เป็นเรื่องที่อึดอัดใจมาสักพัก

ปัจจุบันผมอายุกำลังจะ 30 ทำงานรัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่ง รายได้รวมๆ ตกประมาณเดือนละ 30k ต้นๆ

ขณะที่แฟน อายุ 26 ทำงานเกี่ยวกับบัญชี ที่บ้านมีธุรกิจส่วนตัว และกำลังจะได้งานเป็นแอร์ที่สายการบินอันดับ 1 ของไทย

มีใครเคยคบคนที่ทำให้เรารู้สึกด้อยกว่ามากๆบ้างครับ

จัดการกับปัญหานี้อย่างไร

และคิดว่าระยะยาวจะมีผลต่อความสัมพันธ์อย่างไรบ้าง ยากไหมที่ครอบครัวเขาจะยอมรับเรา

มีแต่ผู้ชายป่ะที่คิดมาก ผู้หญิงหาแฟนรวยๆไม่เห็นเขาคิดอะไรเลย เอาไปอวดกันด้วยซ้ำ

ถ้าท่านรู้สึกแบบนั้น ท่านก็เพิ่มความพยายามเป็น 2 เท่าครับ ทำอะไรที่มากกว่าขึ้น อาจจะไม่ต้องเป็นตัวเงินก็ได้ครับ

ดูแลแฟนให้ได้มากขึ้นดีขึ้น แบ่งเบาอะไรที่ทำให้เขารู้สึกเบาใจได้มากขึ้น แล้วก็อยู่เคียงข้างเป็นคู่คิดคู่สร้าง ไปด้วยกันครับ ก็เพียงพอแล้วครับ

ผมแอบเชื่อส่วนตัวเองว่า แฟนท่าน คงไม่ได้คิดอะไรขนาดนั้นว่าท่านด้อยกว่าครับ เขาก็คิดว่าท่านดีที่สุดในช่วงณ เวลานี้สำหรับเขาแล้วครับ

มีแต่ผู้ชายป่ะที่คิดมาก ผู้หญิงหาแฟนรวยๆไม่เห็นเขาคิดอะไรเลย เอาไปอวดกันด้วยซ้ำ

ผู้ใหญ่ชอบคนมือไม้อ่อน ทำตัวอ่อนน้อมถ่อมตน ต่อให้ท่านมีเงินมหาศาล เขาก็ชอบคนถ่อมตน

ส่วนจะด้อยค่ากว่าแฟนมั้ย อยู่ที่แฟนท่านมองท่านแบบนั้นมั้ย ถ้าเค้าไม่ได้ด้อยค่าท่าน ก็อย่าคิดไปก่อนครับ

วันนึงถ้าเค้ารู้ มันจะเหมือนท่านดูถูกจิตใจเค้า ถ้าเค้าเข้าใจและยอมรับในสิ่งที่ท่านเป็นได้ ก็ไปต่อกันสบายๆครับ

รักอยู่ที่คนสองคนครับ ท่านยังทำงานรัฐวิสาหกิจ มีงานมีการทำ ไม่ได้ทำตัวแมงดาเกาะแฟนไปวันๆ ก็ไม่ใช่ปัญหาครับ

เพื่อนผมทุกวันนี้ไม่มีงานทำ เพราะแฟนมันไม่ให้ทำงาน ทำหน้าที่เป็นพ่อบ้าน ทำงานทุกอย่างในบ้าน

เลี้ยงลูก รับส่ง ทำกับข้าวดูแลครอบครัวอย่างเดียว

แฟนมันเป็นบอร์ดบริหารบริษัทไอทีเจ้าใหญ่ที่นึง เงินเดือนๆเดียวใช้สุรุ่ยสุร่ายได้ครึ่งปี

มันก็เคยมาถามผมแบบคำถามท่านเลย สรุปแฟนมันมีเงินเดือนมากกว่า มีหลายสิ่งที่ดีกว่า

แต่ไม่เคยด้อยค่ามันเลย เพราะรู้ว่ามันทำอย่างอื่นได้ดีกว่า ก็เลยให้มันทำในสิ่งนั้น

ครอบครัวก็มีความสุขได้

ไม่เคยคบกับคนที่ฐานะ โปรไฟล์ ดีกว่านะ

แต่มีเพื่อนที่สูงส่ง ร่ำรวย เก่ง โปรไฟล์ดี เป็นเจ้าของธุรกิจ เที่ยวต่างประเทศ ขับรถคันโต กว่าหลายคนมาก
สิ่งที่ควรทำเลยคือยินดี ไม่ใช่เอามาเปรียบเทียบกับตัวเอง

ประสาทจะกินเข้าซักวันนึงครับ ระเบิดเวลาชัดๆ สิ่งนี้มันจะกัดกินตัวท่านไปเรื่อยๆๆๆ

เขาเป็นถึงกับเจ้าของบ้านมีธุรกิจส่วนตัว กับกำลังจะเป็นไฟลท์แอนแทนเดนท์อันดับ 1 ในไทยทำไมเขาถึงยอมคบกันท่านล่ะครับ

ท่านคิดว่าท่านจะไม่มีดีอะไรเลยหรือ ??

