โดยส่วนตัวทุกวันนี้ยึดหลัก อะไรที่มัน toxic ก็เอาตัวเองออกมาจากตรงนั้น

คำขอร้องที่โดนปฏิเสธมาโดยตลอด จะให้แก้ก็คงยากแล้วล่ะ

เราแก้ไขคนอื่นไม่ได้ แต่เราแก้ไขตัวเราเองได้ครับ

เก่งนะครับ ทนมาได้ตั้งนาน ยอมใจ
ถ้าคิดว่าไหว ลองแยกออกไปอยู่กับลูกสองคนดูสิครับ ถ้าเขาปรับปรุง​ตัวจริงก็อาจให้โอกาสอีก แต่ถ้ายังไม่ดีขึ้นก็แยกถาวรไปเลย

ส่วนตัวผมเป็นพ่อ และเป็นคนดื่มเหมือนกัน ผมมองว่าเค้ายังทำหน้าที่พ่อได้ไม่ดีพอนะ

- หน้าที่พ่อไม่ใช่แค่ดูแลลูกไปวันๆ แต่หมายถึงการวางรากฐานอนาคตของลูกด้วย
- คนเป็นพอ่ถ้าจะดื่ม ต้องรู้ตัวเองว่าดื่มวันไหนเวลาไหนได้บ้าง ไม่ใช่ดื่มจนหมดสภาพแล้วภรรยาต้องมาพากลับ
- จะดื่มแต่ละทีต้องพร้อมเสมอถ้าลูกเจ็บไข้ได้ป่วยกลางดึก ต้องพาลูกและภรรยาไปโรงพยาบาลได้
- เป็นพ่อคนแล้วไม่ใช่แค่ทำงานไปวันๆ แต่ทำแล้วต้องคิดถึงอนาคตของครอบครัวด้วย อีก 5 ปี 10 ปีข้างหน้าจะเป็นยังไง จะส่งลูกเรียนที่ไหน จะเก็บเงินเกษียณไม่ให้เป็นภาระของลูกยังไง

ถ้าถึงขนาดลูกพูดแล้วยังเลิกไม่ได้นี่หนักมากนะครับ
ปล ถ้าเค้ามีใจอยากเลิกจริงยื่นคำขาดให้ไปรักษาที่รพ.ดูครับ หรืออาจจะลองโทรเบอร์สายด่วนเลิกเหล้า(1413) สายด่วนเลิกบุหรี่(1600) ดูก่อนก็ได้
แต่ถ้ายังเบี่ยงไปเรื่อย อ้างว่ารอบนี้จะเลิก แต่ไม่ยอมไปรักษา ก็คงต้องมาตัดสินใจจริงจังแล้วครับ ว่าครอบครัวที่มีพ่อ(แบบนี้)กับไม่มี อย่างไหนจะดีกับลูกมากกว่ากัน

ปล2 ถ้าแฟนคุณเข้ามาอ่าน อยากบอกว่าถึงสูบบุหรี่ข้างนอก กลิ่นที่ติดตามตัวก็ส่งผลให้คนรอบตัวคุณเป็นหอบหืดภูมิแพ้ในอนาคตได้นะครับ (3rd hand smoke) ส่วนเรื่องเหล้า เรื่องกัญชา ถ้าวันใดที่คุณขาดสติหรือหลอน แล้วทำอะไรที่ผิดพลาดกับลูกเมียของคุณ ถึงตอนนั้นมาสำนึกเสียใจก็สายเกินไปครับ

ถ้าบอกว่าข้อดีคือใจเย็นกับลูก รักลูกมากจริงๆ แค่เลิกเหล้าเลิกบุหรี่ทำไมจะทำให้ไม่ได้ ไม่ใช่แค่สุขภาพที่จะอยู่กับลูกไปนานๆแต่มันคือตัวอย่างที่ดีให้ลูกเห็น หรือแม้กระทั่งค่าใช้จ่ายที่หมดไปก็เอามาส่งเสริมอนาคตที่ดีให้ลูกได้

