1.ตามหลักศาสนาพุทธแล้ว วลีที่กล่าวถึงการ “ฝืนธรรมชาติ” เพื่อบรรลุนิพพานนั้นไม่ถูกต้องนัก

ในพุทธศาสนา การปฏิบัติธรรมเพื่อบรรลุนิพพานไม่ได้หมายถึงการฝืนธรรมชาติ แต่เป็นการเข้าใจและปฏิบัติตามธรรมชาติของทุกสิ่งที่เป็นอนิจจัง ทุกขัง และอนัตตา (ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ และไม่มีตัวตน) นิพพานคือการดับทุกข์และกิเลส ซึ่งหมายถึงการสิ้นสุดของการวนเวียนอยู่ในสังสารวัฏ ไม่ใช่การไป “ฝืน” อะไร แต่เป็นการละกิเลสและตัณหาที่เป็นเหตุของทุกข์ทั้งปวง

ดังนั้น พระพุทธเจ้าและพระสงฆ์ปฏิบัติธรรมเพื่อเข้าใจและปล่อยวางจากความยึดติด ไม่ใช่การฝืนธรรมชาติ แต่เป็นการเข้าใจธรรมชาติเพื่อปล่อยวาง



2.ตามหลักศาสนาพุทธ คนที่มีลูกสามารถบรรลุนิพพานได้ ไม่ได้มีข้อจำกัดในเรื่องการมีลูกหรือครอบครัว การบรรลุนิพพานขึ้นอยู่กับการปฏิบัติตามพระธรรมวินัย การละกิเลส และความเข้าใจในธรรมะ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับสถานะทางครอบครัวหรือชีวิตทางโลก

อย่างไรก็ตาม การเป็นคฤหัสถ์ (ผู้ครองเรือน) อาจมีความท้าทายมากกว่าในบางด้าน เพราะมีภาระทางโลกที่มากกว่าพระสงฆ์หรือผู้ปฏิบัติธรรมที่สละโลกีย์วิสัย แต่ถ้าคนที่มีลูกสามารถปฏิบัติธรรมและละกิเลสได้ ก็สามารถบรรลุนิพพานได้เช่นกัน



3.ศาสนาพุทธไม่ได้มีจุดประสงค์ให้ทุกคนบวช การบวชเป็นเพียงหนึ่งในเส้นทางการปฏิบัติธรรมที่ช่วยให้ละจากกิเลสและสิ่งรบกวนทางโลก แต่ไม่ใช่ข้อบังคับสำหรับทุกคน

ในพระพุทธศาสนา มีทั้งทางของ “คฤหัสถ์” (ผู้ครองเรือน) และ “สมณะ” (ผู้บวช) ที่สามารถปฏิบัติเพื่อบรรลุธรรมได้ โดยคฤหัสถ์สามารถปฏิบัติธรรมตามคำสอนของพระพุทธเจ้า เช่น การรักษาศีล 5 การเจริญสติ และการทำสมาธิ ซึ่งช่วยให้ละจากความทุกข์และบรรลุนิพพานได้โดยไม่ต้องบวช

การบวชในศาสนาพุทธเป็นการสละชีวิตทางโลกเพื่ออุทิศตนให้กับการปฏิบัติธรรมอย่างเต็มที่ ซึ่งเหมาะสำหรับผู้ที่ต้องการมุ่งตรงสู่การบรรลุธรรม แต่คฤหัสถ์ที่มีศรัทธาและปฏิบัติธรรมอย่างสม่ำเสมอ ก็สามารถก้าวหน้าทางจิตวิญญาณและเข้าถึงสภาวะที่สงบจากกิเลสได้เช่นกัน


4.ในศาสนาพุทธ ไม่มีคำสอนที่ระบุว่าไม่ต้องการให้สิ่งมีชีวิตเกิดขึ้น ความเกิดเป็นส่วนหนึ่งของวัฏจักรสังสารวัฏ (การเวียนว่ายตายเกิด) ซึ่งเกิดจากกิเลส ตัณหา และอวิชชา (ความไม่รู้) การที่สิ่งมีชีวิตเกิดขึ้นมาเป็นผลจากกรรมในอดีตชาติ และการเกิดซ้ำในวัฏสงสารเป็นที่มาของทุกข์

