ถ้าจะถามถึงพัฒนาการของฟุตบอลของญี่ปุ่นในช่วงประมาณ 30 ปีที่ผ่านมานี้ การเปรียบเทียบรายชื่อนักเตะในทัวร์นาเมนต์ฟุตบอลโลกในปี 2002 และ 2022 ของทีมชาติญี่ปุ่นถือว่าเป็นเครื่องบ่งบอกได้ชัดเจนมากๆ และวันนี้จะพามาดูเส้นทางการเติบโตและแนวทางที่น่าเอาเป็นแบบอย่างของหนึ่งในประเทศที่คนไทยรักมากๆอย่างญี่ปุ่น มาดูไปพร้อมๆกันกับออฟ เดอะ บอล

ของเราปู่คราเมอร์ที่วางโครงให้เจแปนอยุ่ในมือแล้วแท้ๆ แต่คิดแบบไทยๆจนไม่ได้เห้ไรกลับมา

ล่าสุดก็ปู่เวงเกอร์อุตส่าห์ทำไว้ดีแท้ๆ

Talent ID โครงการนี้ไปต่อมั้ยละ
อยากให้โครงสร้างเยาวชนดีกันนิ

ของผู้หญิงยังทำต่อ

ปู่คราเมอร์ ปู่เวงเกอร์ หรือจะสู้แนวคิดไทยๆ

คัดบอลโลก 4 ปีข้างหน้า


เชื่อดิ เดี๋ยวคนไทยก็จะกลับมาพูดเรื่องเดิมๆ ที่บ่นๆกัน อีกอยู่ดี


เอาแค่เลิกกั๊ก ปล่อยให้นักบอลออกไปสู้แย่งชิงกับตำแหน่งตัวเองในต่างแดน
ก็ยังไม่ปล่อยกัน เพราะได้ค่าตัวไม่ตามเป้า สุดท้ายฟอร์มก็ตกตามคุณภาพลีค
แล้วจะก็ปล่อยฟรีตามระเบียบ

สโมสร ไม่ได้เงิน ส่วนทีมชาติไม่ได้ใช้นักเตะที่มีคุณภาพที่มากกว่า คนอื่นๆในลีค

บ้านเราปั้นใครก็ปั้นคนนั้นยาวๆ หน้าใหม่ๆก็รอไปก่อน


จะเดินตามเวย์นั้นเวย์นี้ แต่สุดท้ายก็ไม่พ้นไทยเเลนด์เวย์
เกมรุกไม่ไหว เกมรับไม่เอา ร่างกายบอบบาง แต่มีคำคมเป็นเลิศ

เรื่องนี้ไม่ใช่แค่นักบอลอย่างเดียว สมาคม เจ้าของทีม พวกกรรมการ แฟนบอล มันก็ต้องช่วยกันด้วย
รัฐบาลเองก็เช่นกัน ทำสนามกีฬาการแข่งขันให้ได้มาตรฐาน ถนนหนทาง ระบบคมนาคมให้ดี มันก็ช่วยดึงคนไปสนามได้เยอะ ไม่ใช่แค่ฟุตบอลชนิดเดียวนะ กีฬาอื่นๆก็ได้อานิสงค์เรื่องนี้ด้วย พูดไปก็ไม่พ้นเรื่องการเมืองของบ้านเราอีกอยู่ดี