คือกรณีเคสนี้ให้นับเป็นเคสสุดท้าย ถ้าเคสที่เกิดในปีหน้าเป็นต้นไป ให้นับว่ากรณีซื้อของมาขายหรือซื้อคอร์สเรียนเป็นการสมัครใจเองและไม่ควรจะมีการช่วยเหลือในเคสดังกล่าว

มันควรถูกปลูกฝังเป็นวาระแห่งชาติ หรือกระตุ้นให้ตระหนักรู้กันว่าไม่ควรมีใครตกหลุมพลางเรื่องขายฝันพวกนี้อีกต่อไป ถ้าใครจะยังไปโดนหลอกโดยสมัครใจ โดยหวังผลตอบแทนที่มันเกินจริงไปมากๆ พวกนี้เราควรปล่อยเขาไปและไม่ต้องช่วยเหลืออะไรอีกแล้ว

ไม่งั้นเราได้มีเจอเรื่องพวกนี้ทุกปี แล้วไอ้พวกแม่ข่ายก็ออกมาเป็นเหยื่อกันอยู่อย่างนั้นไป หรือการคิดแบบนี้มันผิดถูกยังไงบ้างครับ เพราะทุกวันนี้เราเชื่ออะไรใครไม่ได้เลยจริงๆเพราะมันไม่มีการกระตุ้นให้เราตะหนักรู้ทันเรื่องพวกนี้และพวกที่มันทำ มันก็เลยคิดว่าเดียวก็มีเหยื่อเรื่อยๆ แต่ถ้าเราฝังความคิดเท่าทันเข้าไปมันก็จะได้ลดน้อยจนในที้สุดหาทางหลอกคนได้น้อยมากๆไปเอง

ผมว่าหลังจากกรณีนี้จะมีกลุ่มนึงตื่นรู้ ส่วนอีกกลุ่มตื่นเต้น

ถ้ามุมมองส่วนตัว ผมว่าคนละเรื่องคนละประเด็นครับ ระหว่างเยียวยา กับให้ความรู้
ผมเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งที่จำเป็นต้องให้ความรู้กับประชาชนทั่วไปเป็นอย่างมาก ไม่ใช่แค่เรื่องนี้ แต่ในทุกเรื่องที่ต้องพัฒนามาตั้งแต่ให้ความรู้เลย แต่การให้ความรู้ทำคู่กันกับการเยียวยาได้
ในอีกมุมนึง ผมก็ยังมองว่าจำเป็นต้องให้ความช่วยเหลือเยียวยา"ซึ่งจำเป็นอย่างยิ่งที่ไม่ใช่ตั้งงบคืนเงิน" แม้จะเชื่อโดยบริสุทธิ์ใจว่ากว่าค่อนลงทุนเพราะความโลภก็ตาม แต่อาจจะเป็นการอำนวยความสะดวก ตามยึดทรัพย์มาหารคืนให้ผู้เสียหายหรืออะไรก็ว่าไป แต่การบอกว่าตัดผู้เสียหายออก แล้วไปตั้งต้นให้ความรู้ใหม่กับเคสอนาคต ผมมองว่าเหมือนการบูชายันต์คนที่เราไม่ตั้งหลักจะสอน(ทั้งๆที่ควรทำมานานมากแล้ว) แล้วเอาตัวอย่างไปขายความรู้มากกว่าครับ
ซึ่งผมมองว่าสองเรื่องนี้ ไม่ได้จำเป็นต้องตัดเรื่องใดเรื่องนึง แต่ควรทำทั้งสองอย่างพร้อมๆกันด้วยซ้ำ

ผมว่าควรช่วยเหลือแค่ ค่าธรรมเนียมศาล หาทนายหรือการฟ้องร้องครับ แต่การคืนเงินเป็นหน้าที่ของผู้ต้องหา ไม่ใช่ตั้งงบส่วนกลางเยียวยา คนละเรื่องกัน ส่วนใครโง่ต่อก็ดูแลกันเองแต่ละครอบครัวครับ บ้านไหนคุมพ่อคุมแม่ไม่ได้ แนะนำว่าไปฟ้องศาลสั่งดูแลทรัพย์สินเอาน่าจะดีกว่า บางบ้านพ่อแม่ก็ใช่ว่าจะพูดรู้เรื่อง (บ้านผมคือหนึ่งในนั้น)

ควรมีการช่วยเหลือ แต่ช่วยเหลือในแง่ทางกฎหมาย เท่านั้น

ถ้าให้เป็น เรื่องว่าสมัครใจเอง ผมเกรงว่า จะเป็นข้อความนึง ที่เหล่ามิจฉาชีพ จะเอามาใช้ประโยชน์เต็มที่


ส่วนในเคสที่น่าเห็นใจ อันนั้นคือภาคสังคม ที่ว่าเป็นเคสๆไป


ในอนาคต ผมเชื่อว่า มันก็มี บ. แบบนี้ เกิดมาใหม่ กับมุขใหม่ๆ อยู่ดี หรือมุขเดิมๆก็ยังใช้ได้ดี

ถ้าจะให้ลดความสูญเสีย ก็ต้องพึ่งหน่วยงานรัฐ ที่ต้องเข้มข้นในการตรวจสอบ บริษัทที่มาแนวๆนี้
(ขายตรง)

ตั้งแต่เริ่มจัดตั้ง ดำเนินธุรกิจ รวมถึงสังเกตุรายได้ สตอคคงคลัง

อาจจะแบ่ง เป็นตัวเลขระดับรายได้ต่างๆ เข้าตรวจสอบให้ถี่ มากกว่าบริษัทที่ทำการค้าขายทั่วไป



มุมมองส่วนตัว นะครับ

พูดถึงแชร์ลูกโซ่ก่อนหน้านี้นะ เพื่อนผมคนนึงโดนไปหลายแสน เรียกร้องให้ช่วยเหลือ แต่ก่อนหน้าที่จะโดนคือมาชวนผมไปเป็นดาวน์ไลน์ต่อ บางคนนี่ก็คือกะจะเข้ามาล่าคนอื่นเหมือนกันแหละ แต่ผิดจังหวะ พอพลาดมาก็เล่นบทเหยื่อ

ปล. ไม่นับพวกที่โดนหลอกจริงๆนะ อันนี้มีเยอะ โดนแม่ข่ายหลอกให้ตุนของ อันนี้น่าเห็นใจจริง

ถ้าขายได้กำไรเอาเอง ขายไม่ออกโดนหลอกจะเอาเงินคืน
มันก็ง่ายเกินปาย
ปล หมายถึงเอาเงินคืนจากรัฐนะ

ตอนขายได้ขอบคุณตัวเองที่ เปิดโอกาสให้ตัวเอง ขยันบลาๆ มีวันนี้ได้
พอลงทุนแล้วขาดทุน ขออนุญาตฟ้องโดนหลอก โดนบังคับ