ตอนนี้เห็นเกมส์หงอคงมาแรง มีหลายคนรู้แล้ว/ไม่รู้/อยากรู้/สับสันว่า สรุปแล้วชื่อของตัวเอก เห้งเจียหรือหงอคงกันแน่



คือถูกทั้งสองชื่อครับ

ซึงหงอคง เป็นชื่อแรกที่ตั้งโดยนักพรตโผเถโจ๊ซือที่เป็นอาจารย์สอนวิชาต่างๆให้

ส่วนซึงเห้งเจียหรือเห้งเจียนั้น พระถังซัมจั้งเป็นผู้ตั้งให้เป็นฉายาทางธรรม



จบ

อ่อ จบเร็วไปไหนๆก็ตั้งกระทู้แล้ว มาดูชื่อต่างๆที่บางคนยังสับสนๆกันอยู่

เรื่องจากชื่อเรื่อง ไซอิ๋ว


ไซ แปลว่า ทิศตะวันตก / อิ๋ว แปลว่า การเดินทาง

ก็ตรงๆตามชื่อเลย เรื่องไซอิ๋ว คือการเดินทางไปทิศตะวันตกของพระถังเพื่อจะต่อไปที่อินเดีย(ไปขอพระไตรปิฏก)

แต่นั้น ไซอิ๋ว เป็นสำเนียง แต้จิ๋ว(หมิ่นหนาน) ที่เป็นคนจีนส่วนใหญ่ในไทย

แต่จีนกลางออกเสียงว่า ซีโหย่ว ซี=ตะวันตก / โหยว=การเดินทาง

ถ้าเป็นที่ฮ่องกงที่พูดกวางตุ้งจะออกเสียงว่า ไซเหยา



มาดูมั้งกี้คิงตัวเอกของเรื่อง

หงอคงหรือเห้งเจียเป็นสำเนียงแต้จิ๋ว

เห้งเจียในสำเนียงอื่นๆ
จีนกลาง = สิงเจ่อ
กวางตุ้ง = ฮั่งเจ่
ฮกเกี้ยน = หั่งจา

หงอคงในสำเนียงอื่นๆ
จีนกลาง = อู้คง (ออกเสียง อ. เกือบจะเป็น ว.) เกมเขียนภาษาอังกฤษว่า WUKONG ตามภาษาจีนกลาง

กวางตุ้ง = หึฮง
ฮกเกี้ยน = โหง่วค้ง
ญี่ปุ่น = โก้ะคือ (โกคูแบบคนไทยอ่านใน DB)

ส่วนพระถังซัมจัง จีนกลางคือ ถังเฉวียนจั้ง

Fact จีนยุคราชวงศ์ถังในเรื่องราวของไซอิ๋วเป็นจีนยุคกลาง สำเนียงภาษาตอนนั้นจะไม่เหมือนจีนกลางตอนนี้เลย

สำเนียงจะออกเป็นจีนตอนใต้ในตอนนี้เช่นสำเนียงฮกเกี้ยน/แต้จิ๋ว/กวางตุ้งมากกว่า

มีบางคนคล้ายภาษาไทยด้วยเช่นการนับเลย

เลข 3 จีนกลางตอนนี้ = ซ๊าน / จีนยุคกลาง = ซาม คล้ายกับ สาม ในภาษาไทย
เลข 4 จีนกลางตอนนี้ = ซื่อ / จีนยุคกลาง = ซี่ คล้ายกับ สี่ ในภาษาไทย
เลข 8 จีนกลางตอนนี้ = ป๊า / จีนยุคกลาง = แป๊ด คล้ายกับ แปด ในภาษาไทย

สำเนียงจีนกลางตอนนี้ยึดเอาสำเนียงปักกิ่งเป็นหลัก ซึ่งปักกิ่งเป็นเมืองหลวงที่แมนจูครองมา 200 กว่าปี

สำเนียงของเมืองหลวงเลยออกไปทางแมนจูเยอะ ส่วนคนทางใต้ยังคงสำเนียงตั้งเดิมแต่โบราณมา

เพราะฉะนั้นคนในยุคถัง คงเรียก ไซอิ๋ว / เห้งเจีย / หงอคง / ซัมจั้ง แบบนี้มากกว่าเรียกแบบจีนกลางในปัจจุบัน

ประเทศเราเห้งเจียเยอะนะ เห้งเจียๆ ผวนกลับ

รู้จักแต่ โมกุน ฮะ

ฉีเทียนต้าเซิง อีกชื่อ พี่แกตั้ง สถาปนาตัวเอง

มีคำถามนึงอยากรุ้มานานละ

จีนสมัยก่อนมันมีหลายภาษากว่านี้ไม่มีภาษากลาง แล้วตอนคุยกันคือต้องใช้ล่ามคุยมั้ย

แบบเล่าปี่คุยกับโจโฉ หรือซุนกวน ไรงี้คุยกันภาษาอะไร

ชื่อเฮ่งเจีย พระถังเป็นคนตั้ง แต่..

