้นทรมานมาก พอลงเครื่องที่ซานฟรานก็ต้องต่อเครื่องไปเมืองปลายทางอีก เดินทางเหนื่อยสุดๆ พอถึงสนามบินปลายทางต้องต่อรถไปโรงแรมอีก เหนื่อยสุดๆ ถึงโรงแรมก็นอนยาวๆ เลย

ผมนี่โคตรเกลียด สถานการณ์แบบนี้เลย

แต่ผมกลับรู้สึกว่าตัวเองเจอสถานการณ์นี้โคตรบ่อย

ขึ้นเครื่องเจอ จะใกล้หรือไกล
รถทัวร์ เคยเจอ
รถไฟ ก็เจอ


คือผม เซ็งมากอ่ะ เวลาเดินทางแล้วเจอ เด็กเล็ก หรือบางที ก็เจอเด็ก แบบ 1 -3 ขวบ แบบนี้ก็โคตรรำคาญ

เคยมีครั้งนึง ขึ้นเครื่องเจอ เด็กเล็ก ประมาณ ขวบ หรือ เกือบขวบ นี่แหละ ประเด็นคือ มาเป็นคู่แฝด 2 คนเลย พอคนนึงร้อง อีกคนก็ร้องตาม แล้วแหกปาก เหมือนจะขาดใจตาย ตั้งแต่เครื่องยังไม่ขึ้น ยันเครื่องแลนด์

อีกเคสนึงเจอ เด็กประมาณ ขวบเศษ พ่อ กับ แม่ นั่ง คนละฝั่งทางเดินกัน มันร้องแหกปาก ตั้งแต่เครื่องขึ้น
ผม นั่งริมทางเดิน ห่างมา สัก 6-7 แถว ผมก็สังเกตนะ ไอเด็กคนนี้ มันกวนตีน จัด พอมันร้อง แม่เอาไปอุ้ม เงียบแปปนึง สักพักมันก็ร้องก็ไปหาพ่อ พอพ่อเอามาอุ้มสักแปปนึง ก็ร้องจะกลับไปหาแม่ เป็นแบบนี้ ตลอด 2 ชั่วโมง


ถ้าถามว่าเห็นใจใครสุด อันดับแรก ก็คนร่วมเดินทางนี่แหละ ซึ่งเขาไม่มีทางรู้ได้เลยว่าจะมาเจอกับอะไร
แต่ พ่อแม่ ที่มีลูกเล็ก เขาสามารถเลือกได้นะ แต่ก็แอบเข้าใจแหละ ถ้ามันจำเป็นต้องเดินทางจริงๆ

แต่ถ้าส่วนตัวเป็นผม จะรอให้ลูกเรา โตพอที่จะเข้าใจ หรือพูดรู้เรื่อง จึงจะพาเดินทางร่วมกับผู้อื่นเยอะๆ แล้วต้องมั่นใจว่า ลูกเราจะไม่ไปรบกวนผู้อื่น ถ้าจำเป็นจริงๆ เราในฐานะพ่อแม่ ก็ต้องยอมเดินทางโดยรถส่วนตัว ยอมเหนื่อยหน่อย

แต่ผมเคยเจอเคส ที่น่าประทับใจ นะ เจอ ผัวเมีย ฝรั่ง อุ้มลูกเล็กมา ใน เกต เราก็คิดว่า เอาอีกแล้วกู ทรมาน แน่ๆ แต่พอขึ้นไป กลับตรงกันข้ามแหะ ไฟลท์ 2 ชั่วโมงกว่า แม่เขาเอาลูกมาอุ้ม กล่อม อยู่หน้าห้องน้ำ ยืนอุ้ม โยกไปมา กล่อมลูก ตลอดทั้งทริปเลย คือ ถ้าลูกร้อง ก็ขอมาอยู่ ไกลคนที่สุด เท่าที่จะทำได้ แต่เด็กก็น่ารัก มีร้องแอ๊ะๆ บ้าง แต่ ก็หลับในอ้อมกอดแม่ ตลอดทริป เลย อันนี้ ผมชื่นชม


และอีกคนที่น่าเห็นใจคือ แอร์ นี่แหละ คือ ก็เกรงใจผู้โดยสาร ทั้งหมด แต่ในขณะเดียวก็ ทำอะไร กับผู้โดยสารที่พาลูกมา ไม่ได้มาก ถ้าลูกเขาเกิดแหกปากขึ้นมา อึดอัดโคตร

สงสารคนอื่นมากกว่า แต่แก้ยาก