เข้าใจสถานการณ์การเงินทีม ตอนเวงเกอหนักกว่านี้เยอะ กผ่านกันมาได้

ขายเยอะมากครับ

3 ปีหลัง เชลซีขายนักเตะได้เกือบๆ 500 ล้านครับ เกือบครึ่ง (ประมาณ 220 ล้าน) เป็นนักเตะที่ไม่มีต้นทุนทางบัญชี (ดาวรุ่ง+ตัวฟรี) เลยลงเป็นรายได้แบบไม่ต้องหัก

ส่วนขาเข้าใช้เงินไปพันล้านก็จริง แต่ส่วนหนึ่งซื้อตั้งแต่กฎยังไม่กำหนดหาร 5 ปี เลยลงบัญชีปีนึงไม่ได้หนักเกินไป พอเอาไปคิดกับเงินที่ขายเลยยังโอเคอยู่

เรื่องค่าเหนื่อยก็มีแนวโน้มลดลงเรื่อยๆในช่วง 3 ปีหลัง และเคร่งครัดมากขึ้นเรื่อยๆ เป้าหมายคือค่าเหนื่อยเฉลี่ยต่ำกว่า 1 แสน

ส่วนรอบที่แล้ว ปีที่แล้วไม่ได้ไปบอลยุโรป ทำให้เพดานรายจ่ายต่อรายได้ยืดหยุ่นกว่า มีการกระจายการขายช่วงตลาดฤดูร้อนให้ลง 2 ปี (ขายก่อน 30 มิ.ย. ลงปีนึง ขายตั้งแต่ 1 ก.ค. ลงอีกปีนึง) เพื่อให้ค่าเฉลี่ยไม่ขาดทุนเกินเกณฑ์ในรอบที่แล้ว และค่าเฉลี่ย 2 ปีนั้นก็ยังเอามานับในรอบนี้

นอกจากนั้นก็พวกดีลซิกแซ็ก ขายสนามซ้อม ขายโรงแรม ให้บริษัทในเครือ บางดีลก็ขายไปก่อน เผื่อนับในบัญชี

ฝั่งทีมหญิงก็ทุ่มซื้อสตาร์ จ้างโค้ชระดับแชมป์ยุโรป เพื่อดึงดูดคนมาลงทุนเพิ่ม

ประมาณนี้ครับ เหมือนไต่ขอบไปเรื่อยๆ แต่ยังคุมให้อยู่ในกฎ เอาจริงๆผมว่าวันนึงก็อาจจะไม่รอดอยู่ดี

มันมีตัวแปล ราย่ามาด้วย 30 ล ไง

เชื่อใจในแผนของอาร์เตต้าครับ

ผมฮาจากข้อ6 ผมก็ใช้วิธีคิดนี้มาตลอด
ผมบอกเสมอว่า ผมสนใจที่เจตนา
แล้วแม่งเกลียดผมอย่างเยอะ เถียงไม่ได้ก็ด่า
ผมมักจะมองเรื่องความเมคเซน
แล้วเชื่อไหม ไอ้ที่เถียงผม ก็แผลบที่คุณ ตลกดี

---
ุ่ถ้าจะว่ากันตามประเด็น ผลพวงก็มาจากการวางแผนซื้อขายของพวกเขาเอง
เขาใช้เงินไม่น้อยนะครับ
ถ้าจะบอกว่าเขาไม่ผิด มันก็ดูย้อนแย้งเรื่องข้อจำกัดที่ทำตัวเอง

การดันดาวรุ่ง การบริหารตัวสำรอง มันก็สะท้อนชัดเจนว่าไม่ได้ต่อยอดเลย
เพราะเขามองคุณภาพทีมชุดหลัก และระดับผลงานทีมที่โตขึ้น

ระยะยาวยังไงผมยังงง ผมยังบอกเลยว่า ทำทีมแบบคิดไปทำไป
ถ้ามีแบบแผนจริง มันไม่ออกมาแบบนี้หรอก
ดูจากปัญหาการบริหารทรัพยากร เขากำลังติดลอคตัวเองด้วยซ้ำ
มันอาจต้องเฉือนเนื้อตัวเอง เหมือนที่ผมบอกว่ากาเบรียลก็น่าจะขาย

มันไม่เหมือนอูไน ที่เข้ามาเจอปัญหาเวนเกอร์ แล้วเจอทีมบริหารขี่คออีกดอก
นี่คือได้บิ้วทีม ได้ต่อสัญญาเอง เลือกนักเตะเองเต็มๆ ดูนักเตะที่เสียของดิ โดนผลงานชุดใหญ่กลบ

ตัวไม่ต้องขอตัวเก่าอย่าเจ็บยาวพอ ตอนนี้ได้มาก็เหมือนไม่ซื้อ เมริโน่