เสริชกูเกิลหาอ่านเอาก็ได้ครับ tracheostomy เลือกระหว่างเจาะคอ กับ นอนใส่ทิวป์นานๆ ใส่ทิวป์โอกาสตายมากกว่า

ไม่มีหมอคนไหนอยากให้คนไข้ใส่นานหรอก พวกที่นอนใน รพ คนไหนใส่เกิน2-3 สัปดาห์ อาการมีแต่ทรุด เค้าเรียกญาติมาคุยละ ถ้าญาติไม่มีเงินไม่มีความสามาถในการดูแล เค้าจะให้ไปเจอหมอ palliative ถ้าไม่อยากอีกเค้าจะย้ายไปไว้ล้อคหลัง รักษาตามอาการไปวันๆ หอบก็พ่น secretionเยอะก็ดูด ไข้มีก็ATB ไป เรียกง่ายๆ รอวันตาย เก็บเตียงไว้ให้คนป่วยใหม่ๆแล้ว

เจาะคอดูน่ากลัว แต่ทำแล้วคนไข้เสี่ยงติดเชื้อลงปอดน้อยกว่านอนใส่ท่อนานๆแน่นอน

เจาะคอมันเป็นการช่วยชีวิตและสะดวกในการดูแลนะครับ การไม่เจาะหมายถึงการดูแลคนไข้ที่ยากลำบากขึ้น
ทั้งนี้มันขึ้นอยุกับการคุยกันครอบครัว ถึงเป้าหมายในการมีชีวิตอยุของคนไข้และญาตครับ

ผมเสนอตรงๆ เพราะเคยเจอเหตุการณ์คนในครอบครัวต้องเจาะคอ บอกตรงๆถ้าเจาะข้อเสียคือ สื่อสารไม่รู้เรื่อง เเละนึ่เป็นสิ่งที่ผมเสียใจสุดก่อนท่านจะเสีย คือคนที่เรารัก จะไม่สามารถสั่งเสียอะไรเราได้เลย เเต่ถ้าบิดาท่านยังเเข็งเเรงไม่เเก่เกินไป เเละมีโอกาสหาย เเละสามารถสื่อสารทางอื่นได้เช่นเขียน ผมว่าท่านจะเจาะก็ได้ครับ จากใจ

ยายผมพึ่งเผาวันนี้​ ล้มผ่าสมอง​ ติดเตียง

ตอนแรกก็ไม่เจาะ แต่เพราะเสลดยายเยอะ

เลยตัดสินใจเจาะ​ การหายใจดีขึ้น

แต่ยายผมร่างกายอ่อนแอด้วย

สุดท้ายกลับมาพักที่บ้านได้อาทิตย์เดียวก็จากไป

ขอให้คุณพ่อผ่านไปได้ด้วยนะครับ

เป็นกำลังใจให้นะครับ

สู้ๆคับ ถึงจะเลือกทางไหนจงคิดเสมอว่าท่านได้ตัดสินใจถูกแล้วคับ

ขอให้คุณพ่อหายไวๆครับ

พ่อผมเคยเส้นเลือดในสมองแตก จนติดเตียงเกือบปี ระหว่างรักษาตัวก็ผลัดกันดูแลกับแม่

คนป่วยไม่เจ็บไม่ทรมานหรอกครับ แต่คนดูแลจะต้องคอยดูดเสลดออกจากคอให้ทุกวันแค่นั้น น่าจะเป็นผลดีให้หายใจสะดวกขึ้นด้วย มีเรื่องแมลงให้ต้องระวังเพิ่มบ้าง

ถ้าหมอแนะนำให้เจาะคือมีโอกาสหายอยู่นะ ถ้าหายดีแล้วเอาท่อออกแผลที่คอจะสมานเองเหมือนพ่อผมตอนนี้

ผมเป็นอีกคนที่มีประสบการณ์ตรงเหมือนกัน มาแชร์ครับ

แม่เป็นสโตรกเมื่อ 30 ปีที่แล้ว 2 ครั้ง (ครั้งแรกเส้นเลือดในสมองแตก ครั้งที่สองเส้นเลือดในสมองตีบ) ยังพอดูแลตัวเองได้ เป็นอัมพฤกษ์ยังไม่ถึงกับอัมพาต ไปหาหมอสม่ำเสมอรับยา Baby Aspirin ต่อเนื่องเพื่อป้องกันเส้นเลือดในสมองตีบ