ส่วนเรื่องครอบครัวจะยอมรับไม่ยอมรับ ผมไม่สนใจอ่ะครับ

พยายามเพิ่ม2-3เท่า ให้ทัดเทียมเค้า

หรือหาคนใหม่ที่ทัดเทียมตัวเอง ความอึดอัดใจอันนี้จะได้จบได้สิ้น

อยู่ที่แฟนและตัวท่านเองว่าเนื้อแท้ เป็นคนมองคนเท่ากัน เสมอภาคกันหรือป่าว

งานท่านก็มีทำ แล้วก็ดูมั่นคงดี เงินเดือนอาจจะไม่ได้เยอะ แต่มันก็ไม่น้อย เดี๋ยวก็ขึ้นเรื่อยๆ

ตราบใดที่เราไม่ได้ไปเกาะเค้ากินน่ะ ไม่ต้องกังวลไปหรอกครับ

ผมไม่รู้ว่าท่านกังวลเรื่องไหนแน่ เช่น กังวลว่าเราฐานะไม่สมกับเค้า

แล้วพออยู่ๆไป เค้าจะเห็นว่าเราไม่เหมาะกับเค้า แล้วไปหาคนใหม่

ถ้าเค้าจะทิ้งคุณเพราะเรื่องฐานะ หรือเรื่องอะไรก็ตามที่คุณแก้ไขมันไม่ได้ หรชรือมันไม่สมเหตุสมผล

ก็ต้องปล่อยไปอ่ะ แต่ถ้าท่านคิดว่า พอจะขยับขยาย หางานใหม่ที่มีผลตอบแทนมากขึ้นได้ ก็ลองดู

ยังไงดีอ่ะ มุมมองที่มองตัวเราเอง มันต้องไม่ดูถูกตัวเอง และ้วก็ไม่ยกยอตัวเองจนเกินไป

ฐานะอาจจะด้อยกว่า แต่เราดูแลเค้าดี ให้เวลา ใส่ใจ ซื่อสัตย์ ให้ความสบายใจเค้าได้

ตรงนี้มีค่ากว่าเงินอีกนะ

เคยเป็นครับ
ผม พนง เอกชน เงินเดือนไม่เยอะมาก แฟนเป็นซีเนียร์ ฝ่ายบัญชี
บริษัทยักษ์ใหญ่ เงินเดือนเยอะเลย

ตอบเริ่มคบกัน ผมนอยด์แหละ แฟนอยู่บริษัทใหญ่กว่า เงินเดือนดีกว่า ผมยังเคยพูดเลยว่า ถ้าเจอคนที่พร้อมกว่า เรายอมถอยให้ เพราะผมมีภาระ มีหนี้เยอะ

แฟนพูดว่าคนมาจีบนาง คนรวยก็มีมา นางรู้สึกไม่โอเคเลย อึดอัด แต่เค้าอยู่กับเราแล้ว สบายใจที่สุด เป็นตัวเองที่สุด

ถามว่าผมพยายามไหม เปลี่ยนงานมา 2 ที่แล้ว แต่เพิ่มได้แค่ตำแหน่งที่ดูดีขึ้น เงินเดือนไม่เท่าไหร่ แต่มีรายได้อื่นๆ ที่พอทำแล้วได้เงินเข้ามาประมาณเดือนละ 10K เพิ่มจากเงินเดือน ซึ่งนางก็เห็นว่าเราไม่ได้ไม่พยายามนะ

อย่าด้อยค่าตัวเองเลยครับ ผู้หญิงรักเราที่เป้นเราแหละ ถ้าเค้าจะไปจริงๆ ก็ต้องยอมรับว่าเราไม่ได้คู่กันจริงๆ

คนเราเกิดมาก็ไม่เท่ากันละ เขามี 100 ล้าน คุณจะต้องพยายามทะเยอทะยานให้เท่าเขาเลยหรือเปล่า ผมว่าไม่มีทางนะ

