มีหมู่บ้านนึงในมาเลย์​ บอกว่าเป็นคนไทย​ตั้งแต่อดีต​ ในชุมชนก็พูดไทยเป็นหลัก​ เด็กๆก็มีที่เรียนถาษาไทย​ ทางการมาเลย์ก็อนุรักษ์ไว้​ ประเพณีแบบไทยๆก็ยังสืบทอดกันอยู่​ มีเข้าวัดฟังธรรมกันด้วย

ถ้าพูดถึงมาเลย์ก็อาจเหมือนเม้นอื่นๆพูด​ คือคนเขารักสงบเลยไม่ดันอะไรไปสุดทาง​ ให้คิดถึงมาเลย์ผมก็นึกไปถึงตะกร้อก่อนเลย​ จากนั้นก็เสือเหลือง... 55​

ยอดนักท่องเที่ยวของมาเลเซีย ส่วนหนึ่งมันตอแหล มันนับแบบนี้ คุณทำงานอยู่ที่สิงคโปร์ แต่เช่าห้องพักอยู่ที่ยะโฮร์ พอคุณเลิกงานแล้วกลับมาพักที่ฝั่งยะโฮร์ มันก็นับคุณเป็นนักท่องเที่ยว 1 คนแล้ว เดือนนึงทำงาน 20 วัน (จ-ศ) แค่คุณคนเดียวก็เป็นนักท่องเที่ยวไปแล้ว 20 คน หรือสายการบินแวะมาเปลี่ยนเครื่องที่มาเลย์ ผู้โดยสารยังไม่ได้ออกจากสนามบินเลย ก็โดนนับเป็นนักท่องเที่ยวไปแล้ว

แต่เรื่องอาหาร ผมชอบอาหารของฝั่งจีนมาเลย์มากกว่าฝั่งไทยนะ มันยังมีความเป็นออริจินอลอยู่ ฝั่งไทยมันปรับเปลี่ยนจนเละเทะหมดแล้ว ที่ปรับแล้วอร่อยมันมีแต่ในร้านอาหารแพงๆ ในภัตตาคาร ที่ปรับแล้วกากโคตรเยอะ ตัวอย่างก็บะหมี่เกี๊ยวอะ สตรีทฟูดที่อินฟลูเอนเซอร์ไปถ่าย แล้วบอกอร่อยๆ มันไปไกลกว่าต้นตำรับมาก ทำแบบมักง่าย ไม่อร่อยอีกต่างหาก

ฝรั่ง ยุโรป อาหรับนิยมอยู่นะ
ผมเคยไปคาเมร่อน ก็คุยกับฝรั่งที่เขามาบ่อยๆ แต่จะไปเป็นรูทแบบ สิงคโปร์ เคแอล ปีนัง เขาบอกมานี่ใช้อังกฤษ มันคุยง่าย

ตอนไปต่อรถส่วนมากจะเจอฝรั่ง

แต่ผมว่าคนเอเชียด้วยกันน่าจะไม่ฮิตเพราะเราก็มีอะไรคล้ายๆอยู่แล้ว

ผมให้ยอดคนทำงานไปกลับ30% ไปเปลี่ยนเครื่องก็นับ คล้ายเขมรที่นับคนในประเทศเป็นนักท่องเทียว