ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับท่าน
ของผมคนในครอบครัว คนรอบตัว ก็มีอาการป่วยกันหลายคนจริงๆในปีนี้ บางคนก็จากไปแบบทันด่วนมากๆ
มันทำให้ผมปลงชีวิตจริงๆว่า มันมีกันอยู่แค่นี้จริงๆ ปกติเจอกันมักจะทะเลาะกัน หรือไม่ค่อยสนใจกัน
แต่ชีวิตคนเราสั้นจริงๆ เวลาที่มี ได้อยู่ด้วยกัน ควรใช้กันอย่างคุ้มค่าที่สุด มีอะไรก็ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน
เรื่องเก่าๆที่เคยไม่สบายใจต่อกัน ก็เปิดใจคุยกัน ขอโทษกันไป อย่าไปถือทิฐิเลย ปล่อยวางไปดีที่สุด
เพราะวันนึงที่เค้าจากไป ซึ่งพ่อแม่ผมหรือคนในครอบครัว ก็ว่ากันตรงๆ เวลาก็เหลือไม่มากแล้วเช่นกันครับ
ที่จะได้อยู่ด้วยกัน ควรใช้เวลานี้อย่างคุ้มค่าที่สุด เมื่อก่อนผมไม่สนครอบครัวเลย ห่วงแต่จะหาเงิน เน้นใช้ชีวิตคนเดียว ทะเลาะ พูดจากับคนที่บ้านคือไม่ดีเลย แต่พอเค้ารู้ว่าผมป่วย พวกเค้าก็เป็นไม่กี่คนที่เป็นห่วงเราจริงๆ
ผมโคตรเสียใจกับพฤติกรรมตัวเองในอดีตมากๆเลยครับ ที่ปฏิบัติตัวไม่ดีต่อเค้ามากมาย ทำให้เค้าเสียใจนับไม่ถ้วน
ทำให้ผม สัญญากับตัวเองไว้แล้วว่า ต่อไปนี้คือ จะให้ความสำคัญกับครอบครัวเป็นอันดับแรกจริงๆครับ
รักตัวเองให้มากๆดูแลสุขภาพ เห็นอกเห็นใจกัน เพื่อที่จะได้อยู่ดูแลพวกเค้าไปนานๆครับ
ขอแสดงความเสียใจกับท่านด้วยนะครับ ผมก็ขอเป็นกำลังให้ท่านผ่านช่วงเวลานี้ไปนะครับผม