จุดประสงค์หลักของศาสนาพุทธคือการสอนให้เข้าใจธรรมชาติของทุกข์และการดับทุกข์ ซึ่งก็คือการหลุดพ้นจากวัฏสงสารและบรรลุนิพพาน การบรรลุนิพพานหมายถึงการสิ้นสุดของการเวียนว่ายตายเกิด ไม่ใช่การห้ามหรือปฏิเสธการเกิดของสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ

ในทางปฏิบัติ พระพุทธเจ้าสอนให้ละกิเลสและความยึดมั่นในตัณหา ไม่ได้หมายความว่าศาสนาพุทธต้องการให้หยุดการเกิดของสิ่งมีชีวิต แต่เน้นให้เข้าใจและยุติความทุกข์ที่มาพร้อมกับการเกิด การตาย และการวนเวียนในวัฏสงสารโดยการปฏิบัติตามธรรมะ



"คำตอบทั้งหมดที่ได้รับเป็นผลจากการใช้ ChatGPT 4.0 ซึ่งมีความสามารถในการประมวลผลข้อมูลจำนวนมากจากแหล่งความรู้ที่หลากหลาย รวมถึงหลักธรรมในพุทธศาสนาและข้อมูลอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง ความสามารถนี้ทำให้ ChatGPT 4.0 สามารถวิเคราะห์และตอบคำถามเชิงลึกเกี่ยวกับธรรมะได้อย่างถูกต้องและละเอียด ความแม่นยำในคำตอบเกิดจากการรวบรวมและประมวลผลข้อมูลเชิงพุทธศาสตร์จากแหล่งข้อมูลมากมาย เช่น ตำราทางศาสนาและข้อเขียนของผู้รู้ที่มีการเผยแพร่ต่อสาธารณะ ทำให้สามารถให้คำตอบที่เชื่อถือได้และสอดคล้องกับหลักธรรมะที่ถูกต้องตามหลักศาสนาพุทธ"

ChatGPT 4.0

LGBT บวชไม่ได้ครับ อีกอย่างคนที่บวชไม่จำเป็นต้องเป็นคนดี เพราะเจอมาเยอะละ

บวชกันหมดแล้วจะเอาไรกิน

พระพุทธเจ้า ยังต้องขอบินฑบาตร อยู่เลย

เป็นพระห้ามทำอาหาร หรือ ปรุงอาหาร

จะกินแต่ผักดิบเหรอ แบบนั้น ก็สุดโต่งเกินไป

ยังไง ก็ต้องมีคนบวชและไม่บวช ฝั่งบวช ก็ไปให้ถึงเป้าหมายคือนิพพาน

ส่วนฆราวาสก็ เป็นส่วนผลักดันให้พวกที่บวชถึงนิพพาน

เสร็จแล้ว ก็จะได้ผลลัพธ์ที่เรียกว่า บุญ พอสะสมบุญ มาเรื่อยๆ ก็จะถึงคิวตัวเองบ้าง ที่จะบวชและเป้าหมายคือนิพพาน กี่ชาติก็ว่าไป

