นอกจากเรื่องความฟิตแล้ว พวกแรงกระโดด Body Balance สมดุลกล้ามเนื้อ สปีดต้น ความคล่องตัวจังหวะต่างๆ เขาเน้นกันมั๊ยครับ คือคิดว่าแรงพื้นฐานพวกนี้ดูนักบอลไทยมันด้อยกว่าชาติที่ขนาดตัวเท่าๆกัน อย่างพวกอเมริกาใต้เนี่ยตัวก็ไม่ต่างจากเอเชียมาก แต่ร่างกายดีกันมากเลย

แถวนั้นบริโภคเนื้อเป็นหลักละมั้ง พวกแต่ละชาติในลาตินอเมริกา อีกทั้งมีลูกครึ่งเยอะ

เอาแค่แย่งโหม่งยังไม่ไหวเลย ไม่นับพวกลูกครึ่งนะ นัดเวียดนามชัดเจนที่สุด

โภชนาการจะมีวินัยกันสักกี่คน

ผมว่าสโมสรใหญ่ๆน่าจะมีฝึกกันอยู่นะครับ แต่คุณภาพอาจจะยังห่างไกลระดับเจลีค เรื่องที่สำคัญกว่าคืออาหาร โภชนาการ บ้านเราเน้นสมุนไพรเครื่องปรุง รสชาติจัด หวานจัด เค็มจัด เผ็ดจัด ซึ่งไม่เหมาะนักกับนักกีฬา แล้วก็คงมีน้อยรายจริงๆที่จริงจังเรื่องอาหารการกิน

แต่ถ้าไปเทียบอเมริกาใต้เลยเนี่ยผมว่ายิ่งยากเลย เพราะโซนนั้นในอดีตช่วงล่าอาณานิคม มีพวกฝรั่ง(ผิวขาว) ย้ายเข้าไปเยอะ ทั้งสเปน โปรตุเกส อิตาลี แล้วก็คนแอฟริกันที่โดนเกณฑ์เข้าไปเป็นแรงงานอีก โซนนี้เอาจริงๆได้เจเนติคของฝรั่งผสมเข้าไปเยอะแล้ว น่าจะแทบไม่มีแล้วคนที่เป็นคนพื้นเมืองจริงๆ เขาเลยสู้กับยุโรปได้สนุก พวกดังๆเช่น เมซซี่แม้จะรูปร่างไม่ใหญ่แต่ก็เป็นอิตาเลี่ยน+สเปน อลิซอนก็มีเชื้อเยอรมัน วินิซิอุสมีเชื้อสายคองโก กลับมาที่บ้านเราที่ส่วนใหญ่จะเป็นคนพื้นเมือง+จีน หรือ อินเดียที่พันธุกรรมอาจจะไม่ได้ต่างกันมาก

ถ้าจะมองโมเดลที่น่าทำตามก็ต้องให้ได้อย่างญี่ปุ่นนั้นแหละ ที่แม้ส่วนใหญ่จะเป็นคนเอเชียเพียวๆแต่ฝึกยังไงให้ไต่ระดับไปใกล้ฝรั่งได้ หรือเกาหลีที่เขาใส่ใจเรื่องอาหารมาก ช่วง40-50 ปีก่อนคนยังตัวเล็กๆกันอยู่เลย แต่ปัจจุบันคนเกาหลีรูปร่างใหญ่มาก

เห็นที่เจเล่า คือ ซ้อมเช้า บ่ายซ้อมส่วนตัว ในแต่ละส่วนที่ต้องพัฒนา ซึ่งผมไม่รู้จริงๆ ว่าไทยลีคมีไหม เพราะด้วยการซ้อมเรากลับหัวกลับหางกันหมด ซ้อมเย็น เช้าบ่ายทำอะไรกันละ