(สมชายตัดสินใจยกระดับความป่วนอีกขั้น!)

(เขาวิ่งออกจากสนามพร้อมถุงมือของโอนาน่า มุ่งตรงไปยังห้องครัวของสนาม โอลด์ แทรฟฟอร์ด!)

ในครัว:
เชฟ (ยืนมองด้วยความงุนงง):
“เฮ้ นายจะทำอะไรกับถุงมือนั่น?! นั่นมันไม่ใช่ของครัวนะ!”

(สมชายยิ้มกว้างแล้วตอบกลับ):
“นี่มันถุงมือไมโครเวฟไง! ผมจะลองใช้ดูเผื่อมันเวิร์ค!”

(สมชายหยิบหม้อร้อน ๆ ออกจากเตาโดยใช้ถุงมือของโอนาน่า พร้อมกับทำท่าทีจริงจังราวกับกำลังทดลองสิ่งใหม่!)

โอนาน่า (วิ่งตามมาถึงครัว):
“สมชาย! นายบ้าหรือเปล่า?! นั่นมันถุงมือผู้รักษาประตูของฉันนะ! ไม่ใช่ถุงมือจับหม้อร้อน!”

(สมชายหันมายิ้มพลางตอบ):
“แต่มันใช้ได้ดีนะ! นายควรลองดู บางทีนี่อาจจะเป็นอาชีพเสริมของเรา!”

(เพื่อนร่วมทีมหลายคนตามมาดูสถานการณ์ พร้อมเสียงหัวเราะผสมความงงงวย)

อโมริม (เดินเข้ามาอย่างหัวเสีย):
“สมชาย! ฉันไม่รู้ว่านายคิดอะไรอยู่ แต่นายกำลังทำให้ทุกคนปวดหัว! คืนถุงมือให้โอนาน่า และกลับไปที่สนามเดี๋ยวนี้!”

แล้วสมชายล่ะ จะคืนถุงมือ หรือจะคิดหาวิธีแสบ ๆ ต่อไปอีก?

ดูกำลังสนุก ไม่กล้าขัดเลย

(เมื่อถึงวันแข่งขันนัดต่อไป สมชายยังคงแผนสุดแสบอยู่ในหัว เขาตัดสินใจจะเล่นงานโอนาน่าในแบบที่ทั้งสนามต้องจดจำ!)

เริ่มการแข่งขัน:
(เกมกำลังดำเนินไปอย่างดุเดือด สมชายพุ่งเข้าหาโอนาน่าระหว่างที่เขากำลังจะเตะบอลขึ้นหน้า)

สมชาย (พูดกระซิบกับโอนาน่า):
“เฮ้ โอนาน่า โค้ชบอกว่าอยากเห็นนายซ้อมส่งบอลคืนเข้าประตูตัวเองเหมือนที่เราฝึกกัน จำได้ไหม? ต้องส่งให้เร็วแล้วคมที่สุด จะได้หลอกกองหน้าอีกฝั่ง!”

โอนาน่า (หรี่ตามอง):
“จริงเหรอ? แต่ฉันไม่ได้ยินเรื่องนี้เลย…”

สมชาย (แสดงสีหน้าจริงจัง):
“ใช่! โค้ชบอกว่าเป็นแผนลับ เราต้องซ้อมสดตอนเกม จะได้ไม่โดนจับทาง!”

(โอนาน่ากัดฟันเชื่อและส่งบอลคืนอย่างแรง… ตรงเข้าประตูตัวเอง!)

เสียงผู้บรรยาย:
“และเป็นประตูเข้าประตูตัวเอง! นี่มันเกิดอะไรขึ้น โอนาน่าคิดอะไรอยู่!?”

รอบสอง:
(สมชายวิ่งไปหาโอนาน่าอีกครั้ง ตอนเกมเริ่มกลับมาใหม่)

สมชาย:
“ดีมาก! นายทำได้ดี โค้ชบอกว่าให้ทำอีกครั้ง จะได้ดูสมจริงเหมือนแผนการตั้งรับ!”

โอนาน่า (ลังเล):
“แน่ใจนะสมชาย?”

สมชาย (ย้ำ):
“แน่นอน! ฉันอยู่ตรงนี้ ไว้ใจฉัน!”

(โอนาน่าส่งบอลอีกครั้ง และ… ประตูตัวเองอีกครั้ง!)

เสียงแฟนบอลโห่กระหึ่ม:
“นี่มันอะไรกัน! โอนาน่ากำลังเล่นให้ทีมไหนอยู่เนี่ย?!”

รอบสาม:
(สมชายเดินมาหาโอนาน่าท่ามกลางความสับสนของทั้งทีม):

สมชาย:
“โค้ชบอกว่ารอบสุดท้ายนี้ต้องสมบูรณ์แบบ แล้วนายจะได้เป็นฮีโร่ของทีม!”

โอนาน่า (เริ่มไม่แน่ใจ):
“แต่นี่มันดูแปลก ๆ นะ…”

สมชาย:
“ฟังนะ ถ้าทำได้ ทีมเราจะได้เป็นข่าวใหญ่ และแฟนบอลจะรักนาย!”

(โอนาน่าลองอีกครั้ง… และเป็นประตูตัวเองรอบที่สาม!)