มันเป็น วัฐจักรแบบนี้ ไม่ใช่ ทุกคนต้องบวช

เท่าที่ผมรู้สึก ผมว่าศาสนาพุทธไม่ได้ตั้งใจจะให้บรรลุุกันให้หมดจนมีเทวดาเต็มโลกแบบนั้นอะ ผมรู้สึกเหมือนว่าเค้าสอนเพื่อให้อยู่บนโลกนี้ด้วยมายด์เซ็ทที่พร้อมจะมีความสุขมากกว่า
เหมือนให้ตัดเรื่องทุกข์ๆออกจากชีวิต ปรับวิธีมองโลก ต้นเหตุของความทุกข์ไม่มีอยู่จริง เป็นแค่เพียงเราไปให้ความสำคัญกับมันจนกลายเป็นความทุกข์อะไรงี้ แบบที่ถ้าพระพุทธเจ้าเพิ่งมาเกิดสมัยนี้ก็มีโอกาสจะโดนแซะว่าแนวคิดโลกสวยอะ
แต่ด้วยการที่มันเป็นการสอนคนหมู่มากที่มีตั้งแต่คนฉลาดแบบเก็ตง่ายๆกับคนโง่ที่สุด แกเลยต้องบัญญัติอะไรมาเพื่อให้มันครอบคลุมที่สุด พอเวลานานๆไปมันก็เลยเพี้ยนจากเจตนาเดิมไปกลายเป็นอะไรก็ไม่รู้
เพราะงั้นสุดท้ายผมว่าแกไม่ได้ต้องการให้ทุกคนขึ้นสวรรค์ ไอ้เวียนว่ายตายเกิดอะไรนี่มันเป็นวัฏจักรธรรมชาติของสัตว์ มันไปบังคับไม่ได้อยู่แล้ว แค่เกิดมาแล้วมีชีวิตให้มันไม่มีทุกข์ก็พอ

ตามนี้เลย ตอนผมบวชพระอาจารย์ผมก็อธิบายประมาณนี้

เป็นคำถามที่โอกาสจะเกิดแบบนั้นแทบไม่มี

เหมือนถามเพื่อเอาชนะมากกว่าหาคำตอบ

อยากให้ลองศึกษาคำสอนของพุทธจริงๆ อย่าไปฟังจากคนอื่นนะครับเพราะมันโดนปรุงแต่งมาเยอะมาก

ตอบจากมือถือ​ อาจจะนัวๆหน่อยนะครับ

ถ้าทุกคนไปนิพพานได้หมด​ ก็ยังเหลือสัตว์อื่นๆเป็นล้านล้านชีวิต​ สัตว์พวกนั้นแหละครับที่จะวนมาเป็นคนอีกครั้ง​ และหาทางไปนิพพานกันต่อ​ ดังนั้นมันจะไม่มีวันสิ้นสุด

หรือถ้าโลกเราถูกอุกกาบาตรพุ่งชนแล้วสัตว์ตายหมด​ โลกหมดสภาพให้กำเนิดชีวิตไม่ได้​ สัตว์เหล่านั้นจะวาร์ปไปเกิดใหม่ในจักรวาลอื่น​แทน​ครับ

นรก​ สวรรค์​ พรหมโลก​ โลกมนุษย์​ เป็นรูปแบบที่ตายตัวของทุกโลกธาตุ​ (1โลกธาตุ​ เท่ากับ​ 1จักรวาล)​ ถ้าระบบดวงดาวในจักรวาลนั้นพินาศทั้งหมด​ ซึ่งท่านบอกว่าพังได้ด้วย​ ดิน​ น้ำ​ ไฟ​ หรือ​ ลม​ เราจะวาร์ปครับ​ ไปเกืดใหม่ในจักรวาลอื่นแทน

พระพุทธเจ้าจะไม่ลงมาเกิดหากโลกไม่เข้าเงื่อนไขต่างๆที่เหมาะสมกับกำลังของท่าน​ เช่น​ พระพุทธองค์จะไม่ทรงสอนคนที่ไม่มีศรัทธาเพราะเสียเวลาเปล่า​ ในตพราจะมีเงื่อนไขต่างๆระบุไว้ชัดเจน​ และบ่อยครั้งที่จักรวาลเกิดและดับไปโดยไม่มีพระพุทธเจ้าลงมาเกิดเลย​ เนื่องจากไม่เข้าเงื่อนไขจะสอนได้​ จักรวาลนั้นก็จะร้างพระพุทธเจ้าไปอย่างสิ้นเชิง​ ผู้คนจะเน้นฆ่ากันเอาชีวิตรอดแทน​ ซึ่งจะเป็นแบบนี้โดยปกติ​

สภาพของโลกโดยทั่วไป​ อ้างจากตำรา​นะครับ ระบุว่าการแตกดับของจักรวาลหลายสิบครั้งโดยหาความแน่นอนไม่ได้​ จึงจะเกิดมีพระพุทธเจ้าสักครั้งหนึ่ง​ โดยท่านต้องรอจนว่าโลกนั้นเข้าเงื่อนไขทุกอย่าง​ ดังนั้นจึงเป็นเหตุการณ์ที่ยากจะพบเจอครับ