จนเมื่อ 10 ปีที่แล้ว เป็นสโตรกรอบที่ 3 (เส้นเลือดในสมองแตกอีกครั้ง อาจจะเกิดจากการกินยาป้องกันเส้นเลือดสมองตีบยาวนานด้วย) เนื่องจากก่อนหน้านั้นสโตรก 2 ครั้งแรกผ่าตัดได้ผล ครั้งนี้เลยตัดสินใจผ่าตัดอีกครั้งซึ่งถือว่าตัดสินใจผิด เพราะครั้งนี้เป็นในตำแหน่งสมองที่ส่งผลหนักมาก คือเป็นอัมพาต ขยับได้แค่แขนขวากับหันหน้าซ้ายขวาได้ ขยับปากพูดได้เบาๆ ใช้เวลาในการรักษาที่โรงพยาบาล 2 เดือนกว่า การที่ใส่สายดูดเสมหะทางจมูกนานๆนอกจากจะทรมานแล้วยังโอกาสติดเชื้อง่าย หมอแนะนำให้เจาะคอ เพื่อจะให้ดูแลง่าย ปลอดภัย และสามารถกลับไปพยาบาลที่บ้านได้ ก็ตัดสินใจเจาะคอครับ

ก่อนหน้านั้นได้จ้างพี่พยาบาลมาดูแลที่บ้าน เขาเล่าให้ฟังว่าถ้าคนไข้เป็นคนหนุ่มเช่นอายุ 30 กว่า เจาะคอแล้วผ่านไปครึ่งปี เขาก็ค่อยๆลดเบอร์ Tube จนคอปิดแล้วกลับมาพูดได้ เลยเป็นส่วนหนึ่งทำให้ตัดสินใจเจาะคอ เพราะอยากจะลดความเสี่ยงการติดเชื้อ และไม่อยากให้สาย suction มันคาที่จมูกตลอดเวลาดูอึดอัด .. การที่เจาะคอทำให้แม่พูดไม่ได้ และภาวะสโตรกทำให้แม้จะขยับมือขวาได้ก็เขียนอะไรได้ไม่เป็นคำ ทำให้การสื่อสารระหว่างแม่กับลูก ทำได้ด้วยการมอง และการสัมผัสเท่านั้น

จนมาวันนึงรู้สึกแปลกใจว่าทำไมช่วงเดือนหลังๆแม่ถึงนิ่งๆไม่สนใจใคร ไปเช็คละเอียดปรากฏว่าแม่เป็นต้อกระจกหนาเลยมองไม่เห็นมาสักพักแล้ว ลองเช็คเรื่องการได้ยินนักเทคนิคบอกว่าต้องตะโกนเข้าที่หูขวาเท่านั้นถึงจะพอได้ยิน ซึ่งทั้งเรื่องไม่ได้ยินและมองไม่เห็นนี้ เราไม่รู้เลย เพราะแม่พูดไม่ได้ กว่าจะสังเกตได้ก็ผ่านไปเป็นเดือนๆ เลยให้แม่ผ่าเอาต้อกระจกออก ปรากฏว่าเหมือนกลับมามีโลกใหม่เลยครับ แม่มองเห็นกลับมาสื่อสารได้เหมือนเดิม

ปรากฏว่าตอนนี้ผ่านมา 10 ปีแล้ว แม่ไม่สามารถเอา Tube ที่คอออกได้เลย ยังกินอาหารทางสายยางที่หน้าท้อง เพราะเป็นเคสอายุ 77 แล้ว และยังมีอาการสำลักน้ำลายอยู่เรื่อยๆ ถ้าเอา tube ออกก็คงไม่กลับมากลืนได้เหมือนเดิม

เคสของแม่ผมเลยเป็นการดูแลระยะยาวครับ ถ้ามีเหตุให้ต้องผ่าตัดอะไรอีกก็จะไม่ทำแล้วครับ เพราะถือว่าตัดสินใจผิดมาแล้วเพราะแกเป็นซ้ำซ้อนมาเยอะ เพียงแต่ตอนนี้จะปล่อยแกไปไม่ได้เพราะตอนนี้แกเป็นคนไข้ติดเตียงที่สุขภาพดีมาก แต่ละวันก็พาลงมานั่งวีลแชร์ หน้าหนาวก็พาขึ้นรถไปเที่ยวต่างจังหวัดใกล้ๆ น่าจะอายุยืนกว่าผม

