ประมาณ 2-3 อาทิตย์ครับแล้วต้องสึกออกมารับปริญญาตอนเรียนโท ก็ได้ปฏิบัติพอสมควรอาจจะไม่ได้เข้มข้น แต่พอมองย้อนกลับมาก็อยากจะบวชให้นานๆกว่านี้หน่อย อยากศึกษาและปฏิบัติให้มากกว่านี้ เสียดายอย่างที่2คือวัดที่บวชไม่ใช่วัดสายปฏิบัติ ที่เลือกบวชเพราะใกล้บ้าน อยากไปโปรดพ่อแม่ ญาติพี่น้อง เห็นเค้ามีความสุขเราก็สุขใจ

เคยบวชทั้งพระเณรก็มีเวลาคิดโน้นคิดนี่ดี

ปกติทำไรก็ตั้งใจเต็มที่ตอนนั้นก็สนุกดี พอผ่านมาก็ลืมๆ ละไปสนใจอย่างอื่น

ผมงงคนที่ต้องทนทุกข์บวชนะ ถ้าทุกข์ละไปทำทำไมงง เอาคนอื่นมาเป็นข้ออ้างเฉยทำเพื่อนู้นเพื่อนี่ตัวเองตัดสินใจเองแท้ๆ โทษไปเรื่อย

บวชวัดป่า สายปฏิบัติเลย ไม่มีงานพิธีอะไรทั้งนั้น ไปห่มขาวอยู่ 2-3 อาทิตย์เพื่อเตรียมตัว แล้วก็ท่องบทสวดที่ใช้บวช ท่องไม่ได้ก็ไม่ได้บวช ไปอยู่แบบตัดขาดโลกภายนอกทุกอย่าง ไม่มีมือถือใช้ ไฟฟ้าก็ไม่มี

ตอนบวชก็ไม่ได้ศึกษาธรรมมะหรือปฏิบัติจริงจังหรอก แต่มันเหมือนได้อยู่กับตัวเอง อยู่กับธรรมชาติ ไม่มีอะไรวุ่นวายจากภายนอก รู้สึกว่าจิตใจมันสงบดี

บวช 1 พรรษา วัดปฏิบัติชื่อดังจังหวัดสิงห์บุรี

เข้มๆเลย สงบ นิ่งดี

บวชตั้งแต่จบป.6​ บวชเรียน
สอบได้มหาเปรียญให้พอเป็นหน้าเป็นตา
ให้ตากับยายอยู่​ รวมๆแล้ว​20ปีครับ

บวชวัดบวร 1เดือน อยู่วัดจริง2สัปดาห์ ที่เหลือไปอยู่วัดป่านาคำน้อยอีก2สัปดาห์

ตอนอยู่วัดบวร ได้รู้ประวัตินู่นนี่เยอะ เพราะพระอาจารย์มีพระทั้งกุฏิแค่1รูป ก็เลยมีเวลาเล่านู่นนี่ให้ฟังตลอด ทั้งเรื่องในวัง นอกวังไรงี้
อยู่วัดบวรยังกับเป็นราชา มีคนคอยจัดสำรับให้เรียบร้อย ของทานมีเหลือๆ แถมได้ออกงานไปรับซองอีก

ส่วนตอนอยู่วัดป่า ตรงกันข้ามเลย 1สัปดาห์จะมีเนื้อสัตว์ ไม่กี่วัน ฉันมื้อเดียว น้ำหนักลงฮวบๆ ได้อยู่กับตัวเองมากขึ้น เพราะแต่ละกุฏิห่างกัน100เมตรได้ ไม่มีไฟฟ้า น้ำประปา ตกดึกก็เดินจงกรมหน้ากุฏิ ใช้แสงเทียนเอา
พอเวลานอนก็อยู่กับจิตปรุงแต่ง ทั้งเสียงนู่นนี่ต่างๆเต็มไปหมด