พระพุทธเจ้ามีกำลังไม่เท่ากัน​ สำหรับองค์ปัจจุบันท่สนเน้นปัญญาจึงสะสมบารมีน้อยสุด​ คนที่มาเกิดก็จะเป็นไปตามบารมีคือดีบ้างไม่ดีบ้าง​ แต่ตามตำราว่ายุคขององค์ต่อไป​ ที่สะสมบารมีมาเยอะกว่าทุกๆองค์​ คนที่เห็นผิดจะไม่มาเกิดที่นี่​ ทำให้สมัยต่อไปคนจะไปนิพพานกันเยอะมาก​ แต่ก็ยังไใ่หมดโลกนะครับ​ อีกทั้งยังระบุว่าศาสนาพุทธจะสูญสิ้นเมื่อผ่านไป​ 2-3​ ชั่วอายุคนในสมัยนั้น

อ่านกันขำๆละกัน​ เพราะคำถามแนวนี้มันปลายเปิด​ เอาเป็นว่าจักรวาลแบบเราๆนี้มีพร้อมๆกันได้เป็นแนันต์ และพรุพุทธเจ้าในอดีตก็มีเป็นล้านพระองค์​ แต่ก็ยังไม่สามารถช่วยสัตว์ให้ไปนิพพานได้ทั้งหมด​ ดังนั้นไม่ต้องกลัวว่าเราจะไม่มาเกิดอีก​ครับ​ เพราะถึงหมดโลกนี้​ แต่โลกอื่นๆในจักรวาลอื่นๆ​ ก็ยังต้องดิ้นรนหาทางพ้นทุกข์กันอยู่

ศาสนาพุทธเป็นเรื่องของการปฏิบัติ​ ถ้าไม่มี​ ศีล​ สมาธิ​ ปัญญา​ เราก็จะไม่เข้าใจว่าท่านสอนอะไรกันแน่​ ต้องเริ่มที่ตัวเราปฎิบัติเอง​ รู้เห็นสภาพธรรมด้วยตนเอง​ แล้วจะค่อยๆเก็ทไปเอง​ ถ้าเอามาคุยผมว่าก็สนุกมากนะครับ​ แต่ก็จะไม่มีใครสามารถอธิบายให้เราเข้าใจจริงๆได้​ เพราะธรรมมีสภาพเป็นปัจจัตตัง​ คือรู้เองเห็นเองคนเดียว​

แล้วที่ผมบอกว่าต้องเริ่มจากศีล​ ก็เพราะมันคือฐานครับ​ ฐานปล่อยจรวดนี่แหละ​ สมาธิให้เป็นเชื่อเพลิง​ ส่วนปัญญาก็เป็นมันสมองในการขับเคลื่อน​ ต้องมากันให้ครบครับยานอวกาศของเราถึงจะออกนอกวงโคจรและไปสู่เป้าหมายที่ตั้งใจไว้ได้

ตอบครบมั้ยเนี่บ​ เอาเป็นว่าลงมือเองดีกว่าครับ​ ลองพิสูจน์เรื่องสมาธิดูก่อนก็ได้​ ของเก่าแต่ละคนพกมาไม่เท่ากัน​ บางคนนั่งปุ๊ปแสงวาบไปรู้เห็นอะไรตามตำราได้ทันที​ บางคนเป็นปีหลับตายังไม่เห็นแสงอะไรก็มี​ ผมว่าเอสง่ายๆตรงนี้ก่อน​ ค่อยๆพิสจน์คำสอนท่านด้วยตนเองตามกำลังที่เรามี​ ของแบบนี้มีคำตอบที่ชัดเจนรออยู่แล้ว​ แต่เงื่อนไขเดียวที่จะรู้ได้คือต้องลงมือเองครับ

