ได้ที่บอกไปทำงาน office ดีมั้ยน่ะ
ไม่ควรพูด

อ่านแค่นี้ก็น่าจะเห็นเค้าลางความส้นตีนของหัวหน้าแล้วนะ

มันมีคนประเภทที่ปฏิเสธคนไม่เป็นอยู่ครับ คือยอมทนอยู่เวรดีกว่าไม่อยากมีปัญหากับใคร

เพราะแฟนผมแม่งเป็นแบบนี้ เดือนนี้อยู่เวร OT ไปทั้งหมด 180 กว่าชม.

ถ้าแค่จาก chat ที่เห็นผมรู้สึกหัวหน้าไม่ได้บ้าอำนาจแหะ แต่ skill set หรือ ตัวตนของเค้าน่าจะไม่เหมาะกับการเป็นหัวหน้า

มันดูเหมือนเค้าคิดว่าทำไมปัญหามันเยอะจังหรือเรื่องแค่นี้ก็เป็นปัญหา เขาอยากจบปัญหานี้แบบเร็วๆ และ "ง่าย' ที่สุด รูปแบบการแก้ปัญหามันเลยออกมาแบบห้วนๆแบบนี้ คือ เลือกทางเลือกที่แก้ปัญหางานโดยไม่คิดปัจจัยของคน

ผิดปกติ และผิดมากด้วย ไม่เกี่ยวด้วยว่าจะมีคนรับซื้อเวรมั้ย
เพราะมันจะทำให้ตารางเวรพัง ต่อไปคนก็จะรับๆ เวร ไปก่อน
ละมาขายมาแลกกันทีหลัง

คือถ้าจะซื้อขายแลกเปลี่ยนเวรกัน มันควรเป็นหลังไมค์
ละแจ้งหัวหน้าให้อนุมัติด้วย

ส่วนหัวหน้า toxic ก็อีกเรื่อง แต่พอนึกภาพออก เพราะเอกชน
มันเล่นหัวหน้าก่อนอยู่แล้วถ้ามีอะไรผิดพลาด

ก็ไม่ผิดกรมแรงงาน

[บางทีหนะ เค้ารับเพราะเกรงใจกัน แต่อาจจะไม่บ่นใส่กันตรงๆ ไปบ่นกับหัวหน้า แล้วเห็นแชทไหนนี่ละหัวหน้าเค้าพูดถึงเรื่องสภาพจิตใจ บางทีเพื่อนร่วมงานอาจจะรู้ด้วยมั้งว่ามีโอกาสเป็นซึมเศร้า เค้ายิ่งเกรงใจไปอีก

จากการสนทนาแค่นี้ เอาจริงๆผมค่อนข้างประหลาดใจมากกว่าครับ
ที่ตั้งโจทย์ไว้แค่"โรคซึมเศร้า" ซึ่งผมอาจจะคิดไปเองนะ ว่ามันเกร่อจนกลายเป็นแต้มต่อในสังคมไปแล้ว
ทุกอย่างมันต้องมีสองด้านสัมพันธ์กัน ผู้ป่วยและคนรอบข้าง

อย่างในเคสนี้ ผมอาจจะใจร้ายไปที่มองว่าปัญหาส่วนใหญ่เกิดจากตัวผู้สูญเสียมากกว่า
คงไม่พูดถึงเรื่องการทะเลาะกัน(ซึ่งอาจจะมีหรือไม่มี) แต่ในส่วนของเรื่องเวรที่ว่า ซึ่งข้อความค่อนข้างชัดว่าเจ้าตัวRequestเองว่าจะลงเวรดึกตอนนั้น เพื่อจะได้สิทธิ์(อาจจะหยุด) แต่กลายเป็นลงเพื่อเอาสิทธิ์เฉยๆ ตรงนี้ผมมองว่าเป็นปัญหา อย่างที่หลายท่านพูดถึงคือ ประสิทธิภาพการทำงาน...มีปัญหาโดนตำหนิมา ตรงนี้หัวหน้ารับเต็มนะครับ ไม่ใช่คนขายเวร

