ชอบบรรยากาศที่แฟนบอลตบตีกันเองระหว่างทีมลุ้นแชมป์
ออกตัวก่อนคือผมอิจฉาครับ...ที่ข่มกันด้วยเรื่องผลงาน เรื่องสถิติ ด้วยวิธีการและแนวทางการเล่น
คือความเป็น Rival ด้วย Competitive มันคุกรุ่นแบบมี Class ดี ทีใครทีมัน วันของใครวันของมัน
แต่การที่จะไปยืนในจุดนั้นได้ ทีมที่ผมเชียร์นี่ยังอีกห่างไกลเลย จะไปสัมผัสบรรยากาศแบบนั้นได้อีกเมื่อไหร่หว่า
ช่วงที่ Man U รุ่งเรือง ยอมรับว่าไม่ได้รู้สึกถึงความเป็นอริระหว่าง Man U กับ Liverpool เสียเท่าไหร่
แถมแดงเดือดก็จืดบ่อยมาก...
แต่เข้าใจในมุมที่ต่างประเทศให้ราคา เพราะเป็นทั้งเรื่อง Historical และ Competetive ผสมกันไป
แต่ผมทันช่วงที่เดือดปุดๆกับ Arsenal และตอนนั้นเป็นผ้าขาว มันเชียร์สนุกมากจริงๆ
เฮ้อ...แต่ก่อนต่อให้ชีวิตประสบความทุกข์ขนาดไหนก็จะมีเรื่องฟุตบอลช่วยเยียวยาจิตใจให้ร่าเริงได้บ้าง
แต่ปัจจุบันนี่นอกจากความทุกข์ในชีวิตจริงแล้ว ฟุตบอลยังซ้ำเติมอีก