ศีลสำคัญพระคือห้ามโกหก​ ถ้าไม่เชื่อสิ่งที่ท่านสอนก็ให้ลงมือปฎิบัติ​ครับ​ อย่าเชื่อความคิดตนเองจนกว่าจะได้ลงมือทำด้วยตนเอง​ หลักการเดียวกับวิทย์เลยคือท้าให้ลอง​ ท่านไม่โกหกเราแน่ๆแต่เป้าหมายที่พระพุทธองค์ต้องการคือเราต้องทำด้วยตนเอง​ ลงมือทำและเรียนรู้จากประสบการณ์ตรงของเราเอง​ นั่นคือทั้งหมดที่เราต้องทำครับ

แน่ใจนะว่าที่คุณยกมาคือพุทธศาสนาตามคำสอนพระพุทธเจ้า ไม่ใช่พุทธที่กลืนไปกับความเชื่อดั้งเดิมในแต่ละภูมิภาค เพราะเท่าที่ผมอ่านไม่เป็นจริงตามนั้นซักข้อ

1. ทุกคนบนโลกบวชหมด ช ญ LGBT+ เป็นพระเป็นแม่ชีหมด << ไม่ต้องบวชก็เรียนรู้คำสอนพุทธ สมัยพุทธกาลคนบวชพรามณ์ก็มาปฏิบัติโดยไม่ต้องเปลี่ยนศาสนา อย่างในปัจจุบันตอนผมไปวิปัสสนาของโกเอนก้า เจอคลิส/อิสลาม มาร่วมปฏิบัติด้วยบ่อยๆ

2. ทุกคนเลิกฆ่าสัตว์ เลิกกินเนื้อสัตว์ ช่วยกันปลูกผักกินผักไปจนหมดอายุขัย << ห้ามฆ่าสัตวใช่ แต่เลิกกินเนื้อไม่ใช่ไม่จำเป็น ขอแค่เราไม่ได้อาฆาตโดยตรงต่อชีวิตเขาก็กินได้ เช่น กินซากสัตว์ หรือ กินเนื้อสัตว์ที่เค้าฆ่ามาแล้ว

3. สุดท้ายมนุษย์สูญพันธุ์ไปจากโลก ทุกคนขึ้นสวรรค์ ไม่มีคนเลวคนบาป << พุทธไม่ได้จำกัดอยู่แค่มนุษย์ และ นรกสวรรค์ ไม่ได้เป็นสถานที่ให้เราขึ้นหรือลงไปได้ มันคือภพหนึ่งของจิต ซึ่งเราก็เจอภพต่างๆตั้งแต่ยังมีชีวิตอยู่แล้ว ส่วนชีวิตหลังความตายมันก็คือภพนึง สภาพในภพจะเป็นอย่างก็ตามสภาพจิตตอนนั้น แม้นิพพานก็คือภพนึงของจิตเหมือนกัน

4. นี่คือหลักของศาสนาพุทธป่าว ปิดจ๊อบเลยไหมครับ ไม่มีคนชั่วในโลกนี้ละสบายใจทุกฝ่าย << ไม่ใช่ พุทธเป็นเรื่องของปัจเจก ไม่ได้มีเป้าหมายร่วมอย่างคริสต์หรืออิสลาม ดังนั้นการไม่มีคนชั่วเลยไม่ใช่ปิดจ๊อบ เพราะจ๊อบมันคืองานเดี่ยว

5. หรือจะบอกว่ามนุษย์ตายไปเกิดเป็นสัตว์ เป็นพืช วนเวียนไม่มีจบ จนกว่าจะใช้กรรมของชาติก่อนๆหมด << อันนี้ก็ผิด การเกิดไม่ใช่เกิดเพื่อใช้กรรม แต่เกิดเพราะมีเหตุปัจจัยให้เกิด ซึ่งก็คือความยึดมันถือมั่นใน ขันต์5

6. แล้วถ้าเกิดโลกแตกไม่มีให้เกิดแล้วทำไงต่อ หรือไปเกิดดาวดวงอื่นไปใช้กรรมตอนเป็นเอเลี่ยน มนุษย์ต่างดาว << พุทธอธิบายว่า ภพ เกิดจาก อยัตนภายในกับภายนอกสัมผัสกัน จึงเกิดการรับรู้()ผัสสะ ไม่ต้องรอให้ถึงตายแค่อยัตนภายในคุณพังหมด อัยตนภายนอกก็จะไม่มี เพราะไม่สามารถเกิดผัสสะได้