เท่าที่เห็นคือ ถ้าจะต้องการเวลา/สิทธิ์(อาจจะเพื่อพักผ่อน ตามที่หลายท่านตั้งข้อสังเกตุ) ก็มีเสนอให้ย้ายไปแผนกอื่นที่เบากว่าแล้ว แต่เจ้าตัวก็ไม่เลือก
จุดนี้ที่ผมมองว่าจริงๆมันต้องเป็นทั้งสองฝ่ายที่จะรักษาดูแลสถานการณ์ เมื่อไม่ไหวก็จำเป็นจะต้องรู้ตัวและไม่ฝืน หรือเมื่อคุณต้องการเวลา การเลือกทำงานอื่นหรือที่อื่น ก็เป็นOptionalที่เลือกได้ แต่ก็ไม่เลือก ผมมองว่าก็เป็นความเห็นแก่ตัวส่วนนึงนะ

ในส่วนของหัวหน้างานเอง ความไม่เหมาะสมเยอะพอสมควรกับการแสดงออก ซึ่งใช้การพูดมากไปนิดครับ
เมื่อมีปัญหา ผมไม่มองการTreatให้ลาออกแบบนี้เป็นการแก้ปัญหานะ กลับกันคือเป็นการสร้างปัญหาแบบไม่สมกับภาวะตำแหน่งด้วยซ้ำ วิธีที่เหมาะสมมันควรจะเป็นการกระทำเลย มีปัญหามันก็มีขั้นมีตอนตามสเต็ปอยู่แล้ว เตือน, ออกหนังสือเตือน, จนถึงทำเรื่องเสนอให้ออก บลาๆๆๆๆๆๆ ตรงนี้การแสดงออกของหัวหน้างานไม่เหมาะสมอย่างมากครับ แต่ถามว่าเป็นต้นเหตุ 100% ตามที่กระแสสังคมชี้นำตอนนี้มั๊ย...ผมว่าไม่ถึงขนาดนั้นนะ

ถ้า เพื่อนๆทำงานหนักหมดตัวเองลาไปชิว ก็สมควรลาออกนะ

ตอบในฐานะที่มีคนรู้จักทำงานในวงการนี้ ไปถามมา เขาก็ให้ความเห็นในเชิงที่ว่า ถ้าว่ากันตามหลักจริงๆมันก็ไม่ได้ถูกซะทีเดียว เพราะชั่วโมงการทำงานมันต้องถูกควบคุมไม่ให้ใครทำงานหนักเกินไป การซื้อขายเวรกันส่วนใหญ่มันไม่สามารถคำนวณตรงนี้ได้

แต่ก็อย่างว่า ที่นี่ประเทศไทย คนทำงานมันก็ไม่พอเป็นปกติ กลายเป็นคนที่ทำงานถ้าจะมีธุระต้องไปจัดการแล้วอยากจะขอลานอกเหนือจากตารางเวรมันจะไม่สามารถทำได้เหมือนอาชีพทั่วๆไป ก็ต้องอาศัยวิธีขายเวรเอา บางทีกลุ่มคนทำงานด้วยก็มีการตกลงกันเองแหละว่าจะผลัดกันซื้อเวรที่ขายเพื่อที่ว่าคนที่ซื้อไปพอถึงเวลาตัวเองต้องขายบ้างก็จะได้รู้ว่ามีคนซื้อแน่ๆ ถือว่าช่วยเหลือกันไป

ว่าง่ายๆคือการซื้อขายเวรมันเป็นเหมือนวิธีที่คนที่ทำงานอยู่ตอนนี้ใช้แก้ปัญหาบุคลากรขาดแคลนแบบง่ายๆ ในระยะยาวมันไม่ดีหรอก แต่ทุกวันนี้ปัญหาก็ยังเหมือนเดิม คนในวงการนี้ทำงานจนตัวตายกันเยอะมาก เห็นชั่วโมงการทำงานติดต่อกันของพวกคนในวงการนี้แล้วสยองจริง ทำ 8-16 ชั่วนี่เป็นปกติ บางคน 24-48 ชั่วโมงก็มีให้เห็น

ไม่รู้ว่าปัญหาของเรื่องนี้มันจะไปจบตรงไหน แต่แค่รู้สึกว่ามันกำลังจะเลวร้ายขึ้นเรื่อยๆ นี่ไม่นับเคสที่ว่าหัวหน้าแย่ๆอีกนะ บางคนมันนั่งอยู่บนหอคอยงาช้างอ่ะ มันไม่ได้มารับรู้ในมุมมองคนทำงานเท่าไหร่

โดยส่วนตัว แลกเวรเพื่อสร้างวันหยุดยาวสามารถทำได้ มันคือการ manage เวลาของแต่ละคน แต่เป็นเวรที่ได้เป็นสิ่งที่เราต้องรับผิดชอบไปจนกว่าเราจะขายออก

