3000 เสร็จใน 3 นาที  

ขี่รถกลับบ้านจากยิมวันนี้ อยู่ดีๆน้ำตาก็ทะลักออกมา คิดถึงพ่อชิบหาย ปกติตอนนั่งกินข้าวเย็นจะเฟสไทม์หาตลอด อยู่ๆวันนี้ขี่รถกลับบ้านก็ได้ยินเสียงแกเวลารับโทรศัพท์ แกจะตอบด้วย ฮายยยย แบคกราวด์เป็นนั่งอยุ่ในห้องนั่งเล่นที่บ้านบนโซฟาสีดำ ใส่เสื้อเชิ้ตแบบปลดกระดุมบน ถามแกว่ากินข้าวกับอะไร กินซาหลาดด แล้วลูกกินไรค้าบบ

วันนี้นี่แทบจะกลั้นไม่อยู่ตั้งแต่บ่ายล้ะ เปิดเล่มกรรมธันแก เห็นลายมือแกแล้ว วิ่งเข้าไปร้องไห้ในห้องน้ำที่ทำงาน
คิดถึงทำอะไรก็คิดถึงไปหมด ผมสนิทกับพ่อมาก

ตอนแกป่วยนอนอยุ่โรงบาลผมว่าผมทำใจได้แล้วนะ แต่พอแกจากไปจริงๆแล้ว
ผมนึกถึงทีไรใจผมก็หาย ใจผมก็โหวงตลอด