ประสบการณ์ตรงของผมเองตอนเด็กๆสมัยอนุบาลแม่ให้ไปขอพ่อให้เลิกเหล้าเลิกบุหรี่ พ่อผมก็ใจแข็งเลิกให้ได้ อาผมก็เสียเพราะติดเหล้า เมียทนไม่ไหวหนีไป ลูกตัวเองต้องไปฝากพี่น้องเลี้ยง ข้างบ้านที่อยู่สมัยเด็กๆก็ทะเลาะกันจนได้ยินบ่อยๆ เวลาไม่ดื่มก็เป็นพ่อที่ดีรักลูกมากกก พอดื่มไปกว่าจะกลับมาบ้านกลับมาก็ทะเลาะกับเมียบ่อยมาก สุดท้ายอายุสั้นเสียไปตั้งแต่ยังสี่สิบกว่าๆเอง ลูกที่โตมาในสภาพแวดล้อมแบบนั้นจิตใจจะเป็นยังไง

เวลาไม่ดื่มก็ดูเป็นคนปกติเหมือนจะรักลูกกันทั้งนั้นแหละครับ แต่ถ้าเรื่องแค่นี้เอาชนะใจตัวเองไม่ได้อย่าไปแก้ตัวให้เลยว่ารักลูก

ในฐานะที่อยู่กับคนแบบนี้มาตั้งแต่เกิด

เกิดจริงๆ เพราะคือพ่อผมเอง

พ่อผมเมาจนเสียเงินไปมากมาย

ทั้งเงินหาย ของหาย ขับรถชน

แต่ไม่รู้บุญหรือกรรม เพราะพ่อผมไม่เคยต้องเข้าโรงบาล

พ่อเมาทุกวัน ตั้งแต่เกิดจนผมอายุสามสิบกว่า

เชื่อมั้ย อะไรก็ทำให้พ่อผมหยุดกินเหล้าไม่ได้

จนสุดท้าย พ่อผมหยุดได้เพราะอะไรรู้มั้ย

เพราะเส้นเลือดหัวใจตีบ ต้องไปทำบอลลูน

บอลลูน คือมันต้องรักษาแบบสดๆ ไม่มีการวางยาสลบ

และก่อนจะไป คือหายใจไม่ออก คือใกล้ความตายที่สุดในชีวิต

นี่แหละ คำว่าไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา มันเป็นแบบนี้

และผมเชื่อว่าคนขี้เมาทุกคน เป็นหมด

(คนชอบกินเหล้า กับคนขี้เมาไม่เหมือนกัน)

ถ้าคุณอยู่กับแฟนไป คุณก็จะเหมือนผม

คือถ้าแฟนคุณไม่แก่จนล้มป่วยหนัก

เค้าไม่มีวันหยุดแน่นอน เพราะเค้าจะหลอกตัวเองไปเรื่อยๆ

คนขี้เมา สมองมันชินกับการไม่ใช้สติครับ

สมองก็เป็นอวัยวะชนิดนึง มันต้องมีการใช้งานมันถึงจะพัฒนา

แต่คนขี้เมา แอลกอฮอล์มันจะกดสมองไว้

นานๆเข้า สมองมันก็อ่อนแอ

เค้าไม่มีวันคิดได้ง่ายๆหรอก ผมมั่นใจเลย

ถ้าคุณจะทนรอให้เค้าเลิก คุณก็ต้องรอไป 30 หรือ 40 ปี

จนกว่าแฟนคุณจะแก่แล้วไม่ไหว เหมือนพ่อผม

เกินไปครับ คือทนมาเกินไปอ่ะ แต่ก็เข้าใจได้ว่ามีลูกแล้ว ก็ต้องให้โอกาส แต่ถ้ามาขนาดนี้ก็พอเถอะครับ

ถ้าคุณรักลูก ควรเลิกครับ

หากเลิกไปแล้วเขาปรับตัวได้จริงๆ ค่อยพิจารณาอีกที

อันนี้คือ ติดเหล้านหนักเลย ต้องพาไปบำบัดมั้ยครับ
จากเลิกเป็นลดมั้ย หรือลองแล้วก็คุมตัวเองไม่ได้เหมือนกัน

ลูปที่คุณเจอคือถ้าสุดท้ายคุณไม่ใจแข็งจริงๆ ก็จะเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ

ผมคิดว่าสามารถเลิกออกมาก่อนแล้ว แยกใช้ชีวิต และหน้าที่ พ่อแม่ก็สามารถทำได้ต่อไป
ทีนี้หากถึงเวลานึง อาจจะ 1 ปี แล้วแฟนคุณสามารถเลิกได้จริงๆ ก็ลองกลับมาคุยเรื่องสถานะอีกที