7. คิดไปคิดมาสรุปศาสนาพุทธไม่ต้องการให้มีสิ่งมีชีวิตเกิดขึ้นรึเปล่า เพราะถ้าไม่มีสิ่งมีชีวิตก็จะไม่มีการทำบาป ทำกรรม << ไม่ใช่ แม้ตามคำอธิบายของพุทธการปลดความยึดมันถือมั่นในขันต์5 จะนำไปสู่การไม่เข้าไปรับขันต์5มาซึ่งเป็นเหตุปัจจัยให้เราเกิดทุกข์ตามมันหรือก็คือไม่กลับมาเกิดนั่นแหละ แต่นั่นไม่ใช่ความต้องการ เพราะหากทุกชีวิตทำได้มันจะเป็นของมันเอง ไม่ใช่เป้าหมายให้เป็น

<< หากถามเป้าหมายของพุทธ มันคือสอนให้คนยอมรับไตรลักษณ์(อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา)ว่าเป็นสัจจธรรม ให้ยอมรับ และแนะวิธีในการใช้ชีวิตให้จิตเราอยู่ในสัจจธรรมนั้นได้ เช่น อริยสัจ4

หวังว่าจะได้ประโยชน์

อย่าลืมอ่านคำตอบด้วยนะครับ

ยาวชิบ

ทำตามที่บอกก็ไม่ถึงนิพพาน ถ้าไม่รู้จักฝึกจิต ให้รู้จักทุกข์ ปฏิบัติให้พ้นจากทุกข์ครับ ไปสวรรค์ ไปพรหมก็ยังไม่สุดทางของพุทธศาสนา ถ้าเป็นพรหม เป็นเทวดาแล้วหมดบุญบารมีก็ต้องกลับลงมาใช้กรรมเก่าในโลกเบื้องล่างอยู่ดี สิ่งที่เคยทำไว้ทั่วดีและชั่วมันไม่หายไปไหนครับ

พระพุทธเจ้าทรงสอนให้ตัดทางแห่งทุกข์ คือ ละตัณหาที่เป็นเหตุแห่งการเกิดต่างๆ ไม่มีเกิดก็ไม่มีดับ ความอยากได้อยากเป็น ไม่อยากได้ไม่อยากเป็น และความหลงหรือความไม่รู้ จะได้ให้เกิดสิ่งที่จิตปรุงแต่งขึ้น อารมณ์ ความรู้สึก ความคิด ความทรงจำ ฯ เมื่อมีการเกิดก็ยังมีดับเสมอ ฉะนั้นไม่มีทางที่ทุกชีวิตจะพ้นจากการเกิดดับได้พร้อมกันแน่ครับ

เอาแค่ความรู้ของผมนะ หลักพุทธที่มีประโยชน์ พิมพ์ไม่กี่ประโยคก็จบเรื่องแล้ว

ไปเสียตรงเรื่องไร้สาระทั้งหลายที่เยอะจนแบบ เอิ่ม เปิดเจอปุปก็ เรื่องของคุณเถอะ กองไว้ตรงนั้นดีแล้ว

แล้วคนส่วนมากก็ได้แต่จับเรื่องไร้สาระมาถกเถียงกัน

ศาสนาพุทธเค้าไม่ได้อยากให้ทุกคนเป็นนักบวชนะ ที่อยากให้ทุกคนเป็นนักบวชอันนั้นมันอิสลาม ศาสนาเค้าไม่มีนักบวชเพราะถือว่าทุกคนเป็นนักบวช ส่วนศาสนาพุทธแยกหน้าที่กัน มีนักบวชที่คอยเผยแพร่ศาสนา และมีชาวบ้านที่เลื่อมใสศาสนา เจียดเงิน (ย้ำว่าเจียดเงินนะ ไม่ใช่ทุ่มทำบุญกันจนนักบวชรวยแบบปัจจุบันแบบนี้) มาเลี้ยงนักบวชให้นักบวชมีชีวิตอยู่ได้ แล้วก็ให้นักบวชมีแรงเผยแพร่ศาสนาต่อ มันก็สมดุลแบบนี้ เพราะงั้นถ้าทุกคนเป็นนักบวช ใครจะทำมาหากินเลี้ยงนักบวชล่ะ

