เห็นด้วยส่วนนึงคือ
1. มั่นใจตัวเองมาก ผิดถูกนี่อีกเรื่องนึง แต่มีความมั่นใจในตัวเองสูง
2. เหมือนหุ่นยนต์ สั่งให้ทำ A ก็คือทำ A มีปัญหาปุ๊ปเหมือน Error ไม่มีความสามารถในการแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าได้มากเท่าไหร่ทั้งๆที่บางงานมัน common sense ก็ใช้ได้ (เช่น ส่งไฟล์งานเป็น excel ตรงๆไม่ได้เพราะติด filter กลัวไวรัส แทนที่มันจะอัด RAR หรือเอาไปฝากไดรฟ์แล้วส่งลิ้งค์ให้เขา นั่งเด๋อแบบนั้นเกือบๆ 2-3 ชั่วโมง)
3. อาจจะด้วยเป็นรุ่นที่เข้ามหาลัยช่วงเจอโควิทที่ต้อง remote กันหมด ผลคือเวลาเจอคนหรือผู้ใหญ่แล้วจะมีปัญหาในเรื่องการวางตัวหรือกระทำ อันนี้ผมกับพี่ผจกที่อายุไล่ๆกันปวดหัวมาก บางทีเจอลูกค้าระดับผจกหรือผอ.เขามาบ.งี้ ไม่มีไหว้หรือทักทายหรือมารยาทช่วยอะไรหน่อยเลย โอเคแหละอาจจะคิดว่าไม่ใช่เรื่องของตู แต่ในเมื่อออฟฟิศมันก็มีแค่ 10 กว่าๆคน ก็ช่วยกันหน่อยเถอะว้าบางที
4. ใช้สิทธิ์ที่ตัวเองพึงมีได้แบบสุดโต่งมาก เช่น พักเที่ยงที่ออฟฟิศผมไม่ได้ Fix เวลา แต่โดย common sense ก็ควรจะไม่เกิน 1 ชั่วโมง พวกนี้คือตามใจฉันมาก ลูกค้าบางทีก็มาบ่นกับบอสว่าโทรเข้าออฟฟิศไม่มีคนรับตอนบ่ายๆ เพราะเด็กพวกนี้ออกไปกินข้าวตั้งแต่เที่ยง กว่าจะกลับมาก็คือบ่ายโมงเกือบครึ่งถึงบ่ายสอง
5. ไม่คิดว่าการมาสายเป็นเรื่องผิด อันนี้เบื่อ หลายครั้งที่ทำงานต้องมารอมันเพื่อเริ่มประชุมได้ พอประชุมเลทก็ไม่ค่อยพอใจ ยิ่งถ้าสมมติหมดเรื่องที่ตัวเองต้องอยู่ ก็เก็บของเดินออกห้องประชุมไปเลยก็มี
6. คิดว่ากฎทุกอย่างยืดหยุ่นได้ตามใจชอบ ตราบใดที่ไม่โดนลงโทษแรงๆ = ตูทำได้
7. ต่อจากข้อบน ถ้าโดนลงโทษแรงๆก็จะไม่พอใจ บางทีก็งัดด้วยซ้ำว่าทำไมต้องลงโทษขนาดนี้ (เอ้า? )

นี่น้องที่บ่นๆมาหลายเดือนก็ใกล้จะไปสอบการไฟฟ้าละ ภาวนาให้มันติดแล้วก็ไปได้สักที จะได้หาคนใหม่มาแทน
มาทำงานก็สาย เข้างาน 8.30 มา 9 โมงทุกวัน อ้างอยู่นั่นรถติดไม่ก็ท้องเสีย
เมื่อวานก็ขอเลิกงานก่อนทั้งๆที่มาโคตรจะสาย (เข้าเกือบ 9.10 ขอออก 5 โมง ทั้งๆที่เลิก 5 ครึ่ง ให้ผมเคลียร์งานที่เหลือเฉย) สรุปผมเคลียร์เสร็จ 5.20 ออกมาเจอมันนั่งรอที่ป้ายเหมือนเดิม (ไหนมึงบอกรีบ )

บางทีก็สงสาร ปัญหาพวกนี้ส่วนนึงก็เรื่องโควิท ต้องเรียนแบบ Remote มันเลยไม่เจอคนภายนอก ไม่เจออาจารย์มาคุมเรื่อง commonsense ทั้งหลายในห้องเรียนงี้ บลาๆ
แต่อีกส่วนนึงก็ไม่เก็ทว่า ไม่มีคนมาสั่งสอนมันจริงดิ หรือพ่อแม่ของเด็กพวกนี้ (น่าจะ Gen X ต้นๆ) ปล่อยมันมากไปรึเปล่า