ความสุขของเขาดูเหมือนจะไม่น่าจะใช่ครอบครัวนะครับ เขาน่าจะรักตัวเองที่สุดล่ะแนวนี้ เอาความอยากมาเป็นที่ตั้ง เอาครอบครัวมาลำดับท้ายๆ ผมเดาว่าสุดท้ายคุณคงไม่เลิกหรอกผมว่า เพราะคุณคงคำนึงถึงหลายๆอย่าง ยังไงก็เป็นกำลังใจให้เขาคิดได้ในสักวัน วันที่มันยังไม่สายเกินไป

ถึงฝ่ายชาย

เมียคุณอึดอัดขนาดนี้แล้ว
ได้เวลาคุณเสียสละความสุขส่วนตัวเพื่อครอบครัวแล้วล่ะครับ

ตอบจากตัวเองนะครับ ผมสายเที่ยวสายดื่ม และสูบบุหรี่จัดมากๆ ปรกติวันละ 2ซอง ถ้าวันไหนดื่มมี 3-4 ซอง
และเป็นดื่มหนักมากๆ สัปดาห์ละ 4-5 วัน ดื่มทีต่ำๆตี 1-2 ถ้า ศ ส คือยันหว่าง และมีเรื่องผู้หญิงมาประจำ

ใช้ชีวิตแบบนี้มาเกือบ 20 ปี จนเมื่อ 6 ปีที่แล้วแฟนผมท้อง ผมเลิกทุกอย่างแบบหักดิบโดยที่แฟนไม่ได้ขอเลยครับ
พอมีความรู้สึกว่าจะเป็นพ่อคน พลังใจมาจากไหนก็ไม่รู้ครับ ทิ้งเลิกทุกอย่างแบบเพื่อนๆ งง กันหมดทำได้ยังไง

ปัจจุบันลูกผม 5 ขวบ คบกับแฟนคนนี้มา 22 ปีละ ที่ผ่านมาก็ทำให้เค้าทุกข์ใจมามากมาย แต่ก็ผ่านกันมาได้เพราะความรักที่เค้ามีให้ผมนั่นหล่ะ

แต่ลึกๆ ผมคิดว่าถ้าเปลี่ยนตัวเองไม่ได้หลังมีลูก เค้าก็คงจะไม่ทนกับผมแล้ว พลังของความรักที่มีให้ลูกมันยิ่งใหญ่จริงๆนะ ยิ่งคนเป็นแม่ด้วย ถ้าผมทำตัวแย่จนลูกไม่โอเค เค้าคงจะขอแยกทางแหละ และผมเข้าใจนะ เพราะวันนี้ผมเองในฐานะพ่อก็อยากให้ลูกได้รับแต่สิ่งดีๆ (ทุกวันนี้ยังกัดกับแฟนเรื่องการสอนลูกอยู่เลย)

สรุปผมเชื่อว่าถ้าเค้ารักคุณ และลูกมากพอ เค้าจะเปลี่ยนตัวเองได้ครับ แต่คนเราบางทีไม่สูญเสียมักไม่สำนึก ถ้ารักเค้าอยู่ก็ลองให้โอกาสเค้าดู ถ้ายังผิดคำพูดอีก ก็ค่อยลองห่างๆกันดู เผื่อเค้าจะคิดได้ว่าถ้าสูญเสียสิ่งสำคัญไปมันจะแย่แค่ไหน

ปล.ผมก็อ้วนและกรนหนักมาก อันนี้ต้องให้หมอช่วยครับ ให้แฟนไปปรึกษาหมอหู คอ จมูกนะ ของผมรักษาโดยการใช้เครื่อง cpap ไม่มีการกรนอีกเลยตั้งแต่วันแรกที่ใช้ และคุณภาพชีวิตดีขึ้นมากครับ มีพลังงานต่อวันเยอะขึ้นมากๆ เพราะการกรนมันมักมีภาวะหยุดหายใจขณะหลับร่วมด้วย ทำวห้ระหว่างวันมันอ่อนเพลียมาก เลยต้องพึ่งการสูบหรือดื่มเพื่อกระตุ้นสมอง
ตั้งแต่ใช้เครื่องมาปีกว่า น้ำหนักลดมาจะ 20 กิโลละครับ

ก่อนอื่นต้องขอชื่นชมนะครับ คุณเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งและอดทนมาก