ที่เล่ามาทั้งหมดนี้คือเคสอาการสโตรกซ้ำซ้อนและสูงอายุนะครับ แต่ถ้าพ่อท่านยังอายุไม่มากนักและสื่อสารด้วยการเขียนหนังสือได้ อันนี้สามารถให้เจาะคอได้ครับ กายภาพบ่อยๆสามารถกลับมาพูดได้ถ้าแข็งแรง
ลองพิจารณา 2 องค์ประกอบ
1. คนไข้ต้องการเจาะคอหรือไม่ ซึ่งท่านเล่าให้ฟังว่าอยากเจาะคอ
2. คนดูแลต้องดูแลยังไงบ้าง อันนี้จริงๆก็ดูแลด้วยการใช้สายดูดเสมหะที่คอแทนที่จมูก มันก็แค่เปลี่ยนตำแหน่งเท่านั้น กับต้องทำแผลที่คอครับ ลองปรึกษาหมอดูว่าสามารถทำได้ไหม แล้วถ้าไม่เจาะคอจะสามารถกลับมาดูแลที่บ้านได้หรือไม่ใครเป็นคนใส่สายดูดเสมหะ และโอกาสติดเชื้อจะเยอะกว่าแบบเจาะคอ

ขอเป็นกำลังใจให้กับครอบครัวท่านนะครับ สู้ๆนะครับขอให้คุณพ่ออาการดีขึ้นกลับมาแข็งแรงไวๆนะครับ

ใส่ท่อช่วยหายใจ มันเจ็บบทรมาณมากเลยนะครับ
แต่การเจาะก็เสี่ยงติดเชื้อ

ไม่กล้าออกความเห็นเท่าไร ขอให้ผ่านไปด้วยดีครับ

ถ้าคนป่วยยืนยันจะเจาะก็ต้องเจาะครับ
ไม่ก็ให้เขาคุยกับแม่ท่านก่อนเอาไงชีวิตต่อไป ติดเตียงแบบนี้

เพิ่งเผาพ่อตัวเองมามะวาน ใส่ทิวป์ ไม่เจาะคอ ไม่ปั๊ม เพราะนอนไม่รู้เรื่องไปแล้ว

มีประสบการณ์ดูแลน้าสาวป่วยด้วยมะเร็ง ต้องสอดท่ออาหาร แค่นี้แกก็ทรมานแล้ว

เข้าใจว่า หมอจะมีคำแนะนำและตัวเลือกให้ เลือกข้อ 1 เป็นแบบนี้ เลือกข้อ 2 เป็นแบบนี้ ท่านต้องตัดสินใจเองครับ

ส่วนตัวน้าสาวผมไม่สู้ ไม่อยากเจาะ ไม่ค่อยให้ความร่วมมือ

แต่ถ้าพ่อท่านสู้ พ่อท่านควรได้รับโอกาสสู้ครับ

ประสบการตรง เพิ่งจอคอ ผ่าตัด ออกจาก รพ เมื่อวาน
บอดตรงๆครับ ขนาดผม วัยรุ่น ตอนใส่ยังโครตทรมานเลย ใข้ชีวิตลำบากโครต
ยิ่งตอน มีเสมหะแล้วต้องดูด น้ำลายหรือดูดเสมหะนะ เค้าจะถอดท่อออกแล้วปล่อยท่อดูดเสมหะ แทน หายใจก็ไม่ออกก โครตทรมาน
แบบ มันอึดอัด หายใจไม่ค่อยออก เพราะท่อช่วยหายใจแทนเรา
ยิ่งคนอายุเยอะนี่ไม่รู้ทนกันไหวป่าว ทรมานจริงยืนยัน. เพิ่งถอดออกมาหายใจยังไม่เต็มปอดเลยเนี้ยตอนนี้ ไม่รู้ใช้เวลาเท่าไหร่ถึงจะหายใจเต็มปอด เดิน4-5ก้าว HRพุ่งไป130 โครตเหนื่อย

จากประสบการตรงครับ