เขาเคยเรียกร้องให้คุณต้องทะเยอทะยานเพื่อยืนเสมอเขาหรือเปล่า ถ้าไม่เคย ก็เท่ากับเขาพอใจในสิ่งที่เป็นคุณ คุณคือคอมฟอร์ทโซนของเขา

พัฒนาตัวเองในทุกวัน เติบโตตามสายงาน ไม่ใช้ชีวิตให้อยู่บนความเสี่ยง ทดแทนสิ่งที่แฟนคุณขาดไป เป็นความสบายใจให้กับเขา แค่นั้นก็พอแล้วนะผมว่า

ส่วนใครจะมองว่าเกาะเมียแดก เกาะที่บ้านผู้หญิงกิน หนูตกถังข้าวสาร ก็เรื่องของมันเหอะ

และอีกอย่างระลึกไว้ตลอดว่า อย่าคิดว่าจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไป ความรักมันเปลี่ยนแปลงได้เสมอ ถ้าวันนี้คุณรวยพันล้าน คิดเหรอว่าเขาจะต้องอยู่กับคุณ

หากวันนึงต้องแยกจากกัน คุณทำเต็มที่แล้ว จะได้ไม่ต้องเสียใจทีหลัง

ถ้าตัวเองต่ำต้อยแสดงว่าต้องรักแฟนมากๆแน่ และเป็นคนคิดมากเช่นกัน

มันด้อยกว่ายังไงผมไม่เข้าใจ ทำรัฐวิสาหกิจด้อยกว่าเป็นแอร์ตรงไหนครับ

พูดตรงๆนะถ้าคิดมากเรื่องนี้ลองปล่อยให้เค้าไปเจอคนที่รวยกว่าดูครับ

แต่ถ้าเลิกกันไปแล้วแฟนใหม่ไม่ได้ต่างจากคุณจะมาบ่นเสียดายไม่ได้นะ

เค้าเลือกคุณเพราะมันเป็นตัวคุณ ไม่ได้เลือกเพราะเงินทองหรือฐานะดีแค่ไหนแล้ว

ผมเคยนอยด์เทียบตัวเองกับแฟนเก่าเมียว่าคนนู้นอาชีพการงานดี มีหน้าตามีในสังคม ส่วนผมเองทำธุรกิจส่วนตัว แล้วล้มไปทีนึงตอนโควิด เลยจิตตกแล้วคิดไปเองว่าถ้าเค้าไม่แต่งกับผม ก็คงไม่ต้องมาลำบากแบบนี้

ก็นอยด์อยู่พักนึงจนเมียรำคาญเลยด่าผมว่า ถ้าแฟนเก่ามันดีจริง ชั้นจะเลิกกับมันมาเอาแกทำไม สนใจแค่ตัวเองกับครอบครัวเหมือนเดิมก็พอ ไม่ต้องคิดอะไร ที่เหลือลำบากยังไงเราช่วยกันได้

ผมจึงหายบ้า กลับมาก้มหน้าก้มตาช่วยกันทำงานเลี้ยงลูกกันต่อ

แอร์การบินไทย ปัจจุบันไม่ได้รายได้เยอะขนาดนั้นอ่ะ

ผมเคยเป็นงี้ผมเลือกปล่อยเค้าไปเพราะรู้สึกว่า potential ของเค้าถ้าไปเจออะไรดีๆน่าจะไปได้ไกลกว่าคบกับผม

คือช็อตที่ทำให้ผมคิดว่าผมไม่คู่ควรกับเค้าแล้วคือช็อตที่ผมกำลังจะเรียนจบ ป.ตรี

และค้างค่าเทอมอยู่ประมาณ 2 แสน แฟนผมบอกเอาเงินมันไปจ่ายก่อนก็ได้

ผมนี่แบบกูโคตรกากเลย คือผมกับแฟนอ่ะทำงานแล้วทั้งคู่ครับ ส่วนผมหาเงินเรียนเอง

อายุก็ 20 ปลายๆกันแล้วตอนผมเรียน แต่อนาคตผมมืดมนเหลือเกินค่าเทอมแฟนยังจะจ่ายให้ แต่ผมไม่ได้เอานะครับ

สุดท้ายผมก็ขอเลิกกับเขาบอกไปตรงๆ เพราะผมไม่สามารถรับปากได้ว่าภายในกี่ปีเราจะมีอย่างงี้ๆ

สุดท้ายผมยังเสียใจยันทุกวันนี้ที่เลือกยอมแพ้ไม่สู้ให้ความสัมพันธ์ไปต่อ

ผมเชียร์ให้เจ้าของกระทู้สู้ต่อครับอย่าคิดมาก ไม่งั้นจะเสียใจอย่างผมถึงทุกวันนี้