ไม่มีอวกาศครับ อยุ่ไทยนี่ล่ะ

ผมเห็นตัวอย่างหนัง ภาพหรือองค์ประกอบในหนัง ก็ดูดีนะครับ

แต่ผมมีปัญหาอย่างนึง เกี่ยวกับหนังไทย คือ 90% ผมไม่อินกับการแสดง ของนักแสดงไทย หรืออาจเป็นเพราะบท ที่ทำให้เราเข้าไม่ถึง

ถ้าย้อนกลับไป ที่ผมอินๆ the letter , ชัตเตอร์ , บุปผา1 , กวนมึนโฮ , โหมโรง
นอกนั้น คือไม่อินตามจริงๆ

เห็นว่าได้แรงบันดาลใจจาก cloud atlas

ถ้าทำถึงเรื่องนั้นจะดีมาก

ผมคิดว่าส่วนนึงอาจจะเรื่องนายทึนด้วยที่ไม่ได้มองว่าบทต้องดีมากก็เลยไม่ได้โฟกัสในจุดนี้ คือพี่ผมทำงานสายโฆษณาซึ่งก็มึทั้งโฆษณาสั้นหรือหนังโฆษณาที่เป็นเรื่องราวแบบสั้นๆ พี่ผมบอกว่าพวกนายทุนกับคนที่จ้างจะเน้นเอาเงินไปลงกับนักแสดงมากกว่า และเอางบไปลงเรื่องบทนิดหน่อยซึ่งเค้าก็จะไม่ค่อยเข้าใจในจุดนี้เลยว่ามันควรจะต้องลงเงินเยอะเพื่อให้บทมันดีด้วย พองบน้อยแถมทุกอย่างถูกเร่งบางทีบทมันก็จะไม่ได้ถูกเกลาให้ดีเท่ากับส่วนอื่น

เท่าที่ผมดูมาหนังไทยที่อัด cg หนังๆช่วงหลังก็ยังเจอปัญหาเรื่องพวกนี้อยู่ แต่ก็หวังว่าเค้าจะค่อยๆปรับแก้นะ

อันนี้เห็นด้วยมาก คือยิ่งพอเราเป็นคนชอบดูหนังแล้วพอดูหนังฝรั่งหนังเกาหลีเยอะๆ พอมาดูนักแสดงเราแสดงมันเลยยิ่งรู้สึกว่าแข็งมาก คือจริงๆผมมองว่าบ้านเราชอบเน้นการแสดงที่ให้ฟีล overacting ไปหน่อย อันนี้เป็นตั้งแต่ในละครไทยละ ซึ่งพอมันมาเป็นหนังที่มันต้องมีการใช้ cg หรือเป็นเรื่องที่เหนือธรรมชาติการแสดงมันก็เลยจะยิ่งมีความ overacting เข้าไปอีก อีกอย่างก็คือบทพูดที่ฟังแล้วรู้สึกแปลกๆ

ดูอย่างหนังเกาหลี แค่ตัวแสดงที่อาจจะเป็นตัวรอง หรือตัวประกอบ ยังเล่นได้ธรรมชาติ

เลยไม่แน่ใจว่า เพราะบท หรือการแสดง ที่ทำให้เรารู้สึกเข้าถึงมากกว่า

บางทีผมเองก็คิดว่าหรือเพราะภาษาเกาหลีกับอังกฤษไม่ใช่ภาษาที่เราใช้อยู่ทุกวันเราก็เลยไม่ได้รู้สึกแปลก แต่พอเป็นภาษาไทยที่เราใช้ทุกวันพอมันมีบทพูแปลกๆเราก็เลยรู้สึกเอะเวลาได้ยิน แต่ถึงยังไงพวก overacting ก็ยังเป็นเรื่องที่ทำให้รู้สึกแปลกๆแหละ