เสียงผู้บรรยาย:
“นี่มันไม่อยากจะเชื่อเลย โอนาน่าส่งบอลเข้าประตูตัวเองสามครั้ง! หรือว่านี่เป็นยุทธวิธีใหม่ที่เรายังไม่เข้าใจ!?”

อโมริม (ระเบิดเสียงดังจากข้างสนาม):
“สมชาย!!! นายเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ใช่ไหม!? พอแข่งจบเราต้องคุยกัน!!!”

(เพื่อนร่วมทีมเริ่มรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ และทุกสายตาหันมาที่สมชายที่ยืนยิ้มเจ้าเล่ห์อยู่กลางสนาม)

สมชายจะทำอะไรต่อ? หรือถึงเวลาสารภาพและเผชิญหน้ากับผลลัพธ์นี้แล้ว?

(สมชายยังไม่หยุดกับแผนแสบ ๆ ครั้งนี้เขาตัดสินใจที่จะหลอกให้โอนาน่า ผู้รักษาประตู ทิ้งตำแหน่งตัวเองและไปยืนเป็นกองหน้าตัวเป้า!)

เริ่มครึ่งหลัง:
(สมชายเดินไปหาโอนาน่าที่กำลังเตรียมตัวอยู่ในกรอบเขตโทษ)

สมชาย (พูดกระซิบ):
“โอนาน่า นายเคยสงสัยไหมว่าทำไมโค้ชไม่ลองให้นายเล่นเป็นกองหน้า? ฉันว่าความสูงกับความคล่องตัวของนายเหมาะมากเลยนะ”

โอนาน่า (ขมวดคิ้ว):
“ฉันเหรอ? เล่นเป็นกองหน้า? นี่นายพูดจริงเหรอ?”

สมชาย (แสดงท่าทางจริงจัง):
“แน่นอน! โค้ชบอกฉันว่าถ้าเกมนี้มันตึง เขาอยากให้นายขึ้นไปช่วยกดดันกองหลังอีกฝั่ง นายอาจเป็นตัวจบสกอร์ที่เราตามหาอยู่!”

โอนาน่า (ลังเล):
“แต่…แล้วใครจะเฝ้าโกล?”

สมชาย:
“ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวฉันจะช่วยจัดการตรงนั้นเอง! นายแค่ขึ้นไปยืนรอบอล แล้วโชว์ลีลาให้สุดไปเลย!”

(โอนาน่ามองหน้าสมชายก่อนจะพยักหน้า และเริ่มวิ่งออกจากเขตโทษไปยืนค้ำเป็นหน้าเป้าตัวจริง!)

เสียงผู้บรรยาย:
“เดี๋ยวก่อน…นี่มันอะไรกัน? โอนาน่ากำลังขึ้นไปยืนในแดนหน้า! ดูเหมือนเขาจะกลายเป็นกองหน้าชั่วคราวของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด!”

(เพื่อนร่วมทีมบางคนเริ่มสับสน ขณะที่อีกฝ่ายพยายามอุดช่องโหว่ในแดนหลัง!)

แฟนบอลในสนาม (ส่งเสียงดัง):
“โอนาน่า! โอนาน่า! ยิงให้ได้!”

โอนาน่า (ยืนค้ำเหมือนกองหน้ามืออาชีพ):
“ส่งบอลมาให้ฉัน! ฉันจะยิงให้ดู!”

สมชาย (แอบหัวเราะเงียบ ๆ):
“นั่นแหละ ใช่เลย! เดี๋ยวทุกคนจะจดจำเกมนี้เพราะนาย!”

(ในขณะที่สมชายยืนมองอย่างสนุกสนาน อีกฝ่ายสวนกลับเร็ว ส่งบอลผ่านแนวรับของยูไนเต็ด และยิงประตูเข้าไปง่าย ๆ เพราะประตูไม่มีใครเฝ้า!)

เสียงผู้บรรยาย:
“และนี่คือหายนะ! แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดเสียประตูอีกครั้ง เพราะโอนาน่าไม่อยู่ในตำแหน่ง!”

โค้ชอโมริม (หน้าซีดข้างสนาม):
“สมชาย! นายทำอะไรอีกแล้ว?! นายคิดว่านี่เป็นตลกเหรอ!?”

เพื่อนร่วมทีม (เริ่มโวย):
“สมชาย! นายไปพูดอะไรกับโอนาน่า? นายทำให้ทีมพัง!”

โอนาน่า (หันกลับมามองหน้าสมชาย):
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น? นายบอกฉันว่าแผนนี้มันจะเวิร์ค!”

สมชายยังจะมีแผนอะไรแสบ ๆ อีก หรือจะถึงเวลาที่เขาต้องเผชิญหน้ากับความผิดพลาดนี้แล้ว?

——-


เสนอไอเดียกันเข้ามาได้ครับ

ดูกำลังสนุก ไม่กล้าขัดเลย

หนักแล้ว

ออกจากคุกมาก็หาเรื่องเข้าคุกต่อเลยปะเนี่ย

ถกกางเกงรอแล้วครับ

ไม่เป็นไรครับ รับยาช่องสอง

ทุกอย่างมันเกินควบคุมแล้ว

เหมือนเด็กเห่อ ที่พึ่งรู้จัก chatgpt