ผมก็ไม่ได้เก่ง แต่พระพุทธเจ้าเกิดมาก่อนหน้านั้นอีกครับ แต่ ยังมีปัญญาไม่พอ ในการตรัสสรู้ ท่านบำเพ็ยเพียร มาต้องใช้คำว่า เป็นแสนชาติ ครับ กว่า จะถึงชาติที่ท่านตรัสรู้ได้

ถ้าเอาตามที่เขียน ท่านใช้เวลากว่า 4 อสงไข แสนกัป ถึงจะ ตรัสรู้ได้ในชาติสุดท้ายครับ และทำนายไว้ ผมก็จำตัวเลขไม่ได้ น่าจะราวอีก 6 พันปี ถึงจะมีคนอย่าง่ทานอีก

1.พระพุทธเจ้าก็มีลูกอย่าลืมก็ยังตรัสรู้ได้

2.การฝืนธรรมชาติไม่ใช่หลักคำสอนของศาสนาพุทธ แต่เป็นการให้เข้าใจตัวเองและปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ และให้ยอมรับมันเพราะงั้น LGBT+ ก็นิพพานได้โดยไม่จำเป็นต้องบวช

3.ถ้าจำไม่ผิดในยุคของพระพุทธเจ้าก็มีคนที่นิพพานได้โดยไม่บวชแต่เข้าใจหลักคำสอนอย่างท่องแท้

4.ต่อให้บวชหมดโลกไม่สืบพันก็ไม่นิพพานทุกคน ถ้าทุกคนไม่เข้าใจถึงหลักการมันอย่างท่องแท้

5.การบวชมันทำให้นิพพานได้ง่ายกว่าคนทั่วไปเพราะกฏต่างๆของการบวชทำให้ลดละเลิก แต่ที่บอกว่าง่ายไม่ได้หมายถึงว่าทำได้ง่าย แค่สภาพต่างๆมันเอื้อมากกว่าถ้าปฏิบัติตามกฏให้ได้ย้ำว่าถ้าปฏิบัติตามกฏให้ได้

6.พระพุทธเจ้าเข้าใจเรื่องนี้ดีว่าการไปบังคับให้คนมาเชื่อคำสอนอะไรแบบนี้นั้นยาก ก็เลยสร้างศีล 5 มา แค่คนสามารถปฏิบัติตามศีล 5 ได้ตลอดชีวิตแค่นี้ก็ดีมากแล้ว

7.พุทธไม่เคยไปบังคับว่าต้องบวชหรือต้องเชื่อคำสอน แต่ถ้ามีโอกาศศึกษาแล้วนำไปปฏิบัติก็เป็นเรื่องดี ไม่ปฏิบัติก็ไม่เป็นไร

8.สุดท้ายไม่ว่าศาสนาไหน หรือ คนไม่มีศาสนา คำสอนของพุทธก็เกี่ยวโยงกับทุกคนทุกศาสนาอยู่ดี เกิด แก่ เจ็บ ตาย ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค

เป้าหมายสูงสุดของศาสนาพุทธคือ ทำให้หลุดพ้น
หลุดพ้นจากอะไร หลุดพ้นจากความทุกข์

ไม่ใช่ไม่เหลือมนุษย์

ในโลกภูมิมีกายหยาบ กายละเอียด
มนุษย์ หมา กา ไก่ สิ่งมีชีวิตต่างๆ เรียกกายหยาบ

ผีสางนางไม้ เทวดา นาค คนธรรพ์ บังบด เปรต อสุรกาย เป็นกายละเอียด อยู่ที่ว่า กายละเอียดจะมีอะไรเจือปนอยู่ ก็ไปอยู่ตรงนั้น

บาปน้อย ก็ลอยขึ้นสูง บาปหนัก ก็จมลงต่ำ

ถ้าคนบวชหมดหลุดพ้นหมด มันก็เหมือนตักจิตออก1ขัน จากทะเลจิตที่มีมหาศาล

ตามความเข้าใจของผมนะ