ในเวอชั่นช่อง3 พระถัง ไม่เคยเรียกหงอคงว่าเฮ่งเจียเลย

เรียก หงอคงๆๆ

ฉีเทียนต้าเฉิ้ง 齊天大聖 อันนี้อ่านแบบจีนกลางเลยครับ มีคำง่ายๆอยู่ 2 คำที่จำง่ายมาก

大 ต้า = ยิ่งใหญ่/ใหญ่ เราจะเห็นใช้ในภาษาจีนบ่อย ต้าชิ่ง ต้าถัง ต้าตู่ตู้ ต้าชิง

天 เทียน = สวรรค์ ท้องฟ้า วัน

ส่วนบ้านเรามีศาลเจ้าชื่อนี้อยู่นะครับแต่เรียกแบบแต้จิ๋วว่า เจเทียนไต้เส้ง

สมัยสามก๊กมัน 1800 กว่าปีก่อน จีนยังไม่ได้ใหญ่แบบตอนนี้ คนยังพูดภาษาไม่หลากหลายแบบตอนนี้ครับ

แล้วคนในยุคนั้นส่วนใหญ่เป็นคนจีนฮั่นแท้ๆยังไม่ผสมกับเผ่าอื่นๆมากนักภาษาพูดก็คุยกันรู้เรื่อง

ตอนนั้นกวางตุ้งยังเป็นบ้านป่าเมืองเถื่อนชาวฮั่นยังไม่ได้ไปอยู่กันเลย

เมือง หังโจว อู่ฮั่น หนานจิง ที่เป็นภาคกลางของจีนตอนนี้ สมัยตอนคือภาคใต้สุดแระครับ

ซุนหงอคง เทพบุตรวานรราชันย์สวรรค์เขาผลไม้ถ้ำม่านน้ำตก

เคยดูตอนเด็กๆรำคาญถังมาก เอะอะสวดมนต์บีบหัวหงอคงอยู่นั้นแหละ ทั้งๆที่หงอคงมันเห็นปีศาจแท้ๆ แต่ก็ช่วงแรกๆอะแหละ เลยไม่ดูต่อ หลังคงเริ่มเชื่อใจกันละมั้ง

ผมกราบไหว้บูชาท่านอยู่(ความเชื่อส่วนตัว)

เสริม
ซุน/ซึง = ลิง,ข่าง
อู้คง/หงอคง ; ไปสู่ความว่างเปล่า , ตระหนักในความว่างเปล่า
รู้แจ้งในหลักแห่งเซน

ด้วยความที่เจ้าพ่อกำเนิดจากฟ้าดิน ขาดหลักธรรมขัดเกลาในช่วงชีวิตก่อนกัลป์สังคายนาธรรม
อุปนิสัยส่วนตัวสะสมกรรมแห่งฆ่าฟัน และอวิชชาแห่งโทสะมากเกินไป
เจ้าแม่กวนอิมจึงบันดาลรัดเกล้าให้พระถังซัมจั๋ง
*ไม่ใช่เพื่อสะกดเจ้าพ่อหงอคง แต่เป็นการสะกดกรรมและโทสะ
ชื่อซุนหงอคง แท้จริงจึงหมายถึงการลดละกรรมที่ไม่ดีเพื่อบรรลุในสิ่งที่ดีกว่า

ภายหลังเดินทางสังคายนาธรรมกลับจากชมพูทวีป
เจ้าพ่อซุนหงอคงได้บำเพ็ญมรรคผลธรรมจนสำเร็จเป็นเทพ/เซียน
ได้ฉายานาม “ไต่เส่งปุดจ้อ“(แต้จิ๋ว) หรือ“ไต่เสี่ยฮุดโจ้ว“(จีนกลาง)

เทพเจ้าวานร และ พระยูไลประทับนามหลังจากกลับจากชมพูทวีปว่าเป็น
“ Victorious Fighting Buddha” พระพุทธเจ้าแห่งชัยชนะ

孙悟空 ตัว 悟 คนจีนจะออกสองเสียง คือ อู้ กับ อู่
ถ้าพูดชื่อเต็มเลย โดยส่วนมากจะออก ซุนอู่คง
ถ้าพูดแค่ 悟空 จะได้ยินทั้งสองแบบ
กรณีเป็นเฉพาะกับชื่อ 孙悟空