แค่1เดือนก็รู้ไเ้ไม่มากเท่าไหร่หรอก กว่าจะปรับตัว ปรับการใช้ชีวิต ยิ่งสมัยผมไม่มีมือถือมาท่องเน็ตไรแบบนี้ด้วย มันก็ได้คิดแหละว่าบางทีชีวิตก็ไม่ได้ต้องการอะไรมากมาย ปัจจัย4พื้นฐานได้ ก็พอละ ไม่ได้ต้ งการความฟุ้งเฟ้ออะไรมากมาย

บวช7วัน ได้ไปเล่นกับเณร

นันทวิเวโก

บวช2เดือน​ พระที่เจอนี่ศึกษาธรรมจริงๆน้อยคน​ ที่เหลือมีทั้งติดยา​ ติดหนี้​ ชอบยืมเงิน​ เข้าใจเลยคนดีๆส่วนใหญ่ไม่มาบวชหรอก​ แต่ก็พอเข้าใจที่พระพุทธเจ้า​สอนนะพอบวชแล้วถ้าปฏิบัติได้มันตัดทุกสิ่งเลย​ ไม่รู้สึกอยากได้อะไร​ อยู่ตามปัจจัยที่คนเขาให้​ แล้วปฏิบัติธรรมอย่างเดียว​ สงบมาก​ แต่รำคาญพระรูปอื่นนี่ล่ะ

1เดือนครับ บวชวัดในจังหวัดแต่อยู่ไกลหน่อยก็ปฏิบัติปกติ สัปดาห์ที่2-3สงบดีครับ ทำวัดเช้า-เย็น แบบมันไม่ต้องคิดอะไรหละ แบบงานไม่ต้องทำ ข้าวก้มีกิน สงบมาก คือไม่ได้ติดต่อใครเลย มือถือไม่ได้จับ มีสัปดาห์ที่4ที่วัดมีงานเลยต้องมาช่วยงานวัด กุกิก็อยู่คนเดียวไม่มีแอร์ แรกๆก็หลอนหลังๆก็นั่งสมาธิ นน.ลงไป8โลแหนะ หลังเพลไม่ฉันอะไรเลย ทรมานจัดๆ1สัปดาห์หลังจากนั้นก็ชิน สัปดาห์ที่2-3นี่เป็นความสุขที่สุดในชีวิตผมเลย

บวชตอนอายุ 22 และบวช 15 วันเหมือนกันสารภาพตามตรง ได้มาแค่บทสวดมนแค่นั้นครับ

ปล. ถ้าบวชตอนนี้คิดว่าน่าจะไม่สึก

7วัน
ได้อะไร ได้ทำให้พ่อกับแม่สบายใจฮะ กับถ้าได้วัดดีพระอาจารย์ดีก๋จะได้ความรู้ มุมมองต่างๆเกี่ยวกับศาสนาเพิ่มครับ แต่ถ้าเจอวัดแย่ก็จะได้เห็นว่าวงการผ้าเหลืองมันเน่าด้วยฮะ ส่วนตัวผมได้วัดดีกับพระอาจารย์ดีครับ

เคยบวช 2 วีค

ได้ปํจจัยมาหลายพันอยู่ เกือบหมื่น

เคยบวช 7 วัน ได้เงินรวมประมาณ8000 กว่าบาท ขนาดผมบวช ตจว แล้วบิณฑบาตสายนอกเมืองยังรายได้ขนาดนี้ ที่สำคัญได้เห็นด้านมืดของพระเยอะมาก

1. เรียนจบทำงานได้ 5 เดือน แล้วก็บวชครับ
2. วางไว้ว่าบวช 15 วัน แต่พระอาจารย์บอกว่าฤกษ์สึกไม่ได้ต้องรอไปอีก สรุปแล้วบวช 19 วันครับ
3. ได้อะไรจากการบวช
- หลักๆเลยบวชให้พ่อ-แม่ แกคงสบายใจที่ได้เห็นลูกบวชให้
- ได้อยู่กับตัวเองไม่ต้องคิดอะไรเยอะดีรู้สึกสงบขึ้น
- ได้ตังเป็นหมื่นครับ 5555555

ไม่เคยครับ