มีคนซื้อ ก็ถือว่ารอดตัวไป ไม่มีคนซื้อก็ต้องรับผิดชอบเอง

ถ้าเพื่อนไม่พอใจ คิดว่าเอาเปรียบที่ขอเวรเพื่อให้ได้วันออฟ ก็แค่ไม่ซื้อ จบ ปล่อยประกาศขายไป ติดต่อมาโดยตรงก็ไม่ซื้อ ต้องปฏิเสธให้เป็น ปฏิเสธด้วยเหตุผลว่า ไม่อยากขึ้นเฉยๆ ก็ไม่ผิด ปฏิเสธด้วยเหตุผลว่าเวลาทำงานเกินแล้ว ต้องต่อเวรก็ไม่ผิด แล้วถ้าไม่มีคนซื้อ คนขายก็ต้องมาขึ้นเวรเอง ถ้ามันไม่มาขึ้น ปัญหาก็ตกกับคนขาย

ตราบใดที่คนทำงานยังครบ คนทำงานยังตามเกณฑ์

ซึ่งไอ้ที่บอกว่าเป็นปัญหาเรื่องต่อเวร เรื่องชั่วโมงการทำงานเกิน มันไม่ควรจะเป็นเรื่องของคนขาย มันเป็นเรื่องที่คนซื้อต้อง manage ตัวเองให้เป็นไปตามกฏที่เค้ากำหนดไว้ เราประกาศขาย เราคงไม่ได้มีความรับผิดชอบที่ต้องไปดูว่าคนที่มาซื้อเราอยู่เวรก่อนหน้านี้ยังไง หลังเค้าซื้อเวรเราแล้วเค้าไปอยู่เวรยังไงต่อ

เรื่องซื้อขายเวร หัวหน้าสามารถแก้ปัญหาได้หลายวิธี ทั้งกำหนดเวลาทำงานขั้นต่ำสำหรับคนที่ขายเวรเยอะ กำหนดแนวทางเกี่ยวกับชั่วโมงการทำงาน เพื่อไม่ให้คนซื้อมากเกินไป ซึ่งเรื่องพวกนี้มันเป็นการ manage เกี่ยวกับกฏในหน่วยงาน

ผมว่าเรื่องเวรที่หัวหน้าเอามาอัด น่าจะเป็นแค่ 1 ใน หลายๆความขัดแย้งของผู้ตายกับหัวหน้า ซึ่งเรท่องแลกเวร ผมว่าหัวหน้าแค่ไม่ชอบด้วยเหตุผลอื่นๆ เลยพยายามเอามาทำเป็นประเด็นมากกว่า

เกิดแลกเวรแล้วชั่วโมงทำงานเกินกว่ากฎหมายกำหนด หัวหน้าก็ซวยอีกโดนทั้งบริษัททั้งลูกน้องเล่น แล้วดูจากที่เขาพูดแสดงว่าเป็นบ่อยพอสมควรนะ เคสแบบนี้ เอาแค่ประเด็นนี้นะอันอื่นยังไม่ได้ดู

ประเทศไทยไม่มีกฏหมายห้ามทำงานเกิน xx ชม หรือติดต่อกันเกิน xx ชม ครับ

มีแต่กฏในหน่วยงานเท่านั้น

แพทย์ พยาบาล เภสัช ได้รับการดูแลจากกฏหมายน้อยกว่าผู้ใช้แรงงานครับ

ดังนั้น หัวหน้าไม่ซวยจากกฏหมายแน่นอน

พูดยาก แชทที่แคปมาก็ดูfilterแต่คำว่าลาออก เราเลยได้อ่านเจอแต่คำว่าลาออกๆๆๆ

ภรรยาผมเหมือนกันครับ ช่วยคนอื่นบ่อย แต่พอจะขอหยุดวันธรรมดาเพิ่มเติม ไม่เคยมีคนช่วย 55+
ส่วนคนอื่นก็แบบลูกป่วย แม่ป่วย บลาๆ เค้าก็ใจอ่อนไปตลอด ผมเองก็บ่นเค้าบ่อย

ไม่แน่ใจว่าสำหรับอาชีพเฉพาะ จะถูกควบคุมด้วยกฎหมายเดียวกันหรือเปล่านะครับ
แต่ถ้าเป็น พ.ร.บ.คุ้มครองแรงงาน พ.ศ.2541 มันล๊อคไว้ที่ไม่เกินสัปดาห์ละ 48 ชั่วโมง(มาตรา 23)นะครับ