ผมขอแบ่งเป็นส่วนๆ

ฝั่งเราเอง ต้องบอกว่าเราไม่ผิดเลยที่รู้สึกและคิดแบบนี้เพราะคนที่จะใช้ชีวิตร่วมกันกับเรา เราควรคาดหวังกับเค้าได้และที่สำคัญ ความคาดหวังของเรามีแต่สิ่งดีๆทั้งนั้น ดีต่อตัวเค้า ดีต่อตัวเรา ดีต่อลูก แต่เค้ากลับไม่เห็นตรงนี้และทำตัวน่าผิดหวัง

ฝั่งแฟน ผมสงสัย ทำไมเค้าถึงทำพฤติกรรมข้างต้นมากขึ้นเรื่อยๆ เคยคุยกันมั้ยว่าทำไมถึงดูดบุหรี่เยอะและดื่มจัดจนเสียการเสียงาน เครียดหรือมีปัญหาตรงไหนมั้ยแล้วแก้ไขได้รึเปล่า แค่สันนิษฐานนะครับ เค้าอาจจะมีอะไรในใจอยู่ก็ได้แต่ด้วยความเป็นผู้ชายมันอาจจะทำให้ปากหนักเลยไม่กล้า ไม่อยากพูด

ความคิดผมนะครับ ผมมองว่าแฟนอาจจะเห็นแก่ตัวและรักตัวเองมากเกินไป ตอนเป็นแฟนยังพอเข้าใจได้ แต่ในเมื่ออยู่ด้วยกันจนมีลูกแล้ว เรื่องพวกนี้มันควรเลิกด้วยซ้ำ แต่เข้าใจได้ถ้าเลิกไม่ได้แต่อย่างน้อยมันควรจะเพลาๆลงบ้าง แต่นี่มีแต่หนักขึ้น มันไม่ใช่ละ

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เราก็ต้องพิจารณาตัวเราด้วยว่าตัวเรามีพฤติกรรมอะไรที่อาจทำให้เกิดปัญหาในการใช้ชีวิตครอบครัวมั้ย เราอาจจะไม่รู้ว่าบางพฤติกรรมอีกฝั่งอาจจะไม่โอเคก็ได้

สุดท้ายนะครับ ขอให้เปิดอกคุยกันแบบจริงจังไปเลย บอกเค้าว่าเรารักเค้ามากแค่ไหน เราอยากใช้ชีวิตกับเค้า อยากมีครอบครัวที่สมบูรณ์ อยากให้เค้าเปิดใจคุย จากนั้นก็เล่าความรู้สึกของเรา ว่าเรารู้สึกยังไงกับพฤติกรรมเค้าและทำไมเค้าทำพฤติกรรมแบบนี้ แล้วหาทางแก้ไข

แต่ถ้ามันเกินเยียวยาจริงๆ ก็ควรถอยออกมา การเจอเหตุการณ์แบบนี้ซ้ำๆ มันบั่นทอนกำลังใจและพลังชีวิตมากๆของทั้งตัวเราและลูกที่อาจจะต้องมารับรู้ในอนาคต

เป็นกำลังใจให้นะครับและขอให้คุณผ่านพ้นเหตุการณ์เหล่านี้ไปได้ด้วยดี สู้ๆครับ

ขอให้คุณเจอชีวิตใหม่ที่ดีนะครับ

เป็นกำลังใจให้

คุณไม่ผิดครับ คุณอดทนมาพอสมควรแล้ว ให้โอกาสเค้ามาก็หลายครั้ง แต่ยังเป็นสภาพเดิม เจอแบบนี้ตลอดโคตร toxic เลย และ ยิ่งถ้าติดจนขาดความรับชอบ หรือ เสียการเสียงาน มีแนวโน้มสูงที่ยิ่งอายุมากจะยิ่งหนักกว่าเดิม

เห็นเค้าเล่น SS ด้วย อยากจะบอกเค้าว่า ผมเคยอยู่ในสภาพแวดล้อมคนที่เป็นแบบคุณเชื่อผมเถอะคนที่อยู่รอบข้างๆโคตรอึดอัด เสียสุขภาพจิต เสียเงิน มีแต่ผลเสียทั้งนั้นเลย ถ้าคุณอยากเลิก คุณสามารถทำได้ สิ่งสำคัญคือใจคุณต้องอยากเลิกจริงๆ